به گزارش خبرنگار ایثار و شهادت ایرنا، حسین تابَسته دوزادهم خرداد سال ۱۳۴۶ در مهدی شهر سمنان دیده به جهان گشود. سال های جوانی را در دفاع مقدس سپری کرد اما از قافله شهدا جا ماند. سالها بعد در بیست و یکم شهریور سال ۱۳۹۳ در اولین اعزام خود به سوریه پس از ۱۴روز در ریف دمشق به یاران شهیدش پیوست.
شهربانو حجاری همسر این شهید مدافع حرم با انتقاد از هجمه هایی که عده ای با ناآگاهی به خانواه شهدای مدافع حرم وارد می کنند، گفت: آیا پول تا این حد ارزش دارد که انسان به خاطر آن از خانواده و فرزندانش بگذرد؟ چه کسی حاضر می شود به خاطر پول جان خود را از دست بدهد؟ ما در برابر این افراد سکوت می کنیم زیرا کسی که این دیدگاه را دارد، نمی خواهد واقعیت را قبول کند.
وی با بیان اینکه خون همسرم برایم گرامی است و در برابر شهادت وی چیزی نخواسته ام و توقعی از بنیاد شهید ندارم، افزود: تا زمانی که مجبور نباشم به بنیاد شهید نمی روم زیرا اگر کسی فکر کند برای پول به بنیاد می روم؛ این تفکر برایم گران تمام می شود.
حجاری درباره سبک زندگی همسرش گفت: شهید اصلا اهل تجملات نبود. اگر میخواست، میتوانست خیلی چیزها را داشته باشد اما سادهزیستی را پیشه خود کرده بود. به حلال و حرام بسیار اهمیت میداد. از دروغگویی بدش میآمد؛ چه دروغ بشنود چه دروغ بگوید. وقتی اراده میکرد کاری انجام دهد تا آن را به پایان نمیرساند، دستبردار نبود.
وی افزود: دختر کوچکم دو شب قبل از شهادت همسرم در خواب دید که پدرش با لباس پاسداری بین زمین و آسمان در حال تدریس است. فردای آن روز که شهید تماس گرفت دخترم به وی گفت «بابا زیاد جلو نرو، من نگران هستم.» شهید پاسخ داده بود «ما مسلمان هستیم و وظیفهای داریم شر ظالم را از سر مظلومان کم کنیم. مومن اگر میخواهد به درجات بالا دست یابد مانند طلا در کوره باید گداخته شود تا به درجات بالا برسد.»
در پیشگاه حضرت زینب(س) سربلند شدیم
همسر شهید تابسته اظهار داشت: حتی یک درصد هم فکر نمیکردم شهید بشود. اما الآن هم ناراحت نیستم، خدا را شکر میکنم که شرمنده حضرت زینب(س) نشدیم و در روز قیامت در پیشگاه حضرت سربلند هستیم. پس از شهادتش دامادم تماس گرفت و گفت از سپاه میخواهند بیایند برای سرکشی به خانوادههای مدافعان حرم. همه خبر شهادت همسرم را داشتند الا ما. تا مهمانها بیایند خیلی مضطرب بودم و نمیدانستم چه میخواهد بگذرد. وقتی خبر شهادتش را به ما دادند من از هوش رفتم و لحظات بسیار سختی بود.
حجاری در پاسخ به این پرسش که برای معرفی شهید تابَسته تاکنون چه کارهایی انجام داده اید، گفت: بعد از شهادت همسرم همکاران وی یکی دو روز برای مصاحبه به منزل ما آمدند و تصمیم داشتند کتابی درباره شهید بنویسند که دیگر خبری از آنها نشد. گویا بعضی از همکاران شهید حاضر به مصاحبه نشدند و استدلال آنها این بوده که «نمی گوییم تا ریا نشود». صحبت کردن درباره شهید، ریا نیست چون باعث می شود دیگران از سیره او درس بگیرند. اگر یک نفر یک رفتار و یک گفتار از شهید یاد بگیرد، همین کافی است و راه شهید اینگونه ادامه پیدا میکند.
منش مردانه حسین
در مستند منش مردانه گروه پدافند هوایی ۱۰محرم شهرستان شاهرود، ایثارگری شهید مدافع حرم حسین تابسته که از روزهای دفاع مقدس شروع و در سوریه به پایان رسید روایت شده است.
نظر شما