با خارج شدن حزبالله به عنوان مهمترین عامل پایداری دولت دمشق، بشار اسد پشتیبان اصلی را از دست داده و در کمتر از یکماه برای دولت ترکیه فرصتی فراهم شد تا در یک هماهنگی بینالمللی بهعنوان مهمترین دولت لجستیک وارد عمل شده و با حمایت از جولانی، به حیات دولت بعثی پایان دهد.
امروز همراه جولانی، اردوغان نیز شادمان است و دولت ترکیه خود را پیروز میدان ارزیابی میکند. اما باید به انتظار فردا نشست و دلخوش به امروز نبود.
پایان اسد اگر به وفاق مردم و نزدیکی و همراهی گروههای مختلف قومی و مذهبی در سوریه منجر نشود، میتواند در بلندمدت بیشترین آسیب را با توجه به اینکه ترکیه طولانیترین مرزها را با سوریه دارد، به این کشور وارد کند.
ترکیه با جدیترین بحران کردها در منطقه مواجه بوده و در مقاطعی درگیری میان دولت و کردها شبیه به یک جنگ داخلی بوده است. مهمترین تهدید برای ترکیه، بحران کردی بوده که این بحران همچنان مهمترین مسأله امنیتی ترکیه است.
ترکیه حامی جولانی، مهمترین درخواستش از دمشق پس از اسد، قطعاً برخورد با اکراد و پایان دادن به خودمختاری آنان خواهد بود. این مهم میتواند عامل درگیری گسترده و دامنهداری نه تنها در سوریه بلکه گسترش آن در عراق و... شود. کردها در سوریه برگ برنده امریکا هستند.
آنان یکی از فاکتورهای مهم در بازی و بازیسازی در خاورمیانه هستند که واشنگتن با بازی با کارت کردها میتواند برای اردوغان روزهای اسد را به یک آرزو تبدیل کند. باید منتظر بود و دید.
* صادق ملکی؛ کارشناس مسائل منطقه
انتشار مطالب در باشگاه نخبگان ایرنا به منظور تبادل آرا و نظرات گوناگون جامعه است و الزاما به معنای تأیید کامل محتوای آن نیست. ایرنا آمادگی انتشار نقد و بررسی دیدگاههای منتشر شده را دارد.
نظر شما