زبان ایرانیان در جهان با شعر درآمیخته است

محمود شالویی سه شنبه در همایش ملی روز شعر و ادب فارسی، با گذری بر زندگی شاعرانه و عاشقانه شهریار، اظهار کرد: شهریار اول عاشق و سپس شاعر شد.

وی افزود: همه ایرانیان می‌دانند که کشور ما بدون فرهنگ و ادب، بی مایه و یا کم مایه است و حتی عالمان دینی و اندیشمندان برای این‌که سخن خویش را جذاب تر بیان کنند از همین ابزار بهره جسته‌اند.

چرایی نامگذاری روز شعر و ادب فارسی به نام شهریار

علی اصغر شعردوست، فعال فرهنگی نیز اظهار کرد: تبریز در این مقطع زمانی با فرازونشیب‌های گذشته در یک سکوت سنگین به سر می‌برد؛ سال گذشته در چنین روزی شهید آیت الله آل هاشم، رفیق نیم قرنم و امام جمعه تبریز حضور داشت که با آمدنش به تبریز، ملاک تازه‌ای در موضع امام جمعه بودن ترسیم کرد اما امروز جایشان خالی است.

وی افزود: آل هاشم، شخصیتی نمونه بود و همه دوستش داشتند؛ قرار بود امسال برای آیین بزرگداشت شهریار برنامه ویژه‌ای داشته باشیم و نشستی را با حضور ایشان به همراه استاندار شهید نیز برگزار کردیم اما عمرشان افاقه نکرد.

شعردوست گفت: تبریز، بزرگان زیادی داشته و دارد که در غربت به سر برده و گاه در غربت و گمنامی از دنیا رفته‌اند.

وی ادامه داد: تعبیری وجود دارد که تبریز با مردمان خود، وفایی ندارد و بیشتر با غریبه‌ها سازگار است که نمی‌دانم درست یا نه اما روزی باید این غربت برداشته شود و به بی وفایی پایان داد.

این فعال فرهنگی اظهارکرد: دلیل این‌که شهریار بعد از ۳۵ سال از وفاتش همچنان مطرح است این است که او در تهران شهریار شد و سپس به تبریز بازگشت.

وی با بیان این‌که امروز روح بلند تبریز در خانه‌ها و کوچه‌های شهر گم گشته است، افزود: داستان نامگذاری روز شعر و ادب فارسی به نام شهریار به اواخر دهه ۷۰ بازمی‌گردد؛ آن زمان مناسبت‌های مختلفی در تقویم سالیانه نامگذاری شده بود و با توجه به علاقه‌ای که به شهریار داشتم، پیشنهاد نامگذاری روز درگذشت شهریار به این عنوان را دادم که به تایید شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید.

شعر دوست با بیان این‌که نامگذاری این روز در آن دوران مخالفان بسیاری داشت، گفت: آن زمان به وزیر وقت گفتم که شاعران کهن ایران همچون سعدی و حافظ یک روزی برای خود دارند بنابراین باید از میان شعرای معاصر برای این روز انتخاب کرد و چه کسی بهتر از شهریار؛ اسامی استادان بسیاری مطرح شد اما هر یک شخصیت‌های خاص حوزه ادبیات بودند که به اندازه شهریار نزد مردم مطرح نبودند.

وی افزود: یک شامگاه مصوبه نامگذاری این روز توسط رئیس جمهور امضا شد و من همان شب در مصاحبه با ایرنا، نامگذاری آن را اعلام کردم اما فردای آن روز در مجلس، نخستین ناطق پیش از دستور، نسبت به این نامگذاری انتقاد کرد.

این فعال فرهنگی اظهارکرد: از آن روز تا امروز که ۲۴ سال می‌گذرد، چند هزار صفحه در نقد این نامگذاری نوشته شد و مخالفت‌های جدی در این رابطه وجود داشت اما این روز ماندگار است زیرا شهریار و شعرش که به عالم قدسی پیوند زده، ماندگار است و تا علی زنده است، شهریار و روزش زنده است.

وی با بیان این‌که پس از فروپاشی شوروی، آن سوی مرزها می‌خواستند شهریار را از ما بگیرند و سهندیه را با تغییر نام علی به الین (ملت) چاپ می‌کردند در حالی که همه زندگی شهریار، حضرت علی(ع)، امام حسین(ع)، ولایت فقیه و اهل بیت(ع) است.

شعردوست گفت: شهریار تنها شاعر دوزبانه‌ای بود که در هر ۲ زبان شاهکار آفرید و حتی ملک الشعرای بهار نیز او را افتخار مشرق زمین می‌نامد.

وی افزود: شهریار وقتی شروع به سرودن اشعار ترکی کرد که شاعر نام آشنای فارسی بود و به قول خودش پس از به یادآوردن خاطرات گذشته‌ و هویتش، اشعار ترکی سرود.

این فعال فرهنگی هم‌چنین بر لزوم توجه به محوطه خانه موزه شهریار تبریز توسط شهرداری تاکید کرد و افزود: ما به شهریار نیاز داریم و این شاعر پرآوازه، فرصتی برای توسعه گردشگری شهر تبریز است.