به گزارش سیاست خارجی ایرنا، در روزهایی که ساختارهای نظام جهانی خزان خود را به نظاره نشسته اند؛ مسعود پزشکیان در اولین روز پائیز عازم نیویورک شد تا اولین سفر خود را به آن سوی آتلانتیک در قامت ریاست جمهوری ایران به نام خود ثبت کند.
سازمان ملل متحد، بزرگترین سازمان برآمده از آوار جنگ دوم جهانی، پس از جنگ خونبار در غزه با علامت سوال بزرگی در مقابل خود در ماموریت اصلی اش به عنوان حافظ صلح و ثبات جهانی مواجه شده است. اگرچه سازمان های بین المللی هیچگاه در قواره حفظ یا برهم زدن توازن سیستم بینالملل عمل نکرده اند اما سازمان ملل به طور خاص به شدت ابزار دست و بازیچه قدرتهای موسس قرار گرفته و همین امر باعث شده کارآمدی خود را کاملا از دست بدهد.
این اتفاق طی یکسال گذشته نمود بارزی در تحولات مرتبط با نسل کشی در غزه پیدا کرده است. علی رغم خواست اکثریت قریب به اتفاق اعضای ملل متحد در مجازات رژیم صهیونیستی و توقف جنگ، وتوی چندباره قطعنامه های آتش بس توسط ایالات متحده در پاسخ به این خواسته مشروع جهانی، سازمان ملل را در قامت یک "نهاد وابسته به نظم کهنه" به تصویر کشیده است.
کار به جایی رسیده است که نماینده اشغالگران صهیونیست در صحن ملل متحد، منشور ملل را در دستگاه کاغذخردکن می اندازد. نماینده این رژیم حتی پا را فراتر نهاده و به تازگی خواستار محو سازمان ملل از روی زمین شده است!
گیلعاد اردان، سفیر رژیم صهیونیستی می گوید: «هیچ جایی فاسدتر و از نظر اخلاقی منحرفتر از سازمان ملل نیست». او از دولتها خواست متحد شوند و خواستار «بستن و برچیدن» سازمان ملل باشند.
در چنین فضایی نهمین رئیس جمهور ایران قدم به سازمان ملل خواهد گذاشت، گام هایی که استوارتر از گذشته است؛ چرا که سازمان ملل در نقطه ای قرار گرفته که ایران از معدود واحدهای سیاسی در جهان، امروزِ آن را در گذشته دیده و هشدار داده بود. اگر روزی جمهوری اسلامی ایران "صدایی تنها" در سازمان ملل بود اما امروز به "تنها صدای معتبری" تبدیل شده است که شنیدن نقطه نظراتش در سیاست بین المل برای همه قابل توجه است.
اولینها همیشه مهماند. از جمله اولین سفر روسای جمهور ایران به مقر سازمان ملل متحد؛ اولین حضور روسای دولت ها و هیات های دیپلماتیک جمهوری اسلامی، با ابتکارات ایرانی برای اداره بهتر و عادلانه تر جامعه جهانی و سامان سیاسی جمعی در نظام بین الملل همراه شده است. گاهی این ابتکارات به دستورکارهای جهانی نیز راه پیدا کرده و توانسته به سیاست خارجی ایران یک پرستیژ بین المللی اعطا کند.
نخستین حضور روسای جمهور ایران همیشه داستان های خاص خودش را ساخته است. از مطرح شدن پیشنهاد گفتوگوی تمدن ها در دولت اصلاحات تا پیشنهاد هستهای دولت نهم گرفته تا اولین گفتوگوی مستقیم تلفنی روسای جمهور ایران و ایالات متحده آمریکا میان باراک اوباما و حسن روحانی رئیس جمهور اسبق ایران که حواشی بسیاری به دنبال داشت.
با این وصف، حضور مسعود پزشکیان در نیویورک در بستری متفاوت از روسای جمهور گذشته معنا پیدا کرده است. پزشکیان در دوره ای سکان ریاست جمهوری ایران را به دست گرفته است که کنشهای ایران در سیاست بین الملل، به گواه کارشناسان ابعاد فرامنطقه ای پیدا کرده و در مقیاسی بینالمللی طراحی و عملیاتی می شود. معنای این فرایند در علم روابط بین الملل مساوی با ارتقای جایگاه ایران در نظام بین الملل است.
پایمردی ایران در دفاع از مردم مظلوم فلسطین و نفی اشکال اشغالگری رژیم صهیونیستی در پساهفت اکتبر، دیپلماسی کشورمان را در صدر جهان نشانده است. این صدایی خواهد بود که پزشکیان آن را رساتر از هر زمانی از تریبون سازمان ملل به گوش جهانیان خواهد رساند.
مظلومیت غزه با تلاش های دیپلماتیک ایران، مهمترین دستورکار جهانی شده است و تحولات شگرف این بحران بین المللی پس از نسل کشی اعجاب انگیز اسرائیلی در قرن بیست ویکم، شکافها پیرامون ناکارآمدی نظم موجود جهانی را عمیقتر کرده است. نظمی که ایران یکی از مهمترین تجدیدنظرطلبان بوده است و امروز شواهد قانع کننده فراوانی در نامناسب بودن ساختارهای پوسیده وهنجارهای از بین رفته آن در اختیار داشته و بخش عمده ای از کشورهای مهم و مطرح جهانی را در کنار خود دارد؛ چه اینکه حمایت از فلسطین جوغالب در جهت گیری سیاست خارجی بازیگران مختلف و متنوع بین الملل است که اخیرا در عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل و تصویب تحریم تسلیحاتی اسرائیل در مجمع عمومی ملل متحد بروز و ظهور پیدا کرد.
از این منظر، اولین سفر رئیس جمهور ایران اهمیت بسزایی پیدا کرده است. بازیگران بین المللی به شناخت بیشتری از رئیس جمهور ایران و نگرش او به مسائل و چالشهای جهانی پیدا میکنند و مناسبات خود با ایران را بر مبنای ادراکی که از منظومه فکری رئیس جمهور ایران دریافت کرده تنظیم خواهند کرد.
برای جهان اهمیت خواهد داشت که صدا و تصویر رئیس جمهور ایران در سازمان ملل به عنوان یک کشور مهم در منطقه و جهان چه قابی از قدرت ایرانیان درعصر آنارشیک جهانی می سازد.
نظر شما