بندرعباس - ایرنا - پیاده روی اربعین به مثابه رزمایشی جاذبه انگیز كه با تمام رزمایش های این دنیا متفاوت است، این حماسه رزمایشی از جنس ارتباط عاشقانه امام با امتی است كه در چهلمین روز از عروج خون خدا در شوری وصف نشدنی ندای «هیهات منا الذله» سر می دهند.

كربلا سرزمینی كه آب و خاكش با دل و جان دلسوختگانش آشناست، این مكان مقدس قبلگاه عاشقانی است كه هرساله در ماه های محرم و صفر تا اربعین حسینی عاشقان و دلدادگان امام حسین(ع) خود را به این سرزمین می رسانند.
كربلا؛ قرن ها پیش قربانگاه ذبحی بزرگ شد كه هركجایش نقشی از داغ اشك و ماتم است و هركس بر تربت خون خدا گریست باز می گوید كم است. اینجا سرزمین ناله و اشك امام سجاد(ع) و زینب كبری ام المصائب است.
و اما اربعین؛ نمایش كشیدن رنج اسارت تا چهل وادی، فروخوردن بغض در خویشتن وصبوری تا چهل وادی، اربعین یعنی اوج ایستادگی زینب(س) در خرابه های شام.
اربعین زیباترین بهانه برای سرودن نوای پیام آزادگی و ظلم ستیزی زائران سرزمین بهشت است، بهشتی كه عشاقش به پیروی از نخستین زائر قبر امام حسین(ع) جابربن عبدالله انصاری با پای پیاده ارادت و ولایت پذیری خود را ابتدا به مولای مومنان علی(ع) تا كوفه(نجف) نشان داده و حزن و اندوه خود در مصیبت شهیدان دشت نینوا و رنج اسارت بازماندگانش را تا كربلا می رسانند.
پیاده روی اربعین امسال به واقع تبلور ایمان و اعتقادی است كه مردم سراسر دنیا را به سرزمین عشق و دلدادگی كشانده و این جاذبه برگرفته از رابطه عاشقانه امام با مردمانی است كه منادی عزت و آزادگی هستند.
اربعین كلاس درس ایمان و اخلاص در ابعاد جهانی است كه استادش امام حسین(ع) است و شاگردانش از هر دین و مذهب، رنگ و نژاد با عشق و شور وصف ناشدنی با پای پیاده به پابوسش می روند.
پیاده روی اربعین كوچك و بزرگ و دین و مذهب نمی شناسد، این اظهار ارادت و عشق مردم در این كره خاكی ارتباطی است بین عاشق به معشوق كه اگر با پای پیاده میسر نشود با پای دل شدنی است.
اگر عاشقی نتواند خود را به معشوقش حسین(ع) برساند او و عباس(ع) علمدارش با دست و پای بریده هم به دیدنش می آیند اگر شده به اندازه چند ثانیه، این ها مغلطه و شعار نیست چرا كه آن ها صاحب فضل و كرامت اند، فضل و كرامتی كه فقط اهل معرفتش می فهمند چون باورشان حسین(ع) است.
پیاده روی اربعین گرمایی است آرامش بخش كه پیاده رفته هایش حس و حالش را بهتر درك می كنند.
و اما اربعین؛ روز حزن و ماتم اهل بیت(ع)، روزی است كه نه تنها در وصف آن واقعه جان گداز تمام شاعران دل سوخته این خانواده، شعر سروده اند كه هرساله در این روز دلدادگان حسینی با پای دل در كنار تربت پاك شهیدان كربلا جمع شده و شور و نوای زینبی سر می دهند تا بار دیگر با شوق وصل خود دل ها را بیدار كنند و در چهلمین روز از عروج خون خدا ضمن اظهار ارادت و تجدید عهد با حضرات معصومین علیه السلام ندای «هل من ناصر ینصرنی» و «هیهات منا الذله» سر دهند.
اربعین این روز تاریخ ساز یاد آور این شعار و تذكر معروف است كه؛ «كل یوم عاشورا و كل ارض كربلا»، این روز تذكری به قدرت طلبان و انسان های فرصت طلب و خود خواه است كه «اگر دین ندارید آزاده باشید».
هرچند كه امروز 20 ماه صفر مراسم های عزاداری اربعین و چهلم شهیدان كربلا پایان می یابد، اما بساط عاشقی عشاق امام حسین (ع) برچیده نمی شود چون نور حسینی خاموش شدنی نیست، این نور تا ظهور صاحبش مهدی موعود(عج) ادامه دارد.
این شور حسینی كه 1379 سال از عمرش را پشت سر گذاشته امسال در سال 1397 شمسی نیز نتوانست از گرمای محفل حسین (ع) و ابوالفضل(س) بكاهد و از این پس نیز عشق حسین (ع) در دل های عاشق خیمه خواهد زد.
در فرهنگ عاشورا، اربعین به چهلمین روز شهادت امام حسین (ع) و یارانش گفته می شود كه مصادف با روز بیستم ماه صفر است.
از سنت های مردمی شیعه گرامیداشت چهلم مردگان است كه به یاد عزیزِ فوت شده خود، خیرات و صدقات می دهند و مجلس یاد بود برپا می كنند.
در روز بیستم صفر نیز شیعیان جهان اسلام به خصوص ایرانیان بزرگ ترین مراسم سوگواری را در كشورها و شهرهای مختلف به یاد عاشورای حسینی برپا می كنند تا تداوم بخش راه حسین (ع) باشند.
فرنگیس حمزه یی : خبرنگار ایرنا هرمزگان