منصور کمیلی روز سه‌شنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: در یک منطقه حفاظت شده ممکن است بدلیل حضور محیط بان و دوربین گذاری متوجه شویم که پلنگ هم دارد اما اینکه به دلیل این فیلم بگوییم در آن منطقه حفاظت شده پلنگ احیا شده است، گزاره صحیحی نیست.
وی گفت: تصویب پناهگاه حیات وحش عباس آباد نائین در سال ۱۳۸۸ به نوعی حفاظت از گونه یوزپلنگ یا پلنگ ایرانی بود اما به طور ویژه طرح خاصی برای احیا پلنگ در این منطقه انجام نشده است.
پناهگاه حیات وحش عباس آباد نائین در شرق استان اصفهان یکی از مستعدترین زیستگاه‌ها برای حضور پلنگ ایرانی است؛ منطقه‌ای که گفته می‌شود، گونه پلنگ در آن احیا و از سال ۹۲ به این سو چندین بار از حضور پلنگ ایرانی تصویربرداری شده است.
وی تصریح کرد: منطقه چهارصد هزار هکتاری که به عنوان پناهگاه حیات وحش تصویب شد مختص همه جانداران از جمله کل، میش، قوش، پلنگ و یوز پلنگ بود.
کمیلی افزود: گرچه به دلیل کمبود محیط بان با شرایط ایده آل حفاظت از این منطقه فاصله داریم، اما نسبت به قبل که ارتقا حفاظتی پیدا نکرده بود، برای همه حیات وحش مفید بوده است.
این فعال محیط‌زیست گفت: پارک ملی کلاه قاضی یک زیستگاه تاریخی پلنگ در اصفهان محسوب می شود و طبق اسناد موجود از زمان زمان ناصرالدین شاه و ظل‌السلطان ثبت گونه پلنگ به صورت تصویری در این منطقه موجود است و آخرین مورد آن به دهه پنجاه بازمی‌گردد که توسط آقای سامان پور( رئیس وقت پارک ملی کلاه قاضی) در چشمه اشک تصویری از پلنگ ثبت شد.
پارک ملی کلاه قاضی در جنوب شرقی شهر اصفهان قرار دارد و بواسطه جزیره ای شدن و محاصره بواسطه توسعه جاده‌ها، اراضی کشاورزی و شهرها تا حد زیادی امنیت لازم برای حضور پلنگ را از دست داده است.
وی افزود: از اواخر دهه شصت تا دهه هفتاد به دلیل اینکه پارک ملی کلاه قاضی به منطقه حفاظت شده تغییر کرد و پای دام، دامداران و چوپانان به منطقه باز شد و طعمه های سمی برای پلنگ های منطقه گذاشتند، شرایط عوض شد.
کمیلی تصریح کرد: در آن دهه چند مورد شکار پلنگ صورت گرفت و متاسفانه به خاطر جزیره ای شدن، کلاه قاضی پلنگ خودش را از دست داد و هنوز پلنگی نتوانسته خودش را به کلاه قاضی برساند که بتوانیم حضورش را به طور تصویری ثبت کنیم.
وی خاطرنشان کرد: نمایه های حضور پلنگ هم در کلاه قاضی خیلی ضعیف و مشکوک بوده است و تا وقتی نتوانیم تصویرش را توسط دوربین ضبط کنیم و یا مشاهده مستقیم محیط بان وجود نداشته باشد، نمی توان گفت که پلنگی در این منطقه وجود دارد یا خیر.
این عکاس حیات وحش اضافه کرد: رفتار پلنگ به این گونه است که مرتبا محدوده قلمرو خودش را علامت گذاری می‌کند و به این شکل نیست که امسال یک نمایه ببینیم و تا سه سال دیگر چیزی نبینیم.
وی گفت: در مقابل اما قاطعانه می‌توان گفت که در عباس آباد و منطقه حفاظت شده کرکس پلنگ داریم و برای آن دلایل و شواهد متقن وجود دارد.
این فعال محیط زیست افزود: هر زمان توانستیم پلنگ پارک ملی کلاه قاضی یا پارک ملی قمیشلو( واقع در ۴۵ کیلومتری شمال غرب شهر اصفهان) که زیستگاه‌های تاریخی پلنگ بوده‌اند را احیا کنیم و نشان دهیم پلنگ آشیان اکولوژیک پیدا کرده است و در دوربین های تله ای این موضوع ثبت شد، آن‌زمان است که می‌توان ادعا کرد پلنگ ایرانی را با اجرای طرح در منطقه‌ای احیا کرده‌ایم.
کمیلی گفت: پلنگ در منطقه حفاظت شده مستقر می‌شود چون امنیت غذایی دارد و از این رو دائم منطقه خودش را نمایه گذاری می کند.
این فعال حوزه حیات وحش گفت: پلنگ حیوان عجیبی است و با انواع و اقسام تهدید ها خودش را سازگار می کند.
کمیلی افزود: پلنگ خودش را از جاده و معدن تا تیررس شکارچی ها مخفی می کند اما نمی‌توان گفت که این موارد برای این گونه گربه‌سان تهدید نیست.
وی اضافه کرد: معدن کاری در منطقه حفاظت شده یکی از عوامل تهدید همه گونه‌های حیات وحش است و فقدان محیط بان و تجهیزات کافی هم یکی از مهمترین مشکلات این مناطق است.
کمیلی یادآور شد: ما به ازای هر سه هزار هکتار باید یک محیط بان داشته باشیم اما تعداد محیط بانان در بسیاری از مناطق حفاظت شده در کشور یک بیستم این استاندارد است.
به گزارش ایرنا، پلنگ ایرانی زیرگونه پلنگ آسیایی و یکی از بزرگترین گربه‌سانان بزرگ جثه دنیاست و ایران آخرین منطقه پراکنش آن است. کاهش جمعیت پلنگ ایرانی، این جانور را در فهرست گونه‌های در خطر انقراض قرار داده است که ناامنی بواسطه توسعه معادن و جاده‌ها، جزیره‌ای شدن زیستگاه‌ها، کاهش جمعیت طعمه‌ها که ارتباطی کمابیش خطی با هم دارند از دلایل آن محسوب می‌شوند.
نظر شما