تاریخچه شبکه‌های استانی تلویزیون
تهران- ایرنا- آغاز فعالیت نخستین شبکه های رادیویی و تلویزیونی محلی و استانی در ایران که تعداد آنها هم اکنون به حدود ۷۰ شبکه می‌رسد و به‌عنوان سازمان دوم رسانه ملی محسوب می‌شود، به سال ۱۳۴۷ بر می‌گردد.
پای تلویزیون اواخر دهه ۳۰ خورشیدی به خانه ایرانی‌ها باز شد و با نام «تلویزیون ایران» شروع به فعالیت کرد. تلویزیونی خصوصی و هر روز از ساعت ۱۸ تا ۲۲ برنامه داشت، اساس بنیاد تلویزیون با آگهی های تجاری و تبلیغاتی بود، کاری که حالا هم ادامه دارد.
در دهمین سال فعالیت این رسانه تنها ۷ درصد جمعیت کشور از آن بهره‌مند بودند. ۱۷ مرداد ۱۳۴۷ اولین مرکز تلویزیون ملی در ارومیه آغاز به کار کرد و بعد از انقلاب به نام سیمای جمهوری اسلامی ایران با ۲ شبکه به فعالیت خود ادامه داد.
هر چند ظهور فناوری‌های نوین ارتباطی این روزها کاربران تلویزیونی را به سمت موبایل‌ها سوق داده و تبادل اطلاعات در شبکه‌های مجازی بر این رسانه خانگی پیشی گرفته ولی باز هم تلویزیون‌های محلی هنوز محل رجوع مردم هستند که بدون شک تنوع بخشی به برنامه های تلویزیونی و در نظر گرفتن ذائقه مخاطب امروزی در تولید برنامه‌ها می‌تواند بر مخاطب پذیری و در نهایت عمر این رسانه بیفزاید.
به گفته مسوولان سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی اکنون به طور میانگین بیش از ۹۰ درصد از جمعیت کشور زیرپوشش برنامه‌های شبکه صدا و سیما قرار دارند در حالی که این رقم پیش از پیروزی انقلاب اسلامی خیلی اندک بود.
بسیاری از کارشناسان راه اندازی شبکه های محلی تلویزیونی را مثبت ارزیابی کرده اند و معتقدند که راه‌اندازی تلویزیون محلی برای افزایش همدلی بین مردم و احیای آیین‌ها و آداب و رسوم اجتماعی مناطق مختلف کشور ضروری است.
خبرگزاری جمهوری اسلامی باتوجه به اهمیت این موضوع نقطه نظر برخی کارشناسان و مسوولان را در این زمینه جویا شده و در قالب این پرونده به مخاطبان عرضه کرده است.
