به گزارش ایرنا از انجمن علمی داروسازان ایران، محمدرضا زرگرزاده با بیان اینکه در بازار دارویی خلاء نبود یک برنامه منسجم احساس می‌شود، افزود: بازار دارویی در حال و آینده نیازمند یک برنامه منسجم و مدون است که در آن نیازها و نحوه پاسخگویی به نیازها و همچنین تامین منابع آن در یک چارچوب مشخص زمانی صورت گیرد.
وی با بیان اینکه نظام دارویی یک نظام چند بخشی است، اظهار داشت: وزارت بهداشت و سایر دستگاه‌ها مانند سازمان برنامه و بودجه، مجلس شورای اسلامی، وزارت اقتصادی و دارایی، سازمان امور مالیاتی و گمرک درگیر نظام دارویی هستند و احتیاج به یک شبکه منسجم تصمیم سازی در رابطه با بحث برنامه‌ریزی دارویی با تولیت سازمان غذا و دارو داریم تا این مجموعه‌ها نیازها را احصا و تأمین کنند.
عضو هیأت مدیره انجمن علمی داروسازان ایران، با بیان اینکه نگاه زنجیره تحمیلی به جای زنجیره تامینی به هیچ وجه مناسب نیست، تصریح کرد: نگاه زنجیره تامین نداریم، ما نگاه حلقه‌ای و بخشی داریم به هر کدام از بخش‌ها و به عبارتی حلقه‌ای درست کنیم با توجه به توانایی آن بخش و بقیه زنجیر از نگاه ما خارج می‌شود.
وی در پاسخ به این سوال که مشکل کمبود دارو در کشور چیست، افزود: نداشتن برنامه، ناهماهنگی، عدم فهم متقابل از مشکلات یکدیگر از مهم‌ترین مشکلات کمبود دارو در کشور است. به عبارتی سازمان برنامه و بودجه نمی‌داند که عدم ایفای تعهدات دارویاری که با تأخیر داده می‌شود، یا بیمه نمی‌داند که با تأخیر منابع مالی را به زنجیره برساند یا شرکت پخش نمی‌داند که اگر این را با تأخیر یا زمان نامناسب برساند به زنجیره، کل زنجیره تأمین دارو مختل می‌شود.
زرگرزاده با بیان اینکه مردم در تامین برخی داروها مشکل دارند، ادامه داد: در حال حاضر بزرگترین مسئله در حوزه دارو که می‌تواند تعیین کننده نقش ما در نظام سلامت باشد، موضوع اقتصاد ناسالم دارو است.
وی اظهار داشت: وضعیت اقتصاد سلامت ما بسیار بیمارگونه است و بسیار مشکل دارد بخش‌های مختلف زنجیره تأمین دارو در حقیقت درگیر این مشکل هستند. داروخانه‌ها به عنوان انتهای زنجیره تأمین دارو مشکل جدی دارند، علاوه بر آن، پخش‌ها و تولید کننده ها هم دچار مشکل جدی هستند.
زرگرزاده ادامه داد: بخش‌های مختلف در گردش اقتصادی مناسب و فعالیت اقتصادی سودآور متناسب مشکل دارند و این موضوع باید بازنگری شود و اگر این اتفاق نیافتد صحبت از نقش داروساز در نظام سلامت یک مقداری مع الفارق می‌شود، چون اساساً آنقدر درگیر مباحث اقتصادی و تأمین اقتصادی، سودآوری و زنده ماندن و ادامه حیات خود هستند که دیگر نمی‌توانند به نقش خود فکر کنند.
وی پیشنهاد داد، عالی‌ترین مقام اجرایی کشور باید یک شورایی متشکل از همه تأثیرگذاران را مامور کند دور یک میز بنشینند و موظف شوند که همدیگر را بفهمند و یک برنامه کلی به عنوان یک رویکرد اصلی نظام اجرایی کشور واقعاً نیاز داریم، این بحث مهم و حیاتی است و اگر دیرتر به آن برسیم ممکن است مسئله خیلی حادتر از این شود.
به گفته زرگرزاده، نبود نگاه جامع به زنجیره تامین دارو از صفر تا ۱۰۰ و نبود برنامه سبب بروز این نابسامانی می‌شود.
بیست و یکمین همایش سالیانه انجمن علمی داروسازان ایران که از ۷ تا ۹ شهریور ۱۴۰۳ در هتل المپیک تهران برگزار می‌شود.
نظر شما