سیلاب به پنج کیلومتر از راه‌های پارک ملی گلستان خسارت زد

وحید خیرآبادی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: بیشترین بارندگی این مدت در پارک ملی گلستان مربوط به ایستگاه تنگراه به میزان ۴۹ میلی‌متر بود که باعث پرآبی رودخانه‌ها و چشمه‌های موجود در این ذخیره‌گاه شد تا حیات وحش دسترسی راحت‌تری به آب داشته باشند.

وی افزود: وضعیت آبی رودخانه «دوغ» به عنوان یکی از رودخانه‌های اصلی پارک ملی گلستان با بارندگی‌های این مدت بهتر شد و شاهد جریان یافتن آب در رودخانه خشک‌شده «خاندوشان» هستیم و بیشتر چشمه‌ها هم پرآب شده است.

معاون اداره کل حفاظت محیط زیست گلستان گفت: علاوه بر تمام این نکات مثبت سیلاب به بخشی از راه‌های دسترسی به طول پنج کیلومتر در پارک ملی گلستان در مسیر «دشت به ییلاق»، «میرزابایلو به آلمه» و «میرزابایلو به سولگرد» خسارت زد.

خیرآبادی ادامه داد: همچنین برخورد صاعقه باعث خسارت به پنل خورشیدگی پایگاه محیط بانی «آلمه» شد و سقف اتاقک حفاظتی در منطقه «بیدک» هم آسیب دید.

به گزارش ایرنا، پارک ملی گلستان در سال ۱۳۳۶ شمشی با نام «آلمه و ایشکی» مورد حفاظت قرار گرفت و نخستین پارک ایران است که از سال ۱۳۵۴ در فهرست میراث جهانی یونسکو به عنوان یکی از ۵۰ ذخیره‌گاه محیط زیستی کره زمین ثبت شد.

بیش از هزار و ۳۶۰ گونه گیاهی، هزار و ۱۰۰ گونه حشره، ۱۵۰ گونه پرنده، ۶۹ گونه پستاندار، ۲۴ گونه خزنده و دوزیست و ۱۰ گونه ماهی در عرصه‌های جنگلی و مرتعی و منابع آبی پارک ملی گلستان شناسایی شده است.

این ذخیره‌گاه زیست کره به دلیل موقعیت جغرافیایی، توپوگرافی و رویشگاهی شامل طیف وسیعی از زیستگاه‌ها، اکوسیستم‌ها و رویشگاه‌های تپه ماهوری با عناصر شاخص ایرانی تورانی مانند درخت تاغ، گونه آهوی ایرانی، قوچ و میش، رویشگاه‌های هیرکانی با عناصری مانند درخت راش، گونه جانوری مرال و زیستگاه‌های کوهستانی با عناصری مانند درخت ارس و گونه‌های پلنگ ایرانی و کل و بز است.

گونه‌های جانوری پارک ملی گلستان شامل آهو، پلنگ، تشی، خرس قهوه‌ایی، خرگوش، حشره خورها، راسو، روباه، روباه ترکمنی، رودک، سمور جنگلی، سیه گوش، شوکا، شنگ، قوچ و میش، کل و بز، گراز، گربه پالاس، گرگ، مرال، سمندر، قورباغه جنگلی، وزغ سبز، لاک پشت چهار چنگالی، مارمولک بی پا، مار آبی، مار قیطانی، گرزه مار و افعی قفقازی است.

پارک ملی گلستان بزرگترین و قدیمی‌ترین پارک ملی کشور با مساحت ۹۱ هزار و ۸۹۵ هکتار در حوزه سرزمینی شهرستان گالیکش در شرق استان گلستان واقع است و بخشی از آن در خراسان شمالی و استان سمنان قرار دارد.

این پارک دارای سه نوع آب و هوای متفاوت خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب است که همین ویژگی باعث شده دارای پوشش گیاهی متنوع از استپ خشک تا جنگل انبوه باشد.