ده ها هزار شهروند هنگ كنگی به خیابان آمدند

به گزارش ایرنا، این راهپیمایی در حالی برگزار شد كه دیروز، هجدهمین سالگرد انتقال حاكمیت هنگ گنگ به چین بود و مقامات این منطقه این روز را جشن گرفته بودند.
تجمع روز گذشته مردم هنگ كنگ هفت ماه پس از آن برگزار شد كه پلیس هنگ‌كنگ به اعتراضات آنان كه حدود سه ماه (از اوایل مهر تا اواخر آذر ماه سال گذشته) تعدادی از خیابان های اصلی شهر را به اشغال خود در آورده بودند، پایان داد.
جنبش اعتراضی موسوم به «چتر» ده ها هزار دموكراسی خواه را سال گذشته برای مدت 79 روز به خیابانهای هنگ كنگ كشاند. این جنبش در اعتراض به طرح پیشنهادی مربوط به انتخاب حاكم هنگ كنگ كه از سوی پكن حمایت می شود به راه افتاده بود.
ناظران سیاسی در هنگ كنگ می گویند، حضور همزمان بیش از چهل هزار نفر در خیابان های این منطقه پس از هفت ماه از خاتمه تجمعات اصلی، حركتی بی سابقه و غیرقابل پیش بینی بوده است.
بر اساس گزارش های منتشر شده، معترضان در حالیكه نمادهای اعتراضی از جمله چترهای زرد رنگ در دست داشتند، پیش از حركت به سوی منطقه دولتی هنگ كنگ، در مقابل پارك «ویكتوریا» تجمع كردند تا سایر نفرات نیز به آنان ملحق شوند.
معترضان هنگ كنگی كه خود را طرفدار دموكراسی و انتخابات آزاد می‌دانند، می گویند كه دولت پكن به خواسته های آنها توجهی نمی كند و كماكان در پی تدوین قانونی است كه بتواند از این طریق، اقتدار خود را بر این بندر اعمال كند.
روزنامه چیانا پست گزارش داد: هر چند كه نیروهای امنیتی و انتظامی حضور حدود 19 هزار نفر در این تظاهرات را تخمین زده بودند اما تجمع بیش از 48 هزار تن در این برنامه پس از ماه ها اعتراض و روندی كه به گفته بسیاری از كارشناسان سیری نزولی و فرسایشی پیدا كرده بود، توجه ناظران سیاسی تحولات جنوب چین را به خود جلب كرده است.
چین در سال گذشته طرحی را به تصویب رساند كه به موجب آن، تنها افرادی كه از سوی پكن مورد تایید قرار گرفته باشند، می توانند برای انتخابات دولت محلی هنگ كنگ نامزد شوند، طرحی كه مردم هنگ كنگ آن را نمی پذیرند.
گفتنی است، طرح پیشنهادی چین در رابطه با صلاحیت نامزدها در انتخابات این منطقه كه پس از مدتها بحث و بررسی، 27 خرداد ماه سالجاری در مجلس هنگ كنگ به رای گذشته شده بود، با شكست مواجه شد.
«وانگ من یینگ» یكی از معترضان خیابانی در سخنانی اعلام كرد: محدودسازی آزادی های مدنی مردم هنگ كنگ از سوی دولت پكن یكی از دلایل حضورم در این راهپیمایی است.
خانم چونگ، دیگر معترض هنگ كنگی نیز با انتقاد از آنچه كه «پیاده سازی مدل سیاسی چینی در هنگ كنگ»، عنوان كرد، گفت: ما به شدت نیاز داریم كه پكن در این برهه حساس صدای ما را بشنود.
در جریان تجمعات روز گذشته هنگ كنگ كه در مناطق مختلف این منطقه برگزار شد، علاوه بر درگیری بسیار جزیی میان معترضان و ماموران پلیس، به آتش كشیده شدن پرچم این منطقه و آدمك « لئونگ چون یینگ» بالاترین مقام اجرایی هنگ كنگ نیز گزارش شده است.
در حال حاضر انتخاب رئیس دولت منطقه ای در هنگ كنگ كه از آن به عنوان «شورای اجرایی» نام برده می شود توسط یك كمیته ویژه هزار و دویست نفره انجام می گیرد. اغلب این افراد تحت نفوذ و یا از حامیان پكن هستند.
بر اساس طرح اصلاحی انتخابات كه اعتراض های گسترده را به همراه داشته است سه نامزد از سوی كمیته انتخاباتی معرفی می شوند و حدود پنج میلیون ساكن هنگ كنگ با رای خود یك نفر را از میان سه نامزد معرفی شده برای ریاست دولت منطقه ای بر می گزینند.
در واقع با توجه به نفوذ مقامات چینی در میان اعضای كمیته انتخاباتی، تأیید صلاحیت افرادی كه می توانند برای ریاست دولت منطقه ای در هنگ كنگ نامزد شوند عملا توسط پكن صورت می گیرد.
معترضان اینگونه انتخاب گزینشی را مغایر با اصول دمكراسی قلمداد كرده و خواهان انتخاب مستقیم و بی واسطه رئیس دولت توسط آراء عمومی و با اتكا به مفاد قانون اساسی به اجرا گذاشته شده در هنگ كنگ هستند.
لئونگ چون یینگ، رئیس دولت كنونی هنگ كنگ سال گذشته در پاسخ به معترضان گفته بود: «دولت ویژه منطقه هنگ كنگ نمی تواند آنچه را كه در چارچوب قانون اساسی جای نمی گیرد انجام دهد. سیاست، هنر انجام ممكن هاست و ما باید بین ممكن ها و غیر ممكن ها تمایز قائل شویم.»
هنگ‌كنگ از دهه 1840 تحت حاكمیت بریتانیا بود اما در سال 1898، دولت‌های بریتانیا و چین معاهده‌ای را امضا كردند كه براساس آن، هنگ‌كنگ به صورت اجاره 99 ساله در اختیار بریتانیا قرار گرفت. بریتانیا در سال 1997، هنگ‌كنگ را با فرمول «یك كشور، دو نظام« به چین برگرداند.
این منطقه خودمختار كه بیش از هفت میلیون نفر جمعیت دارد، از مهم‌ترین بازارهای مالی و تجاری آسیا و جهان به شمار می‌رود.
آساق*231*1597