تهران - ايرنا - نهضت امام حسين(ع) و واقعه عاشورا از نادرترين رخدادهايي است كه انديشه و تفكر بشريت را در تمامي دوران ها به خاطر ابعاد فرازماني، به خود معطوف كرده است.

شهادت مظلومانه امام سوم شيعيان، حيات تازه اي به اسلام بخشيد و خون ها را به جوشش آورد و آنچه امت اسلامي از زمان وقوع حادثه عظيم عاشورا تا امروز بر آن متفق است، اين است كه انقلاب كربلا هيبت و ابهت اسلام را كه به علت حاكميت فرمانروايان ضعيف النفس و تحقير ارزش ها و مقدسات ديني رو به افول گذارده بود، احيا كرد.

اين انقلاب تنها انقلابي است كه اگر تمامي صحنه هايش چنان كه بوده، تصوير شود، هيچ كس نمي تواند از بروز احساس ها و عواطف فطري اش جلوگيري كند زيرا اين فاجعه به قول شافعي، دنيا را لرزانده و نزديك است قله كوه ها را آب كند.

حادثه كربلا در ميان اهل تسنن موجي ايجاد كرد كه زبان و قلم دانشمندان آنان، گاه ناخواسته و زماني با شجاعت به توصيف و تجزيه و تحليل آن پرداخته است.



** قيام امام حسين(ع) اعلام نامزدي براي حكومت نبود

شيخ عبداللّه علايي از علماي سني لبنان درباره قيام امام حسين(ع) مي نويسد: براي همه متفكران مسلمان آن روزگار، ثابت شده بود كه يزيد با توجه به اخلاق خاص و تربيت مشخص آنچناني، شايستگي در دست گرفتن زمام جامعه اسلامي را ندارد. براي هيچ مسلماني سكوت در آن موقعيت هرگز جايز نبود و وظيفه آنان مخالفت و اعتراض آشكار بود. در اين صورت قيام حسين(ع) در حقيقت اعلام نامزدي خود براي حكومت نبود؛ بلكه ذاتا و بيش از هرچيز اين كار اعتراض به ولايت يزيد به شمار مي رود. گواه اين ادعا گفتار خود امام است به وليد، وقتي از امام حسين(ع) خواست با يزيد بيعت كند و حضرت فرمودند: يزيد فاسقي است كه فسقش نزد خدا آشكار است.



** امام حسين(ع) براي اجراي احكام خدا قيام كرد

«توفيق ابوعلم» از علماي معروف اهل سنت مصر، در تحليل نهضت عاشورا و قيام امام حسين(ع) مي نويسد: '... امام حسين(ع) قصد كربلا كرد تا از يك سو دست به قيام بزند و از سوي ديگر از بيعت با يزيد خودداري كند. هرچند براي او روشن بود كه اين قيام و امتناع از بيعت با يزيد منجر به قتل او خواهد شد؛ زيرا اگر او با يزيد بيعت مي كرد يزيد درصدد به وجود آوردن تغييرات اساسي در دين اسلام بر مي آمد و بدعت هاي زيادي را بنا مي نهاد. به همين دليل است كه گفته اند: حسين خود و خانواده و فرزندانش را فداي جدش كرد و اركان حكومت بني اميه هم جز با قتل او متزلزل نمي شد... بنابراين حسين براي طلب دنيا و مقام و... قيام نكرد؛ بلكه مي خواست احكام خدا را به اجرا درآورد.'



** قيام امام حسين(ع) براي حفظ دين اسلام صورت گرفت

«خالد محمد خالد» از علماي اهل سنت مصر، قيام امام حسين(ع) را صرفا براي حفظ دين اسلام معرفي كرده، مي نويسند: امام حسين(ع) براي حفظ دين دست به فداكاري زد. از آن جا كه اسلام پايان بخش و در يك كلمه عصاره همه اديان است، لذا حفظ آن هم از اهم كارهايي است كه مومنان بايد بدان اهتمام بورزند. تلاش هاي صادقانه پيامبر اكرم(ص) و ائمه اطهار(ع) و اولياي بزرگوار همه و همه براي حفظ اين دين بوده است. بنابراين موضوعِ قيام عاشورا نيز حفظ دين بود؛ چرا كه در آن زمان نياز زيادي به حفظ دين احساس مي شد... پس امام براي انجام دادن امور عاطفي يا حتي كمك به ديگران فداكاري نكرد؛ بلكه هدف اصلي او فداكاري براي حفظ دين خدا بود.



** امام حسين(ع) نمونه كاملي از شجاعت است

«محمدعلي جناح» رهبر فقيد پاكستان نيز مي گويد: هيچ نمونه اي از شجاعت، بهتر از آنچه امام حسين(ع) نشان داد در عالم پيدا نمي شود. به عقيده من تمام مسلمين بايد از شهيدي كه خود را در سرزمين عراق قربان كرد، پيروي كنند.



** جنبش امام حسين(ع) بي نظيرترين جنبش تاريخي است

«عباس محمود العقاد» نويسنده و اديب بزرگ مصري مي نويسد: جنبش «حسين»(ع) از بي نظيرترين جنبش هاي تاريخي است كه تاكنون در زمينه دعوت هاي ديني يا نهضت هاي سياسي پديدار گشته است... دولت اموي پس از اين جنبش به قدر عمر يك انسان طبيعي دوام نيافت و از شهادت «حسين»(ع) تا انقراض آنان بيش از شصت و اندي سال نگذشت.



** آزاد مردان جهان بايد به امام حسين(ع) افتخار كنند

«عبدالرحمان شرقاوي» نويسنده مصري مي نويسد: حسين(ع) شهيد راه دين و آزادگي است. نه تنها شيعيان بايد به نام «حسين»(ع) ببالند، بلكه تمام آزادمردان دنيا بايد به اين نام شريف افتخار كنند.



** امام حسين(ع) بر فسق و فجور يزيد صحه نگذاشت

«عبدالحميد جودة السحار» نويسنده مصري مي گويد: حسين(ع) نمي توانست با يزيد بيعت كند و به حكومت او تن بدهد، زيرا در آن صورت بر فسق و فجور صحه مي گذاشت و اركان ظلم و طغيان را محكم مي كرد و نسبت به فرمانروايي باطل تمكين مي كرد. امام حسين(ع) به اين كار راضي نمي شد، گرچه اهل و عيالش به اسارت افتند و خود و يارانش كشته شوند.



** فاجعه كربلا، در تاريخ بشر نادر است

العبيدي مفتي موصل مي گويد: فاجعه كربلا در تاريخ بشر نادره اي است، همچنان كه مسببين آن نيز نادره اند... حسين بن علي(ع) سنت دفاع از حق مظلوم و مصالح عموم را بنا بر فرمان خداوند در قرآن وظيفه خويش ديد و در انجام دادن آن تسامحي نورزيد. هستي خود را در چنين قربانگاه بزرگي فدا كرد و بدين سبب نزد پروردگار «سرور شهيدان» محسوب شد و در تاريخ پيشواي اصلاح طلبان به شمار رفت. آري، به آنچه خواسته بود رسيد و بلكه به برتر از آن كامياب شد.



** حركت امام حسين(ع) قلب ها و احساسات را قبضه كرده است

«سيد قطب» مي نويسد: ثمره نهضت «حسين»(ع) پيروزي بود يا شكست؟ در دايره و مقياس كوچك ثمره اين حركت جز شكست چيزي نبود، ولي در عالم واقع حركتي پرفروغ و در مقياس بزرگ و وسيع پيروزي بود. هيچ شهيدي در سراسر زمين مانند حسين(ع) نيست كه احساسات و قلب ها را قبضه كند و نسل ها را به غيرت و فداكاري بكشاند. چه بسيار از كساني كه اگر هزار سال هم مي زيستند امكان نداشت عقيده و دعوتشان را گسترش دهند. ولي حسين(ع) عقيده و دعوتش را با شهادتش به كرسي نشاند. هيچ خطابه اي نتوانست قلب ها را به سوي خود سوق دهد و ميليون ها نفر را به سوي اعمال بزرگ بكشاند، مگر خطبه آخر حسين(ع) كه با خون خود آن را امضا كرد و براي هميشه موجب حركت و تحول مردم در خط طولاني تاريخ شد.



** خون امام حسين(ع) ملت خوابيده را بيدار كرد

اقبال لاهوري (متوفاي 1938 م) فلسفه عاشورا را در حُريت بخشي مي داند.

از ديد اقبال، قيام امام حسين(ع) و يارانش براي حفظ آزادگي و گريز از بندگي طاغوت و غير خدا و اثبات بندگي نسبت به خدا و برخوردار ساختن ديگران از آزادي در سايه تعبُد الهي بود. وي اين گونه مي سرايد:

در نواي زندگي سوز از حسين اصل حُريت بياموز از حسين

سپس اضافه مي كند:

تا قيامت قطع استبداد كرد موج خون او چمن ايجاد كرد

بهر حق در خاك و خون غلطيده است پس بناي «لا اله» گرديده است

و سپس درباره نتيجه قيام آن حضرت چنين مي سرايد:

خون او تفسير اين اسرار كرد ملت خوابيده را بيدار كرد

تيغ را چون از ميان، او بركشيد از رگ ارباب باطل، خون كشيد

نقش «الا الله» بر صحرا نوشت سطر عنوان نجات ما نوشت...

** منبع: برگرفته از پايگاه اينترنتي حوزه

فراهنگ(2) ** 1883 **1478