یک استاد موسیقی نواحی: عاشیق ها میراث داران خنیاگری هستند
..........................................................
تهران، خبرگزاری جمهوری اسلامی 29/05/86
داخلی.فرهنگی.هنری.جشنواره.موسیقی.
نوازنده واستاد چیره دست آذری گفت: موسیقی عاشیقی میراثدار خنیاگری است
که امروزه گنجینه عظیم ادب و هنر آذری زبانان و پرچمدار ادبیات شفاهی
بخشی از مردم ایران زمین است.
به گزارش روز دوشنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا، عاشیق" ایمران حیدری" در
نخستین روز از برپایی سمینار بین المللی نمایش های سنتی ـ آیینی با بیان
تاریخچه ای از موسیقی عاشیقی، آواز عاشیقی را هنری دانست که حدود 400 سال
از قدمت و پیشینه هنری آن می گذرد.
وی منشا آواز عاشیقی را سرزمین های ترک زبانی دانست که از شمال آسیا،
ماوراء النهر، از مغولستان تا منچوری و تا مرز اروپای غربی سکنی گزیده اند.
این استاد موسیقی در پیدایش اشعار عاشیقی افزود: جغرافیای وسیعی از
زمین های کشاورزی مناطق ترک زبان به دلیل عدم حاصلخیزی و سختی معیشت باعث
شده است مردمان این مناطق به شغل شبانی و بیابانگردی مشغول شوند و همین
عنصر هم در ظهور اشعار عاشیقی تاثیر بسزایی داشته است.
این پژوهشگر هنری، شش ویژگی عمده نواختن ساز، سرودن شعر،داستان گویی،
فضایل اخلاقی، حرکات موزون و آواز خوش را از جمله ویژگی های آوازی عاشیقی
دانست.
وی گفت: دراین راستا منظومه های مورد استفاده عاشیق ها به دو دسته عمده
قبل و پس از اسلام تقسیم بندی شده است.
عاشیق ایمران با اشاره به برخی از خصوصیات این آوازها تصریح کرد:
داستان های مورد استفاده عاشیق ها به چهار گروه حماسی، تغزلی (عاشقانه )،
طنز و مذهبی تقسیم می شوند که هر کدام به جهت معانی و شیوه موسیقیایی
دارای مشخصه های منحصر به فرد خود هستند.
این هنرمند در ادامه به سنت مشاعره رو درروی عاشیق ها اشاره کرد که طی
مراسم خاصی در حضور مردم اجرا می شود.
حیدری افزود: طی این مشاعره عاشیق بازنده باید ساز خود را به نشانه
شکست به عاشیق برنده تحویل دهد.
وی این مراسم را که "دئیشمه" نام دارد یکی از مشکل ترین عرصه های هنر
عاشیقی دانست که تمامی مضامین هنری، حکمی و عرفانی باید به طور بداهه در
مشکل ترین قالب های شعر عاشیقی ساخته و پرداخته شود.
فراهنک / 9116/1597
شماره 112 ساعت 17:41 تمام
