تهران- ایرنا- علاوه بر كره خاكی زمین، فضا نیز از هجوم زباله ها در امان نیست به طوری كه بر اساس برآورد سازمان ملی هوانوردی و فضایی آمریكا (ناسا) بیش از 500 هزار زباله فضایی ردیابی شده در مدار زمین قرار دارد.

به گزارش گروه علمی ایرنا از ناسا، زباله های فضایی می توانند شامل پدیده های طبیعی مانند شهاب سنگ ها یا محصولات مصنوعی ساخته دست بشر مانند بقایای فضاپیماها باشند.
شهاب سنگ ها در مدار خورشید و بیشتر زباله های مصنوعی در مدار زمین قرار دارند. به آثار باقی مانده از پدیده هایی مانند شهاب سنگ، بقایای مداری گفته می شود و بقایای دست ساز، بیشتر به زباله های فضایی معروف هستند.
زباله های فضایی از فضاپیماهای غیرقابل استفاده، تجهیزات نقلیه رها شده در فضا یا تكه های این تجهیزات تشكیل می شوند.
بر اساس گزارش ناسا در سال 2013، بیش از 20 هزار زباله فضایی بزرگتر از توپ بیسبال در مدار زمین قرار دارند. حداكثر سرعت این بقایا، 17 هزار و 500 مایل بر ساعت است كه به راحتی می توانند به تجهیزات فضایی آسیب بزنند.
در این گزارش آمده است كه 500 هزار قطعه به اندازه یك تیله یا بزرگتر نیز در مدار زمین وجود دارند. همچنین میلیون ها ذره كوچك دیگر وجود دارند كه به دلیل اندازه كوچك، قادر به ردیابی نیستند.
نیكلاس جانسون، دانشمند ارشد ناسا در زمینه زباله های فضایی بر این باور است كه بزرگترین خطر برای ماموریت های فضایی، زباله های غیرقابل ردیابی هستند.
در سال 1996 میلادی، یك ماهواره فرانسوی با زباله باقیمانده از یك راكت فرانسوی كه یك دهه قبل منفجر شده بود، برخورد كرد و آسیب دید. در فوریه سال 2009 میلادی، یك ماهواره بی استفاده روسی با ماهواره تجاری ایریدیوم آمریكا برخورد كرد و سبب نابود شدن ماهواره آمریكایی شد. این برخورد باعث به وجود آمدن دو هزار زباله فضایی قابل ردیابی جدید شد. آزمایش ضد ماهواره كشور چین در سال 2007 كه به منظور نابودی یك ماهواره هواشناسی قدیمی صورت گرفت، بیش از سه هزار زباله فضایی تولید كرد.

** راهكارهای صورت گرفته برای مقابله با زباله های فضایی
با توجه به روند رو به رشد تعداد زباله های فضایی، تجهیزات فضایی و به ویژه ایستگاه فضایی بین المللی، سفینه های فضایی و فضاپیماهای سرنشین دار در معرض تهدید جدی قرار دارند.
سازمان فضایی آمریكا دستورالعمل های ویژه ای را تحت عنوان قوانین پرواز، تنظیم كرده كه سایر اقدامات حیاتی از جمله گریختن از زباله فضایی را برای ایمنی سرنشینان و فضاپیما مشخص می كند. از طرفی با برآورد سرعت و مكان زباله فضایی و با استفاده از محاسبات فیزیكی، می توان از برخورد زباله با این تجهیزات اجتناب كرد.
وزارت دفاع آمریكا نیز مجموعه ای بسیار دقیق از زباله های بزرگتر از توپ بیسبال را در مدار زمین در اختیار دارد. ناسا و وزارت دفاع آمریكا، با همكاری یكدیگر، مسوولیت توصیف محیط زیست ماهواره ها را برعهده دارند. شبكه نظارت فضایی وزارت دفاع آمریكا، زباله های به اندازه حدود دو اینچ (پنج سانتی متر) در مدار پایین زمین و حدود یك متر در مدار همزمان با زمین را ردیابی می كند.
در حال حاضر حدود 15 هزار شی در مدار قرار دارند و در كاتالوگ وزارت دفاع قید شده اند. تعداد كل اشیای ردیابی شده از 21 هزار تجاوز می كند. ناسا با استفاده از حسگرهای مخصوص زمین و بازرسی سطح ماهواره های بازگشته از فضا، جمعیت آماری زباله های كوچكتر از چهار اینچ (10 سانتی متر) را برعهده دارد.
خطر برخورد با زباله های فضایی با توجه به ابعاد شی، به سه دسته اشیای بزرگتر از چهار اینچ، اشیای كوچكتر از چهار اینچ و كوچكتر از نیم اینچ تقسیم بندی می شود كه هر یك راهكارهای منحصر به فردی دارند.
چندی پیش خبری مبنی بر اصابت یك زباله فضایی با زمین منتشر شد. به گزارش ساینس، این زباله فضایی یك تا دو متری كه هیچ اطلاعاتی از منبع و جنس آن در دسترس نیست؛ WTF نام گرفته است و اخترشناسان اطمینان دارند كه زمین در مسیر آن قرار دارد.
برخی اخترشناسان همچنین احتمال می دهند كه این زباله فضایی دست ساز و توخالی است و شاید قطعه ای به جا مانده از یك موشك باشد كه در یك ماموریت فضایی، مانند ماموریت سفر به ماه، بازمانده است.
اگر این زباله فضایی به محض ورود به اتمسفر سیاره زمین آتش نگیرد، پیش بینی می شود كه سیزدهم نوامبر در اقیانوس هند و در سواحل سریلانكا فرود آید.
علمی (6) ** 9259**1834