به گزارش ایرنا، عقب ماندگی زیرساختی گلستان که در سایه نام سرسبز آن مخفی شده، ویژه یک بخش نیست بلکه در بخش‌های گوناگون از جمله راه اصلی و روستایی، راه‌آهن، فرودگاه، بهداشت و درمان، آب آشامیدنی، برق، گردشگری و صنعت قابل مشاهده است.
اگرچه وعده و شعار برطرف‌شدن مشکلات و عقب ماندگی‌های زیرساختی گلستان همواره از سوی دولت‌ها داده می‌شود اما در عمل یا اقدام خاصی انجام نمی‌شود و یا اعتبارات تخصیصی اندک و قطره چکانی است که نه تنها گره‌ای از مشکل باز نمی‌کند بلکه به سبب طولانی شدن عملیات اجرایی و افزایش قیمت کالاها و دستمزدها، اعتبارات مورد نیاز برای ایجاد یا تکمیل آن را نیز تصاعدی بالا می‌برد.
کارشناسان باور دارند ایجاد و تکمیل به موقع زیرساخت‌های مورد نیاز گلستان در بخش‌های گوناگون برای شکوفایی و عمران اقتصادی استان و جلوگیری از چالش‌های احتمالی آینده، نیازمند نگاه ویژه دولت و دادن اعتبار لازم در مدت زمانی مشخص است تا اهالی ۲ میلیون نفری این استان شمالی که به سبب زندگی مسالمت آمیز اقوام و مذاهب اسلامی در آن به نگارستان ایران شهره یافته از خدمات آن برخوردار شوند.
با استقرار دولت چهاردهم، مردم و مسئولان گلستان بر ناگریزی پشتکار جدی برای ایجاد و تکمیل زیرساخت‌های مورد نیاز این استان بویژه در نواحی شرقی و کمتر برخوردار آن تاکید دادند؛ زیرساخت‌هایی که تحقق برخی از آنها مطالبه چند دهه‌ای مردمان نگارستان ایران از دکتر پزشکیان، معاونین، وزیران و استاندار جدید این استان شمالی، همراهی نمایندگان مجلس شورای اسلامی و نیز دستگاه قضایی است.
سد نرماب چهل چای مینودشت
کمبود منابع آبی بویژه آب آشامیدنی در گلستان به سبب استفاده بی‌رویه از منابع سفره‌های زیرزمینی، کم بارشی و خشکسالی، به یکی از چالش‌های بزرگ این استان بویژه در بخش شرقی آن تبدیل شده که برای برون رفت آن نیاز به شتاب بخشی تکمیل سد نرماب و چهل چای مینودشت وجود دارد.
ساخت سد نرماب چهل چای مینودشت از سال ۱۳۹۰ با اعتبار اولیه سه هزار ۷۳۰ میلیارد ریال در قالب ۸۵ درصد فاینانس داخلی و سهم قرارگاه سازندگی خاتم و ۱۵ درصد سهم دولت بر روی رودخانه «نرماب» این شهرستان آغاز شد و قرار بود تا سال ۱۳۹۷ به بهره‌برداری برسد اما به سبب تخصیص نیافتن کامل اعتبارات مورد نیاز هم اکنون تنها بدنه اصلی آن پایان یافته است.
مطابق داده متولیان شرکت آب منطقه‌ای گلستان با تکمیل این سد، آب آشامیدنی پایدار برای اهالی شهرستان‌های گنبدکاووس، مینودشت، گالیکش، کلاله، آزادشهر و ۱۳۰ روستای مرزی نواحی شمالی استان با جمعیت تقریبی ۵۵۰ هزار نفر و آب مورد نیاز ۱۸ هزار هکتار زمین‌های کشاورزی و بخش صنعت منطقه تامین می‌شود.
برای ساخت این سد که از نوع خاکی همگن به ارتفاع ۶۰ متر، عرض تاج سد ۱۰ متر و طول تاج ۸۰۷ متر یکی از طرح‌های مهم عمرانی و زیربنایی گلستان به شمار می‌رود و ظرفیت ذخیره ۱۲۵ میلیون مترمکعب آب و قابلیت تنظیم حدود ۱۸۰ میلیون مترمکعب آب را در سال دارد تاکنون حدود ۱۷ هزار میلیارد ریال هزینه شده و به گفته متولیان آب منطقه‌ای استان و براساس فهرست بهای امسال، تکمیل بخش‌های باقی مانده آن نیز به ۶۰ هزار میلیارد ریال اعتبار دیگر نیاز دارد که بخش زیادی از اعتبار مورد نیاز باید صرف جابجایی سه روستای باقی‌مانده (پس‌پشته، محمد زمان‌خان و باقرآباد) با جمعیت نزدیک به ۷۰۰ خانوار و خرید ۲۸۰ هکتار زمین‌های باقی مانده اهالی این سه روستا، احداث سد انحرافی و تونل انتقال آب رودخانه «خرمالو» شود.
به گفته کارشناسان، کنترل و ذخیره سیلاب‌های فصلی، تقویت سفره آب زیرزمینی، کاهش فرونشست زمین، تولید برق آبی، توسعه گردشگری و ایجاد درآمد و اشتغال پایدار از دیگر مزایای تکمیل و بهره‌برداری سد نرماب چهل چای مینودشت است.
فرودگاه کلاله
فرودگاه شهدای کلاله از جمله زیرساخت‌های گلستان است که به سبب نداشتن جایگاه سوخت، از نیمه دوم سال ۱۳۹۶ لذت انجام سفرهای هوایی و ایمن از این فرودگاه را از حداقل یک میلیون مردم ساکن شرق این استان، گرفته است.
این فرودگاه بیش از نیم قرن قدمت و ۳۱۵ هکتار وسعت دارد و میلیاردها ریال برای زیرساخت‌های آن هزینه شده اما به سبب نداشتن جایگاه سوخت هشت سال فعالیتی ندارد و سرمایه گذاری‌های انجام‌شده درحال خاک خوردن است.
فرودگاه شهدای کلاله تا اوائل دهه ۷۰ کاربری سمپاشی داشت و مسوولان برای استفاده بهینه از آن در سال ۱۳۷۴ و برای نخستین بار با صرف هزینه‌های میلیاردی، اقدام به برقراری پرواز مسافری از این فرودگاه کردند اما این پروازها دوام نیاورد و پس از چندماه به دلیل استقبال‌نکردن مسافران و گوناگون نبودن مقاصد پروازی فعالیت آن ۱۶ سال متوقف شد.
سال ۱۳۹۱ برای دومین بار فرودگاه کلاله با حضور رئیس جمهور و با هدف استفاده مسافری در مسیر تهران- کلاله (هفته ای دو پرواز رفت و برگشت) بازگشایی شد اما بازهم به سبب همان دلایل پس از مدتی کوتاهی این پروازها متوقف شدند.
فرودگاه کلاله پس از وقفه چهار ساله و برای بار سوم سال ۱۳۹۵ راه‌اندازی شد اما با وجود کاهش ۵۰ درصدی قیمت بلیت، باز هم به دلیل استقبال کم مسافران و گوناگون‌نبودن مقاصد پروازی در کمتر از ۲ ماه از آغاز کار، با توقف پرواز ایرلاین‌ها، تعطیل شد.
برای چهارمین و آخرین بار پرواز از این فرودگاه مرداد ۱۳۹۶ از سر گرفته شد اما باز هم پس از چندماه فعالیت به همان دلایل و البته دلیل مهم دیگر یعنی نبود جایگاه سوخت به سرنوشت ادوار گذشته گرفتار و از آن تاریخ به بعد فعالیت مسافری این فرودگاه متوقف شد.
برای ساخت جایگاه سوخت فرودگاه کلاله پیگیری زیادی از سوی مسوولان محلی، استانی و نمایندگان مردم شرق گلستان در مجلس شورای اسلامی انجام شد و باوجود وعده مسئولان متولی و تصویب در سفرهای استانی دولت‌ها، اقدامی برای ساخت این پروژه نشد.
تصویب ۴۵۰ میلیارد ریال اعتبار برای احداث جایگاه سوخت کلاله در قالب مصوبه سفر استانی دولت سیزدهم در ۱۳ اسفند ۱۴۰۰ به گلستان که باید توسط ۲ دستگاه متولی یعنی شرکت فرودگاه‌های کشور (۲۵۰ میلیارد ریال) و شرکت پخش فراورده‌های نفتی ایران (۲۰ میلیارد ریال) تامین و هزینه می‌شد ره به‌جایی نبرد و اکنون برای ساخت این پروژه حدود ۲ هزار میلیارد ریال اعتبار نیاز است.
راه آهن
توسعه شبکه ریلی گلستان از جمله احداث خط «مسافربری گرگان - گنبد - بجنورد - مشهد» و خط «ریلی بار و ترانزیت اینچه‌برون - گنبد - آزادشهر - شاهرود» مطالبه چند دهه‌ای مردم و فعالان اقتصادی این استان است که به باور کارشناسان کمک بزرگی به جبران عقب‌ماندگی‌های زیرساختی شبکه راه‌های ارتباطی آن می‌کند.
ساخت این ۲ خط ریلی علاوه بر گسترش حمل و نقل ایمن و سریع مسافر و بار، با اتصال راه آهن بین المللی اینچه‌برون به کریدور شمال- جنوب از مسیر گنبد - آزادشهر - شاهرود، ترانزیت کالا از آسیای مرکزی به کشورهای حاشیه خلیج فارس و آب‌های آزاد متصل به آن، سرعت گرفته و در نهایت شکوفایی و تحول همه‌جانبه اقتصادی (ایجاد درآمد و اشتغال) را به این استان شمالی کم برخوردار و توسعه نیافته هدیه خواهد داد.
راه‌آهن مسافربری گرگان- مشهد
ساخت راه‌آهن گرگان - گنبد - بجنورد - مشهد که از خواسته‌های قدیمی مردم سه استان گلستان، خراسان شمالی و خراسان رضوی است، در حافظه تاریخی مردم این استان‌ها بویژه گلستان سابقه طولانی دارد و با وجود برگزاری چندین آیین شروع ساخت این پروژه توسط مسوولان ملی و استانی در دوره‌های گذشته هیچ وقت ساخت آن به دلایل گوناگون از جمله کمبود بودجه و اعتبار شروع نشد.
به باور کارشناسان، ساخت این خط ریلی از زیرساخت‌های مهم ارتباطی و توسعه برای سه استان اشاره شده به خصوص گلستان و خراسان شمالی است و اجرای آن نقش مهمی در بهبود و رونق اقتصادی و اشتغالزایی منطقه، حمل و نقل ایمن و سریع مسافر و بار و نیز ترانزیت کالا خواهد داشت.
مطابق داده‌های متولیان امر، این پروژه یک خطه ۲۷ ایستگاه و حدود ۵۷۰ کیلومتر طول دارد و ابتدای مسیر آن از خروجی ایستگاه گرگان شروع شده و با عبور از شهرهای «سرخنکلاته، فاضل‌آباد، علی‌آباد، خان ببین و دلند، رامیان و آزادشهر، گنبدکاووس، گالیکش، کلاله، پیشکمر، گرماب، تنگه، آشخانه، شیرین دره، دونگال، بجنورد، به یگان، شیروان، فاروج، قوچان و اخلمد به گلبهار مشهد» ختم می‌شود.
گفته می‌شود ظرفیت جابجایی سالانه این خط ریلی ۲ تا چهار میلیون مسافر و حمل بیش از ۲ میلیون تُن بار است ضمن اینکه ساخت این پروژه آخرین بار در جریان سفر سال ۱۳۹۳ رئیس جمهور به استان گلستان مورد تصویب قرار گرفت.
راه آهن ترانزیتی اینچه برون - شاهرود
مطالعه و اجرای پروژه ملی راه آهن اینچه‌برون - گنبدکاووس - آزادشهر - شاهرود هم که حدود ۲ دهه دیرینگی دارد با وجود مزایای اقتصادی و توسعه‌ای قابل توجه آن و پیگیری‌های مسوولان گلستان هنوز اجرا نشده است که به اعتقاد کارشناسان و فعالان اقتصادی، اجرای آن، حلقه مفقوده در ایجاد زیرساخت‌های توسعه‌ای، توسعه اقتصادی و صادرات غیرنفتی این استان شمالی به کشورهای شرق و مرکز آسیا خواهد بود.
استان گلستان از شمال ۴۳۸ کیلومتر مرز خشکی و ۹۰ کیلومتر مرز آبی با کشور ترکمنستان دارد و از جنوب نیز به استان سمنان، از شرق به استان خراسان شمالی و از غرب به مازندران و دریای خزر محدود می‌شود.
گمرک اینچه‌برون واقع در نوار شمالی شهرستان گنبدکاووس که افزون بر سه دهه قدمت دارد و از آن به‌عنوان دروازه ورود به کشورهای آسیای میانه یاد می‌شود، تنها محل تردد زمینی استان گلستان به ترکمنستان است که در آذر ۱۳۹۳ یک خط ریلی از این مرز به مقصد ترکمنستان و در ادامه قزاقستان به بهره‌برداری رسید.
کارشناسان باور دارند اگر خط ریلی اینچه‌برون - گنبدکاووس - آزادشهر - شاهرود که چندسال قبل از خط راه‌آهن اینچه برون - گرگان مورد تایید وزارت راه و شهرسازی و مدیران راه آهن جمهوری اسلامی قرار گرفته بود اجرا می‌شد، می‌توانست تاثیر بیشتری در توسعه گلستان بگذارد و زمینه تقویت روابط تجاری و اقتصادی با کشورهای آسیای میانه و در نهایت توسعه همه جانبه گلستان را فراهم کند.
به گفته آنها، احداث این خط ریلی می‌تواند گره کمبود زیرساخت‌های توسعه‌ای گلستان را باز کند و ارتباط این استان با کشورهای آسیای میانه را از طریق این خط ریلی و اتصال آن به خطر سراسری شمال - جنوب بیشتر و فرصت سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در این استان شمالی را بیش از پیش فراهم کند.
منطقه آزاد تجاری - صنعتی اینچه برون
ایجاد منطقه آزاد تجاری - صنعتی اینچه برون که مدیران ارشد گلستان از زمان استقلال از مازندران درسال ۱۳۷۶ به دنبال تحقق آن با هدف توسعه و رونق اقتصادی این استان شمالی درسایه ارتباط با کشورهای آسیای میانه از طریق تنها مرز خشکی آن یعنی اینچه برون بودند، با وجود وعده و وعیدهای مسوولان ملی تا سال ۱۳۹۳ محقق نشد.
اگرچه این مطالبه مدیران ارشد گلستان در سال ۱۳۹۳ و همزمان با سفر رییس جمهور و هیات دولت به این استان مورد موافقت قرار گرفت و در خردادماه سال ۱۳۹۴ در شورای عالی مناطق آزاد به تصویب و سپس راهی مجلس شورای اسلامی شد اما تصویب نهایی آن تا سال ۱۴۰۰ به درازا کشید.
لایحه ایجاد منطقه آزاد تجاری - صنعتی اینچه برون در مجلس نهم ۲ بار به صحن این نهاد قانونگذار آمد ولی به دلیل رای نیاوردن کنار گذاشته شد و در نهایت در جلسه ۲۶ آذر ماه ۱۳۹۸ به تصویب نمایندگان رسید و پس از آن نیز در جلسه ۱۳۹۸/۱۰/۱۱ شورای نگهبان مورد بحث و بررسی قرار گرفت و از جهاتی خلاف قانون تشخیص داده شد بر همین اساس برای رفع اختلاف مجلس و شورای نگهبان به مجمع تشخیص مصلحت نظام ارجاع شد.
مجمع تشخیص مصلحت نظام هم پس از بررسی‌های لازم در ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۰ با ایجاد منطقه آزاد تجاری - صنعتی اینچه برون موافقت کرد و متعاقب آن پنجم آذر همین سال با حضور سیداحسان خاندوزی وزیر امور اقتصادی و دارایی، «حسن ملک حسینی» به عنوان مدیر اجرایی این منطقه معرفی شد.
در ادامه نیز با پیگیری مدیران گلستان و همراهی دولت سیزدهم ۱۷ دی ۱۴۰۱ اساسنامه منطقه آزاد تجاری - صنعتی اینچه برون به تصویب شورای نگهبان رسید و در ادامه فرایند انتخاب اعضای هیات مدیره و مدیرعامل آن انجام شد و در هفتم آبان ۱۴۰۲ راه‌اندازی منطقه آزاد تجاری - صنعتی اینچه برون از سوی مشاور رئیس جمهور و دبیر شورایعالی مناطق آزاد تجاری، صنعتی و ویژه اقتصادی اعلام و مدیرعامل آن معرفی شد.
با این حال شتاب بخشی به ایجاد زیرساخت‌ها در این منطقه تجاری که به باور کارشناسان از زیرساخت‌های اساسی برای توسعه و رونق اقتصادی گلستان خواهد بود و با تکمیل زیرساخت‌های مورد نیاز آن چند ده هزار فرصت شغلی نیز برای جوانان و اهالی این استان شمالی ایجاد خواهد کرد.
تکمیل طرح تعریض جاده ترانزیتی خوش ییلاق
تکمیل طرح ملی بهسازی و تعریض جاده کوهستانی و ترانزیتی آزادشهر- شاهرود مشهور به «خوش ییلاق» که عملیات اجرایی آن از ۲ دهه پیش آغاز شده و فقط ۳۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارد از دیگر فقرهای زیرساختی گلستان است و به باور کارشناسان سرعت بخشیدن به ساخت این پروژه، نقش مهمی در رونق شبکه راه‌های این استان بویژه نواحی کوهستانی آن دارد.
طرح ملی بهسازی و تعریض جاده کوهستانی آزادشهر - شاهرود (خوش ییلاق) به‌طول ۱۰۰ کیلومتر که ۶۰ کیلومتر آن در حوزه جغرافیایی گلستان واقع است با هدف بهبود عبور و مرور و ایمن سازی کریدور مهم زمینی ارتباط دهنده شمال به جنوب کشور و همچنین جاده ترانزیتی حمل کالا به مرز اینچه برون گنبدکاووس و کشورهای همسایه شمال ایران ابتدا در سال ۸۵ شروع شد که پس از ۲ سال انجام کار متوقف گردید.
پس از وقوع سیل سال ۹۳ و وارد شدن خسارت جدی به بخش‌هایی از این جاده، ساخت این طرح به‌صورت رسمی و با برآورد اعتبار اولیه سه هزار و ۵۰۰ میلیارد ریال آغاز شد با این حال به سبب تخصیص‌نیافتن کامل اعتبار در سال‌های گذشته از یک سو و افزایش قیمت کالاها و دستمزدها از سوی دیگر ساخت آن پایان نیافت و تنها فاز نخست این پروژه ملی شامل بهسازی و تعریض ۲۵ کیلومتر آن، کمتر از ۳۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارد.
تکمیل طرح تعریض جاده ترانزیتی مینودشت - گالیکش
عملیات اجرایی تعریض و ایمن سازی جاده بین المللی و ترانزیتی مینودشت - گالیکش - جنگل گلستان به‌عنوان بخشی از پروژه ملی و بزرگراهی «بهشهر - قوچان» به‌طول تقریبی ۵۰ کیلومتر از سال ۱۳۹۰ برای بهبود تردد و حمل جاده‌ای بویژه تردد ایمن سالانه چند میلیون زائر حرم ملکوتی حضرت امام رضا(ع) آغاز شد و اکنون حدود ۷۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارد.
تکمیل این پروژه مهم زیرساختی که علاوه بر زوار امام رضا (ع) هرساله میلیون‌ها تردد خودرویی از این محور بین المللی به استان‌های خراسان شمالی، رضوی و جنوبی و برخی استان‌های جنوبی و جنوب شرق کشور انجام می‌شود از دیگر فقرهای زیرساختی گلستان و از مطالبات مردم این استان از دولتمردان است.
مطابق اعلام کارشناسان اداره کل راهداری و حمل و نقل جاده‌ای گلستان روزانه بیش از ۳۰ هزار دستگاه خودروی سبک و سنگین در جاده بین المللی و ۲ بانده مینودشت - گالیکش آمد و شد می‌کنند که پهنای کم جاده و نبود نرده نگهبان (گاردریل) برای جدا کردن مسیر رفت و برگشت خودروها و نیز وقوع حوادث رانندگی در این راه، ترس و نگرانی را در دل مردمان محلی ساکن در ۲ طرف جاده حاکم کرده است.
فرسودگی مراکز درمانی گلستان
فرسودگی مراکز درمانی و بیمارستانی گلستان و نیاز فوری به بهسازی، تکمیل و ساخت پروژه‌های این حوزه از دیگر کمبودهای زیرساختی این استان شمالی بویژه نواحی شرقی آن با یک میلیون نفر جمعیت است که به باور کارشناسان باید مورد اهتمام دولت و مسئولان آن قرار گیرد.
به گفته دکتر محسن ابراهیمی سرپرست دانشگاه علوم پزشکی گلستان، حوزه درمان این استان عقب ماندگی‌های زیرساختی زیادی دارد که باید با تخصیص منابع ملی و کمک نیکوکاران آنرا برطرف کرد.
۱- ساخت بیمارستان ۴۰۰ تختخوابی در گنبدکاووس
مشکل دیرینگی فرسودگی و قدمت حدود ۶۰ سال بیشتر مراکز درمانی گنبدکاووس و ضرورت بهسازی آنها و یا ساخت بیمارستان جایگزین از ۱۵ سال پیش توسط متولیان بهداشت و درمان این شهرستان مطرح شد و اوائل دهه ۹۰ در زمان وزارت «سیدحسن قاضی‌زاده هاشمی» وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی موافقت اولیه ساخت بیمارستان ۸۰۰ تختخوابی گنبدکاووس و ساخت بیمارستان هزار تختخوابی گرگان صادر شد.
از آن زمان مدیران گنبدی به دنبال تامین زمین مناسب برای ساخت این بیمارستان افتادند که این کار از زمین ۴۰ هکتاری مجموعه سوارکاری متعلق به وزارت دفاع تا زمین ۳۶ هزار مترمربعی بنیاد مستضعفان در ۲ سال پیش که قرار بود در قالب اجاره ۹۹ ساله در اختیار دانشگاه علوم پزشکی گلستان قرار گیرد ادامه یافته اما هیچ کدام نتوانست گره زمین که نیاز اصلی ساخت بیمارستان بود را باز کند.
از طرفی دیگر زمان موافقت اصولی ساخت بیمارستان ۴۰۰ تختخوابی گنبدکاووس که در تاریخ ۱۹ فروردین ۱۳۹۳ صادر شده و ۷۲ ماه اعتبار داشت و پس از آن نیز به مدت یکسال تمدید شد، به سبب تامین‌نشدن زمین مناسب پایان یافت و همچنان ساخت این مرکز درمانی در بلاتکلیفی به سر می‌برد.
ساخت بیمارستان ۴۰۰ تختخوابی گنبدکاووس حتی به گفته نماینده قبلی مردم این شهرستان ۴۰۰ هزار نفری در مجلس شورای اسلامی از سال ۱۴۰۰ دارای ردیف بودجه بود اما به سبب تعیین‌نشدن زمین مناسب، اعتبارات آن تخصیص نمی‌یافت و این مشکل زمین همچنان باقی مانده است.
۲ - تکمیل بیمارستان ۹۱ تختخوابی گالیکش
ساخت بیمارستان ۹۱ تختخوابی گالیکش که از عملیات اجرایی آن از سال ۱۳۹۷ در زمینی اهدایی سه هکتاری یکی از نیکوکاران این شهرستان با زیربنای هزار و ۱۰۰ مترمرمبع آغاز شد، اکنون حدود ۶۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارد از دیگر کمبودهای زیرساختی گلستان است که تکمیل آن نیاز به اهتمام ویژه دولت دارد.
به گفته محمدرضا میرنیا، فرماندار گالیکش، تکمیل و تجهیز بیمارستان در دست ساخت این شهرستان ۷۰ هزار نفری بیش از سه هزار میلیارد ریال اعتبار نیاز دارد.
۳ - تکمیل بیمارستان ۹۱ تختخوابی رامیان
عملیات ساخت بیمارستان ۹۱ تختخوابی شهدای سلامت شهرستان ۱۰۰ هزار نفری رامیان که فروردین ۱۳۹۹ آغاز و در مرحله فونداسیون قرار دارد با پیشرفت فیزیکی هفت درصد متوقف شده و به گفته «علی جوان» فرماندار رامیان، طبق برآورده‌ها برای تکمیل آن به بیش از سه هزار و ۵۰۰ میلیارد ریال اعتبار نیاز است.
طرح گردشگری جزیره آشوراده
گلستان که مواهب طبیعی و خدادی آن سبب شده تا یکی از استان‌های برتر درحوزه گردشگری باشد اما به دلایل گوناگون هنوز توفیق چندانی در این حوزه نداشته که گواه آن بیش از دو دهه بلاتکلیفی در اجرای طرح طبیعت‌گردی و گردشگری آشوراده است.
اجرای این طرح در دهه هشتاد بر سر زبان‌ها افتاد و تصویب آن، مردم گلستان به ویژه حدود ۳۰۰ هزار ساحل‌نشین استان را به گره‌گشایی و رونق اقتصادی امیدوار کرد اما در ادامه آن‌قدر با گره و مانع روبه‌رو شد که اگر بگوییم در شرح آن یک کتاب می‌توان نوشت گزافه نگفته‌ایم.
در آن زمان ساخت اسکله، راه دسترسی، آلاچیق، رستوران و دیگر زیرساخت‌های مورد نیاز حضور گردشگران در طرح گردشگری آشوراده گنجانده شد و قرار بود این طرح سه سال و با سرمایه‌گذاری چهار هزار میلیارد ریالی بخش دولتی و خصوصی به سرانجام برسد اما سنگ‌اندازی و موانع متعدد، اجرای آن را بیش از ۲۰ سال بلاتکلیف گذاشت.
گرچه در این سال‌ها مصوبه طرح طبیعت‌گردی و گردشگری آشوراده با تغییرهای زیادی همراه شد اما پس از حواشی و جنجال‌های زیاد، گستره طرح از ۳۸۰ هکتار به ۳۸ هکتار کاهش یافت و قرار شد فقط ۲۲ هکتار آن به صورت زون متمرکز گردشگری در مجاورت بافت مسکونی و متروک کنونی آشوراده قرار داشته باشد تا آسیبی به این زیستگاه وارد نشود.
تغییرهای طرح گردشگری آشوراده به همین موارد هم خلاصه نشد و در ادامه، تبدیل تفرج متمرکز به تفرج گسترده و ممنوع شدن ساخت و ساز و همچنین ممنوعیت ماندگاری شبانه در محدوده ۲۲ هکتاری برای این طرح گردشگری در نظر گرفته شد.
مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست نیز در اظهاراتی جدید اعلام کردند که در بخش یک آشوراده، گردشی انجام نخواهد شد و در طرح طبیعت‌گردی سازه دائمی مستقر نمی‌شود.
استاندار گلستان با اشاره به عقب‌ماندگی زیرساختی استان در بخش‌های گوناگون از جمله صنعت، گردشگری، کشاورزی، ناترازی آب، برق و راه، مشکلات و کمبودهای این استان را تشریح کرد.
علی اصغر طهماسبی افزود: ۳۰ سال است به بهانه کشاورزی بودن گلستان، اجازه استقرار صنایع بزرگ به این استان داده نشده است.
وی، ناترازی در برق و آب آشامیدنی، پدیده ریزگردها و خشکی خلیج گرگان به سبب پایین رفتن تراز آب دریای خزر را از جمله مشکلات گلستان برشمرد و اضافه کرد: مردم استان از اقوام و مذاهب اسلامی (شیعه و سنی) با تحمل این ناملایمات، زندگی مسالمت امیز همراه با وحدت با هم دارند.
طهماسبی، اهدای چهار هزار شهید توسط مردم گلستان که ۶۰۰ شهید آن از اهل سنت هستند را گواه همراهی و وفاداری مردم این استان با انقلاب اسلامی و آرمان‌های آن دانست و ادامه داد: هدف دولت امیدبخشی و امیدآفرینی در جامعه با انجام اقدامات موثر و رفع عقب ماندگی‌های زیرساختی گلستان است.
وی، رتبه نخست یا دوم گلستان در فرونشست زمین در کشور، رتبه اول در حوزه بحران‌های طبیعی و رتبه ۳۱ در جذب اعتبار از صندوق ارزی کشور را از دیگر مشکلات این استان برشمرد و گفت: قابل قبول نیست این استان شمالی هزار و ۵۸۰ لیتر در ثانیه کمبود آب آشامیدنی داشته باشد یا هم اکنون و در فصل بارش‌ها به ۲۸ روستای ناحیه مرزی گنبدکاووس با تانکر آبرسانی شود.
استاندار گلستان همچنین با اشاره به تامین ۳۸ روز امنیت غذایی کشور توسط بخش کشاورزی این استان، اظهار کرد: با این حال این استان از مالیات بر ارزش افزوده بخش کشاورزی از جمله تولید و ارسال روزانه ۸۵۰ تن مرغ به دیگر استان‌ها، تولید ۸۰ درصد دخانیات کشور و معادن زغال‌سنگ محروم است.
طهماسبی ادامه داد: گلستان ۲۳ شهرک صنعتی با ۸۵۰ واحد تولیدی دارد که ۲۵۰ واحد آن راکد است.
وی همچنین با تاکید برضرورت نگاه ویژه اعتباری دولت و مجلس شورای اسلامی به گلستان، گفت: برای تکمیل سد نرماب چهل چای که آب آشامیدنی ۵۵۰ هزار نفر از جمعیت شرق این استان و ۱۸ هزار هکتار اراضی کشاورزی آنرا تامین می‌کند، نیاز به اعتبارات ویژه داریم.
طهماسبی افزود: ساخت این سد توسط قرارگاه سازندگی خاتم الانبیاء در حال انجام است و دولت به این پیمانکار ۱۵ هزار میلیارد ریال بدهی دارد و برای جابجایی چند روستای باقی مانده درکاسه سد و خرید زمین‌های کشاورزی اهالی آن اعتبارات زیادی نیاز داریم.
استاندار گلستان به ساخت راه آهن بین المللی اینچه برون، ترکمنستان و قزاقستان در سال‌های گذشته هم اشاره کرد و گفت: این خط ریلی اگرچه به گرگان و مازندران وصل شده اما توانایی فنی حمل بار به میزان لازم را ندارد و باید خط دوم آن یعنی از اینچه برون به گنبدکاووس - آزادشهر - شاهرود تا طبس ساخته شود.
طهماسبی افزود: منطقه آزاد تجاری - صنعتی اینچه برون و بندر خشک آن که هنوز روی کاغذ باقی مانده و نیز منطقه ویژه اقتصادی هزار هکتاری اترک ظرفیت‌های خوبی برای توسعه اقتصادی گلستان هستند که باید در ایجاد زیرساخت‌های آن شتاب شود.
وی به پتروشیمی گلستان هم اشاره کرد و گفت: با اینکه حدود ۲ سال است، مالکیت و مدیریت این پروژه از بخش خصوصی سلب و در اختیار بخش دولتی (هلدینگ خلیج فارس) گذاشته شده اما هنوز اقدام خاصی توسط مالک جدید انجام نشده است.
استاندار گلستان بابیان اینکه در طرح گردشگری آشوراده هم هنوز اقدامی نشده است، اضافه کرد: از طبیعت این استان و عبور سالانه ۱۰ میلیون زائر امام رضا (ع) از گلستان، در پیشبرد صنعت گردشگری استفاده چندانی نشده است.
طهماسبی ادامه داد: باید مشکلات و عقب ماندگی‌های گلستان را با تلاش دسته جمعی و حمایت ویژه دولت و مجلس بویژه در بررسی بودجه سال آینده در کمیسیون تلفیق و اختصاص اعتبارات ویژه به این استان برطرف کنیم ضمن اینکه گلستان و گنبدکاووس ظرفیت‌های خوبی در حوزه ورزش بویژه سوارکاری، والیبال و فوتبال دارد که باید مورد توجه بیشتر قرار گیرد.
با این حال و به باور کارشناسان، اجرای این طرح کلید رونق گردشگری در گلستان و مزایای قابل توجه آن برای اهالی این استان شمالی است که باید مورد اهتمام دولتمردان قرار گیرد.
کمبود و عقب ماندگی‌های زیرساختی گلستان که حدود سه دهه از استان شدن آن می‌گذرد تنها به موارد اشاره شده خلاصه نمی‌شود و با نگاهی گذرا می‌توان آنرا در بخش‌های گوناگون مشاهده کرد.
نظر شما