به گزارش ايرنا، عرض ارادت مردان ميمندي به آستان حضرت سيدالشهدا (ع) در تاسوعا و عاشوراي حسيني با اجراي آيين سينه زني جوش ميمندي، بسان تابلويي زيبا از حركات نمايشي بصورت متحدالشكل و تكرار اذكار و نوحه هاي حسيني در دامنه كوه هاي سر به فلك كشيده روستاي صخره اي ميمند، تبلوري از جنس حضور مي گيرد.
مسير ورودي ميمند را قبل از ظهر عاشورا كه به سمت بالا و محل استقرار روستاي صخره اي و دست كند پيش مي روي زنان سيه پوشي كه بر پلكان هاي دست كند كوه و اطراف كيچه هاي طبقات پاييني خانه هاي صخره اي نشسته و اشك ماتم مي ريزند توجه هر بيننده اي را به خود جلب مي كند.
كمي آن سوتر درست زماني كه شيب مسير ورودي ميمند به اوج خود مي رسد به سطحي تقريبا مسطح مي رسي كه سمت راست آن مشرف به اتاقك هايي دست كند در دل كوه است كه 2 در مجزا براي ورود دارد، اين محل اتاقكي تقريبا بزرگ است كه ميمندي ها از آن به حسينيه ياد مي كنند، هيات عزاداري ميمندي ها درست مقابل اين مكان در قالب چند دسته به صورت سنتي به عزاداري مي پردازند.
جوش زني؛ نوعي سينه زني به شيوه خاص است كه در آن عزاداران با حركات هماهنگ پا و دست بر سينه مي كوبند.
مردان ميمندي مقابل حسينيه در هيات هاي عزاداري با قرار گرفتن به صورت حلقه اي، دست چپ خود را به دور كمر فرد كنار خود در يك حلقه وصل مي كنند و با نواي نوحه خواني مداح كه اشعاري را با لحن محلي قرائت مي كند، سه قدم به عقب رفته سپس با پاي راست يك قدم به جلو مي روند و با دست بر سينه مي كوبند و اين حركت در هر بار سينه زني ادامه مي يابد.
جوش زنان ميمندي جملاتي را با لحني خاص تكرار مي كنند كه مهمترين آنها عبارت از اين اذكار است، 'حسين، حسين مظلوم'، 'حسين حسين عريان'، 'ˈحسين حسين عطشان'، 'حسين بي سر حسين'، 'حيدر حسين'، 'ˈچه شد شهيد'.
جوش زنان ميمندي همچنين بعد از مداحي مداحان اهل بيت اشعاري را همانند 'در خيمه زين العابدين مي زد سر خود بر زمين، گويد حسين من چه شد نور 2 عين من چه شد' و 'حسين حسين يا الله، يزيد لعنت الله' را تكرار مي كنند.
اين ابيات توسط گروه هاي مختلف جوش زني ميمندي خوانده و توسط گروه ديگر پاسخ داده مي شود و يا اينكه يك بيت شعر توسط گروه هاي جوش زني به ترتيب تكرار مي شود.
پس از دقايقي دسته هاي جوش زني را سكوت فرا مي گيرد و يكي از مردان ميمندي با چاوشي خواني عزاداري را ادامه مي دهد.
در اين ميان افرادي نيز با تعارف چاي و نذورات از عزاداران پذيرايي مي كنند تا عزاداران براي ادامه عزاداري گلويي تازه كنند.
عده اي نيز آن سوتر در تدارك نهاري گرم براي عزاداران حسيني هستند كه از راه دور و نزديك به ميمند آمده اند، بيشتر عزاداران افرادي هستند كه كلمه ميمند را در شناسنامه ها و در ادامه نام خانوادگي خود دارند و چنين روزهايي حس وطن دوستي اين مردمان به شيوه اي مذهبي به نمايش گذاشته مي شود چنانكه از شهرهاي دور و نزديكي كه سكني گزيده اند براي برپايي عزاداري به ميمند مي آيند.
غريب تر هايي هم هستند كه آوازه شكوه روستايي دست كند و صخره اي و برپايي عزاداري سنتي، آنها را به اين مكان كشانده است.
آيين جوش زني در شهربابك هم رواج خاصي دارد چنانكه حسينيه محله سفلي نيز يكي از پايگاه هاي مهم اجراي اين آيين در تاسوعا و عاشوراي حسيني است.
و حالا به همت مسئولان اين شهرستان آيين جوش زدن در شهربابك به عنوان ميراث معنوي به ثبت ملي و معنوي رسيده است.
جوش ميمندي در گذشته فقط در ميمند اجرا مي شد و اكنون با مهاجرت ميمندي ها به شهربابك، اين آيين در محله هايي مانند پيرجل، هاوشك و غيره نيز اجرا مي شود.
خبرنگار و انتشار دهنده: نجمه حسني*
3029
تاریخ انتشار: ۹ مهر ۱۳۹۶ - ۰۸:۲۱
كرمان - ايرنا - جوش ميمندي يكي از سنت هاي عزاداري در شهربابك و ميمند است كه به نقل بزرگان از دوره آل مظفر در اين منطقه رواج يافته است اما اطلاعات دقيقي از قدمت اين آيين در دست نيست.