«آسانسور»؛ رهایی از شر اعتیاد به کمک جادوی سینما

فیلم مستند «آسانسور» به کارگردانی جواد رزاقی زاده و تهیه کنندگی محمد کارت در ایام برگزاری هجدهمین جشنواره بین‌المللی حقیقت همواره جزو چند فیلم محبوب از نظر مخاطبان و تماشاگران بوده است. در بررسی علل جذابیت‌ فیلم، باید به نمایش پشت‌صحنه سریال «یاغی» و لحن قصه‌گوی اثر اشاره کرد.

مخاطب در «آسانسور» قصه فردی را دنبال می‌کند که گمنام نیست و قبلا با او در یک سریال آشنا شده است. فیلم علاوه بر مرور خاطره شیرین سریال «یاغی» با نمایش شادی‌ها و غم‌های بازیگران در پشت صحنه، مرز میان زندگی واقعی و بازیگری را کم‌رنگ می‌کند.

علی شادمان و امیر جعفری به واسطه همکاری‌شان با محمد صابری در سریال «یاغی» با غم و شادی این بازیگر شریک شده و در کنارش اشک می‌ریزند و لبخند می‌زنند. آنها به‌عنوان انسان‌هایی واقعی با احساسات ملموس در «آسانسور» حضور دارند، نه صرفاً ستاره‌های سینما. این دو بازیگر جلوی دوربین نقش بازی می‌کنند، ولی در پشت صحنه مثل هر فرد دیگری شادی و غم‌های خود را تجربه می‌کنند. لحظات پشت صحنه این مستند به جای تمرکز صرف بر چالش‌های تولید، به روابط انسانی، هیجان‌ها و پیچیدگی‌های عاطفی اعضای تیم می‌پردازد.

فیلم نشان می‌دهد که سینما می‌تواند نقشی درمانی و بازسازی‌کننده‌ در زندگی انسان‌ها ایفا کند. محمد صابری، شخصیت اصلی این مستند، که زمانی گرفتار دام اعتیاد بوده، اعتمادبه‌نفس از دست‌رفته‌اش را بازمی‌یابد و هویتی تازه برای خود می‌سازد.

محمد کارت در این اثر بار دیگر نشان می‌دهد که شناخت عمیقی از فرهنگ شرارت و لمپنیسم دارد؛ موضوعاتی که پیش‌تر نیز در آثاری مانند «شنای پروانه» و «یاغی» به آن‌ها پرداخته بود.

ساختار غالب فیلم‌های امسال مصاحبه با افراد مختلف درباره یک شخص، مکان یا موضوع بود. در فیلم «آسانسور» اما خبری از مصاحبه‌های کلیشه‌ای نیست. کارگردان هم از تصاویر آرشیوی پشت صحنه استفاده می‌کند و هم سراغ بازسازی مستندگونه برخی لحظات می‌رود. مثلا مشخص است که صحنه تماس تلفنی محمد صابری با فرزندش برای قرار گرفتن در دل مستند طراحی شده است. ولی در عوض برخی صحنه‌های تاثیرگذار مثل مواجهه صابری با پسرش یا ازدواج با همسر سابقش کاملا مستند و واقعی هستند.

لحن داستانی فیلم مخاطب را تا آخرین لحظه روی صندلی سینما نگه می‌دارد. داستانی پر فراز و نشیب که حاوی اتفاقاتی مهم مثل استخدام قهرمان، ورودش به دنیای جدید سینما، پیشرفت، سرخوردگی، وسوسه رفتن به سمت مواد مخدر، دیدار با همسر و بازگشت به زندگی است.