حسین عسگری روز چهارشنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا و در خصوص شرایط این روزهای دوچرخه‌سواری، گفت: شرایط دوچرخه‌سواری خوب نیست و در مسیری پیش می‌رود که امیدی به آینده نداریم، البته هنوز استعدادهایی وجود دارند که می‌توانند این رشته را به نوعی نجات دهند و به مسیر درست باز گردانند اما این نیازمند حرکت در راستای برنامه‌ریزی است که فعلا دیده نمی‌شود.
وی ادامه داد: واقعیت این است در شرایط حاضر، کسی انتظار ندارد فدراسیون شاهکار کند چراکه نه زیرساخت مناسبی داریم و نه در بُعد تجهزات و ادوات به روز هستیم. مشکلات دوچرخه‌سواری مربوط به امروز و یک سال گذشته نیست بلکه طی یک پروسه چندساله به این روز افتاده است اما اعتقاد دارم اگر برنامه‌ریزی مناسبی داشته باشیم با همین شرایط هم می‌توان به آینده امیدوار بود.
این رکابزن کشورمان یادآور شد: وقتی شرایط به گونه‌ای است که یک قهرمان برای اسکان به جای هتل در مهمانسرا مستقر می‌شود دیگر چه انتظاری می‌توان داشت؟ ما به دنبال مدال آسیایی و جهانی هستیم اما از اسکان یک قهرمان در هتل معذوریم. این حرف‌ها را کجا باید گفت؟ ورزشکاری که در سال گذشته سه‌مدال برای دوچرخه‌سواری گرفته آیا باید در یک مهمانسرا مستقر شود؟ قبول دارم شرایط مالی سخت شده اما فدراسیون باید حداقل این توان را داشته باشد تا در این خصوص اقدام شایسته‌ای را انجام دهد.
عسگری گفت: به نظر من، رئیس فدراسیون درگیر افراد بیکاری شده که به دنبال منافع خاص هستند؛ همین افرادی که امروز برای این و آن نسخه تجویز می‌کنند اگر در زمان خودشان فقط ۵ رکابزن تربیت کرده بودند امروز صدها دوچرخه‌سوار حرفه‌ای داشتیم اما دریغ و افسوس که فقط حرف می‌زنیم و دیگران را متهم می‌کنیم. همین منتقدانی که امروز حرف می‌زنند اگر سمت یا مسئولیتی در دوچرخه‌سواری بگیرند سکوت اختیار کرده و دیگر حرف نمی‌زنند و این خوب نیست.
او ادامه داد: دوچرخه‌سواری کجا بود و الان کجاست؟ این یک واقعیت است که در بُعد زیرساخت‌ها، تجهیزات و لوازم شرایط خوبی نداریم و با این امکانات خجالت می‌کشیم در مسابقات شرکت کنیم چرا که همه تجهیزات ما به سال‌ها قبل باز می‌گردد. چرا دیگر باشگاه‌های حرفه‌ای برای حضور در دوچرخه‌سواری میل و رغبتی نشان نمی‌دهند؟ یک رکابزن در سال باید رقمی حدود یک میلیارد بگیرد اما شاید الان در بهترین شرایط به ۳۰۰ میلیون تومان هم نمی‌رسد که این هم هزینه خرید لوزام و قطعات می‌شود. با این شرایط فاتحه دوچرخه‌سواری را باید خواند.
وی همچنین با اشاره به اعلام اسامی نفرات اعزامی به بازی‌های آسیایی، توضیح داد: در این مدت هر کاری که باید انجام می‌دادم، را دادم اما برخی‌ها دوست نداشتند من در هانگژو رکاب بزنم، با این وجود برای نفرات اعزامی آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم در این دوره از بازی‌های آسیایی موفق باشند. یک هدف برای بازگشتم داشتم و آن این بود که در هانگژو حضور داشته باشم، اما یک اشتباه و سهل‌انگاری باعث شد در قهرمانی آسیا با تاخیر به خط استارت رسیده و شانس خودم را از دست بدهم. بحث حضور من فقط قهرمانی آسیا نبود بلکه هدفم بازی‌های آسیایی بود اما تاوان اشتباه یک فرد خاص را من دادم و کسی هم پاسخگو نبود.
او تصریح کرد: خیلی صحبت‌ها بعد از آن شد که من هم شنیدم اما اگر در زمان مقرر و با آمادگی در خط استارت قرار می‌گرفتم بدون شک مدال می‌گرفتم، برخی‌ها به دنبال آن بودند تا اشتباه خود را در قهرمانی آسیا توجیه کنند و خیلی صحبت‌ها کردند اما واقعیت را نگفتند و همه چیز سر من خراب شد. به دلیل اعتمادی که به دوستان داشتم و بر اساس وظیفه‌ای که بر گردن آنها بود اصلا نگران زمان‌بندی نبودم. من ساعت ۱۰ صبح در محل مسابقه حاضر بودم و طبق برنامه قرار بود مسابقه ساعت ۱۴ برگزار شود که بعد به ساعت ۱۲ تغییر یافت و دوستان متوجه ماجرا نشدند. زمانی که من مطلع شدم، گفتند تنها ۴ دقیقه تاخیر داریم اما بعد از مسابقه متوجه شدم این اختلاف بیشتر بوده و ۶ دقیقه و ۵ ثانیه بوده است.
عسگری گفت: متاسفانه در آن لحظه امکان جبران نبود و من تاوان اشتباه آقایان را دادم، مشکل بعدی این بود که طبق برنامه فکر می‌کردم ۲ ساعت تا زمان استارت باقی مانده و به دلیل گرسنگی چند قاشق برنج هم خورده بودم اما به ناگهان متوجه تاخیر شدم و بدون گرم‌کردن مجبور شدم رکاب بزنم. این‌ها توجیه نیست اما تاوان اشتباهی بوده که من در آن دخیل نبودم و هزینه‌اش را دادم. به همین راحتی دوسال تمرین و زحمت من به باد رفت، متاسفانه افرادی در کنار دوچرخه‌سواری هستند که با شکست سایرین خوشحال شده و با دادن اطلاعات غلط، تنها به دنبال منافع شخصی خود بوده و هستند که همین‌ها آفت دوچرخه‌سواری به شمار می‌روند.
این رکابزن کشورمان افزود: چیزی که من شنیدم این بود که در قهرمانی آسیا گروهی در فضای مجازی برای اعلام برنامه‌های مسابقات و تغییرات ایجاد شده بود و تنها یک نفر از تیم ایران در آن گروه حضور داشت که همان یک نفر هم متوجه تغییرات زمان‌بندی خط استارت نشده بود. همانطور که گفتم من از ساعت‌ها قبل از مسابقه آنجا بودم و اگر این آقایان که فکر می‌کنند به همه امور اشراف دارند متوجه می‌شدند، این اتفاق رخ نمی‌داد. دوچرخه‌سواری شانسی نیست که بگویم امروز چنین و چنان شد، همه چیز بر اساس رکورد است. در قهرمانی آسیا اگر همه چیز درست پیش می‌رفت بدون شک روی سکو می‌رفتم و در بازی‌های آسیایی نیز در بدترین شرایط باید مدال برنز را در تایم‌تریل کسب می‌کردم هر چند اعتقاد دارم بالای ۹۰ درصد مدال نقره می‌گرفتم.
او در مورد مشکلات موجود و شرایط رکابزنان گفت: انگیزه تا حدی جواب می‌دهد اما وقتی ورزشکار ببیند در کشورهای دیگر هم امکانات می‌دهند و هم توجه می‌شود، دوهوایی شده و به فکر رفتن می‌افتد. همین الان قطری‌ها چند بار برای بردن ورزشکاران ما اقدام کرده‌اند اما در این راه ناکام مانده‌اند ولی قبول کنیم همیشه این شرایط حاکم نیست و روزی می‌رسد که شاید خیلی دیر باشد و با چشم خود باید نظاره‌گر رفتن استعدادهای دورچرخه‌سواری ایران باشیم.
چهل و دومین دوره مسابقات دوچرخه‌سواری قهرمانی جاده بزرگسالان آسیا، بیست و نهمین دوره مسابقات دوچرخه‌سواری قهرمانی جوانان آسیا و یازدهمین دوره مسابقات پا را دوچرخه‌سواری قهرمانی آسیا روزهای ۱۷ تا ۲۳ خرداد در تایلند برگزار شد که نمایندگان کشورمان توفیقی در این پیکارها نداشتند.
حسین عسگری در تایم تریل انفرادی بزرگسالان در رده شانزدهم قرار گرفت.
نظر شما