خودزنی ترامپ منزوی در سازمان ملل، شكستی دیگر برای آمریكا

به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری، سخنرانی تند «دونالد ترامپ» در مجمع عمومی و سپس ریاست وی بر نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد با واكنش و تحلیل های گوناگونی همراه بود.
بسیاری از رسانه ها نوع و میزان انتقادها از سیاست های كاخ سفید در كنار حمایت های اندك از رویكردهای اعلامی ترامپ را دلیلی بر شكست خط مشی های دولت آمریكا در چند سال اخیر می دانند. كارشناسان این ناتوانی در كسب موفقیت را نشانه ای از افول جایگاه آمریكا و تهدیدی برای منافع این كشور ارزیابی می كنند.
رئیس جمهوری آمریكا گمان می كرد می تواند با رویكرد تند و اتهام زنی علیه ایران جامعه جهانی را با خود همراه می سازد و با این كار راهبری در عرصه سیاست بین المللی بار دیگر در دست می گیرد اما بازخورد اقدامات ایالات متحده آن چیزی نبود كه وی انتظار داشت.

** شكست بارز در راه اندازی پویش ضدایرانی
در جلسات اخیر سازمان ملل مشخص بود كه دونالد ترامپ با سخنان آتشین خود علیه ایران در كنار تلاش های مشاوران و نزدیكان در مجمع عمومی، سعی دارد تهران را از جامعه جهانی دور و منزوی سازد. اما تحولات خلاف این موضوع را به اثبات رساند زیرا شكاف و جدایی میان ایالات متحده و نزدیك ترین متحدان آن بیشتر از گذشته به نمایش گذاشته شد.
نشریه «تایم» در گزارشی در تحلیل اقدامات ترامپ در مجمع عمومی و شورای امنیت سازمان ملل عنوان داشت «تلاش های رئیس جمهوری ترامپ برای منزوی كردن ایران نتیجه عكس داشت». مهمترین و آخرین نمود از این اختلاف نظر هنگام میزبانی دونالد ترامپ از نمایندگان كشورهای عضو شورای امنیت و زمانی رخ داد كه وی انتقادهای تندی را علیه توافق هسته ای با ایران (برجام) بیان داشت. ترامپ برجام را توافقی وحشتناك، یك طرفه و حیات بخش برای نظام ایران توصیف كرد كه به دردسری بسیار بزرگ تبدیل شده است.
این نشریه با بیان اینكه به رغم خروج آمریكا، ایران هنوز به برجام متعهد است و دیگر امضاكنندگان این توافق هم با رویكرد كاخ سفید مخالف هستند افزود: ترامپ اعلام كرد تحریم های فلج كننده اقتصادی را به اجرا در آورده و فشار بیشتری را علیه فروش نفت ایران به كار می گیرد. اما پس از پایان سخنان ترامپ، رئیس جمهور فرانسه در سخنان خود رویكرد آمریكا را غیرمتوازن و نامناسب توصیف و تاكید كرد نمی توان با محدودیت و تحریم مشكل را حل كرد بلكه فضا باید برای تعامل بیشتر آماده شود.
بنا بر این گزارش «امانوئل مكرون» تصریح كرد «بحران اصلی در زمینه اعتماد با اعمال تحریم های مضاعف از سوی ایالات متحده ایجاد شد؛ این در حالی است كه ایران به تعهدات هسته ای پایبند است». این همان نكته ای بود پس از مكرون، نخست وزیر بریتانیا و آلمان، وزیر امور خارجه چین و دیگران نیز بر آن صحه گذاشتند.
نشریه تایم نشست شورای امنیت را محل شكست تلاش های ترامپ در تحریك جامعه جهانی علیه ایران و توافق هسته ای توصیف كرد و افزود تقریبا همه كشورهای خارجی از توافق دفاع كردند و در مقابل اقدامات آمریكا به صورت جمعی موضع گرفتند.
' وزارت امور خارجه آمریكا جزوه ای 48 صفحه ای را علیه ایران منتشر و وزیر امور خارجه این كشور هم علیه ایران سخنرانی های تندی انجام داد و حتی با شبكه های فارسی زبان رادیویی و تلویزیونی و در شبكه های اجتماعی تلاش كرد تا تبلیغات علیه ایران را كامل كند. با این حال همه تلاش ها موجب انزوای ایران نشد بلكه این ایالات متحده و رئیس جمهوری آن بودند كه هدف انتقادهای تندی در مورد رویكرد تحریم و فشار بر تهران قرار گرفتند.'
به نوشته تایم اروپا تمایلی به همراهی با آمریكا ندارد. اكنون با وجود حمایت های اروپا از برجام و رویكرد جهان به سیاست های ترامپ هیچ كس انتظار ندارد آمریكا قادر باشد همچون دوره پیش از سال 2015 آمریكا تحریم های تمام عیار موفقیت آمیزی را علیه ایران به اجرا در آورد.
تارنمای شبكه خبری «بلومبرگ» نیز نوشت: ترامپ منزوی در نشست سازمان ملل به متحدان خود تاخت و جهان را در مجمع عمومی نادیده گرفت.
'وی در مجمع عمومی مدعی شد كه توانسته است حمایت جهانی را علیه ایران با خود همراه سازد اما تنها یك روز بعد مشخص شد كه تقریبا هیچ كشوری با رویكرد وی موافق نیست. رئیس جمهوری آمریكا پس از دریافت انتقادهای تند از نزدیكترین متحدان خود فهمید كه در این مسیر تنها است.'

**شعار نخست آمریكا و نظم بین المللی
یكجانبه گرایی كه ترامپ در كمتر از دو سال اخیر دنبال می كند به مهمترین چالش برای نظم بین المللی تبدیل شده است.
روزنامه «لس آنجلس تایمز» انتقادهای گسترده از سیاست های كاخ سفید را عامل تنهایی كاخ سفید در نیویورك ارزیابی كرد و نوشت: برنامه و شعار «نخست آمریكا» ترامپ باعث تنهایی واشنگتن در سازمان ملل متحد شده است.
این روزنامه نوشت: دومین حضور ترامپ در مجمع عمومی سازمان ملل آن بازخوردی را كه وی از 193 كشور انتظار داشت به همراه نیاورد. برخی دیپلمات ها و مقام ها با صراحت به وی انتقاد كردند و حتی با تمسخر به وی خندیدند. ترامپ در سازمان ملل قادر نشد تا حمایت كافی از سیاست های تندروانه خود در مورد ایران، ونزوئلا، دادگاه جنابان جنگی، تغییرات اقلیمی و مهاجرت كسب كند.
به نوشته این نشریه آمریكایی، بسیاری از رهبران همچون رئیس جمهوری فرانسه، ترامپ را به نادیده گرفتن بنیان های نظم كنونی جهان و همكاری های بین المللی متهم كردند. به همین دلایل كارشناسان می گویند در چهار روز نشست سازمان ملل شعار «نخست آمریكا» باعث انزوای واشنگتن شد.
'در نیویورك بسیاری از مقام های حاضر در نشست تلاش كردند تا توجه ترامپ را جلب یا وی را متقاعد كنند كه حمایت از موسسه های بین المللی از اولویت های سیاست خارجی آمریكا است. آن ها به ترامپ نشان دادند اگر وی در این مسیر حاضر به همراهی نباشد آن ها به تنهایی به جنگ با موضوعات نگران كننده می روند. '
رسانه های جهان اظهارات ترامپ در زمینه مهاجرت، تغییرات آب و هوایی و دفاع رئیس جمهوری از سیاست های بین المللی خود را شكستی تمام عیار برای واشنگتن ارزیابی كردند.
لس آنجلس تایمز یكی از مهمترین شكست های ترامپ را در مساله ایران عنوان كرد جایی كه متحدان اروپایی اش آشكارا مخالفت خود با خروج از برجام را به وی گوشزد كردند. نگاه اروپا حتی به رویكرد چین و روسیه نزدیك شد و اعلام كرد سیستم پرداخت جداگانه ای را برای دورزدن تحریم های آمریكا در پیش خواهد گرفت.
گزارش بلومبرگ نیز بر این اعتقاد است كه دنباله روی و اجرای شعار نخست آمریكا از سوی ترامپ، باعث شده است وی با تاكید بر ناسیونالیسم بسیاری از رویكردهای جهانی را نادیده بگیرد.
تحلیلگران این پافشاری ها علیه نظم جهانی را به ضرر كاخ سفید می دانند.
روزنامه «واشنگتن پست» در تحلیل خط مشی های ترامپ در گزارشی نوشت «در سازمان ملل، ترامپ رهبری ایالات متحده در جهان را از دست داد». براساس این ارزیابی ترامپ برخلاف همه روسای جمهوری پیشین آمریكا، این بار خود را تنها و منزوی و در برابر جامعه جهانی قرار داد. این موضوع در سخنرانی وی و خنده حضار به رئیس جمهوری ایالات متحده آشكار بود.
واشنگتن پست تاكید كرد: در دوره ریاست جمهوری ترامپ دیدگاه دیرپایی كه دموكرات ها و جمهوریخواهان در مورد آمریكا ایجاد كرده بودند نه تنها كنار گذاشته شد، بلكه نابود گردید. این خطای ناخواسته، گامی به سوی انزوا است كه به منافع ایالات متحده آسیب می رساند و رهبری ایالات متحده در عرصه جهانی را تضعیف می سازد.
پژوهش**9130**1552