جوش ميمندي يكي از سنت هاي عزاداري در شهربابك و ميمند است كه به نقل بزرگان از دوره آل مظفر در اين منطقه رواج يافته است اما اطلاعات دقيقي از قدمت اين آيين در دست نيست.

به گزارش ایرنا، عرض ارادت مردان میمندی به آستان حضرت سیدالشهدا (ع) در تاسوعا و عاشورای حسینی با اجرای آیین سینه زنی جوش میمندی، بسان تابلویی زیبا از حركات نمایشی بصورت متحد الشكل و تكرار اذكار و نوحه های حسینی در دامنه كوه های سر به فلك كشیده روستای صخره ای میمند، تبلوری از جنس حضور می گیرد.

مسیر ورودی میمند را قبل از ظهر عاشورا كه به سمت بالا و محل استقرار روستای صخره ای و دست كند پیش می روی زنان سیه پوشی كه بر پلكان های دست كند كوه و اطراف كیچه های طبقات پایینی خانه های صخره ای نشسته اند توجه هر بیننده ای را به خود جلب می كند.

كمی آن سو تر درست زمانی كه شیب مسیر ورودی میمند به اوج خود می رسد به سطحی تقریبا مسطح می رسی كه سمت راست آن مشرف به اتاقك هایی دست كند در دل كوه است كه دو در مجزا برای ورود دارد، این محل اتاقكی تقریبا بزرگ است كه میمندی ها از آن به حسینیه یاد می كنند، هیات عزاداری میمندی ها درست مقابل این مكان در قالب چند دسته به صورت سنتی به عزاداری می پردازند.

جوش زنی نوعی سینه زنی به شیوه خاص است كه در آن عزاداران با حركات هماهنگ دست بر سینه می كوبند.

مردان میمندی مقابل حسینیه در هیات های عزاداری با قرار گرفتن به صورت حلقه ای دست چپ خود را به دور كمر فرد كنار خود در یك حلقه وصل می كنند و با نوای نوحه خوانی مداح كه اشعاری را با لحن محلی قرائت می كند سه قدم به عقب رفته سپس با پای راست یك قدم به جلو می روند و با دست بر سینه می كوبند و این حركت در هر بار سینه زنی ادامه می یابد.

جوش زنان میمندی جملاتی را با لحنی خاص تكرار می كنند كه مهمترین آن ها عبارت از این اذكار است،'حسین، حسین مظلوم'، 'حسین حسین عریان'، 'حسین حسین عطشان' و 'حسین بی سر حسین'، 'حیدر حسین'، 'چه شد شهید'.

جوش زنان میمندی همچنین بعد از مداحی مداحل اهل بیت اشعاری را همانند 'در خیمه زین العابدین می زد سر خود بر زمین، گوید حسین من چه شد نور دو عین من چه شد' و 'حسین حسین یا الله، یزید لعنت الله ' را تكرار می كنند.

این ابیات توسط گروه های مختلف جوش زنی میمندی خوانده و توسط گروه دیگر پاسخ داده می شود و یا اینكه یك بیت شعر توسط گروه های جوش زنی به ترتیب تكرار می شود.

پس از دقایقی دسته های جوش زنی را سكوت فرا می گیرد و یكی از مردان میمندی با چاوشی خوانی عزاداری را ادامه می دهد.

در این میان افرادی نیز با تعارف چای و نذورات از عزاداران پذیرایی می كند تا عزاداران برای ادامه عزاداری گلویی تازه كنند.

عده ای نیز آن سو تر در تدارك نهاری گرم برای عزاداران حسینی هستند كه از راه دور و نزدیك به میمند آمده اند، بیشتر عزاداران افرادی هستند كه كلمه میمند را در شناسنامه ها و در ادامه نام خانوادگی خود دارند و چنین روزهایی حس وطن دوستی این مردمان به شیوه ای مذهبی به نمایش گذاشته می شود چنانكه از شهرهای دور و نزدیكی كه سكنی گزیده اند برای برپایی عزاداری به میمند می آیند.

غریب تر هایی هم هستند كه آوازه شكوه روستایی دست كند و صخره ای و برپایی عزاداری سنتی، آنان را به این مكان كشانده است.

آیین جوش زنی در شهربابك هم رواج خاصی دارد چنانكه حسینیه محله سفلی نیز یكی از پایگاه های مهم اجرای این آیین در تاسوعا و عاشورای حسینی است.

و حالا به همت مسوولان این شهرستان آیین جوش زدن در شهربابك به عنوان میراث معنوی به ثبت ملی و معنوی رسیده است.

جوش میمندی در گذشتنه فقط در میمند اجرا می شد و اكنون با مهاجرت میمندی ها به شهربابك، این آیین در محله هایی مانند پیرجل، هاوشك و غیره نیز اجرا می شود.ك/4

7433/8154/2624