عبدالعزیز مولودی دكتری جامعه‌شناسی سیاسی در یادداشتی در روزنامه قانون، نوشته است: البته عده ای معتقدند كه خشونت ها همان هایی هستند كه درگذشته بودند، ولی زنان دیگر زنان سابق نیستند. از این رو، اعتقاد بر این است كه گسترش دامنه آگاهی های عمومی و تخصصی زنان، تاثیر مستقیمی بر انتشار موارد خشونت و آزار جنسی از سوی آن‌هاداشته و از این نظر تفاوت جدی با دنیای گذشته دارد.
اما مشكل این است كه باوجود تلاش‌های سازمان های غیردولتی، جنبش های اعتراضی زنان و حمایت های بین المللی از حقوق زنان و آسیب دیدگان خشونت، شاهد آن هستیم كه این خشونت ها به فضای مجازی هم وارد شده و به عبارت درست تر، می توان گفت كه بزهكاران و خشونت ورزان در فضای واقعی جامعه، بخشی از اقدامات خود را به فضای مجازی انتقال داده‌اند.
اقداماتی كه خشونت‌ورزان در فضای مجازی انجام می دهند، متنوع است. معمولا به نام زنان صفحه‌های جعلی ساخته می‌شود، زنان ترور شخصیتی می‌شوند، شماره‌های تماس زنان در صفحه جعلی به عنوان ارائه‌كنندگان خدمات جنسی منتشر می شود، به صفحات زنان فعال حمله می شود، با كلمات زشت و تهدید آمیز پیام برای زنان گذاشته می شود و ده‌ها نوع خشونت دیگر كه متاسفانه صورت می گیرد.
این آزار و اذیت‌ها باعث می‌شود كه زنان به طور ناخودآگاه از نظر روانی تحت تاثیر قرار بگیرند و احتمالا اقدام به خودسانسوری بكنند. بسیاری از زنان، با پدیده خشونت به خاطر جنسیت خود مواجه هستند. خشونت علیه زنان مرز مشخصی ندارد و همه جوامع، نژادها و فرهنگ ها را شامل می شود. این امر، هم زنان را قربانی و هم خانواده و جامعه را آسیب پذیر كرده است.
در عین حال گسترش دسترسی به اینترنت، انتشار وسیع و سریع اطلاعات و وجود شبكه های اجتماعی، باعث شده است تا خشونت علیه زنان بعد گسترده تری پیدا كند. اعتقاد بر این است كه هر نوع تهدید، تحقیر و توهینی كه زنان در فضای مجازی تجربه می‌كنند، تاثیر مستقیم و غیرمستقیم بر زیست روزمره و فعالیت‌های فردی و اجتماعی آنان در بسترهای اجتماعی متفاوت از جمله مجازی و غیرمجازی می‌گذارد و زندگی آنان و در بسیاری از موارد سایر اعضای خانواده آنان را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.
خشونت و آزارهایی كه زنان در بستر فضای مجازی تجربه می‌كنند در ابتدا روانی- كلامی است اما به مرور زمان و در صورت عدم مقابله، به سایر انواع خشونت حتی در برخی موارد خشونت فیزیكی نیز تبدیل می‌شود. خشونت در فضای مجازی، اگرچه ساختاری مشابه خشونت در جهان زندگی روزمره دارد، اما امكانات دنیای فناوری، لایه‌های این نوع خشونت را پیچیده‌تر و اثرش را شدیدتر كرده است.
به طور معمول، هزینه خشونت در فضای دیجیتال برای شخص آزارگر كمتر از جهان خارج از شبكه است. در فضای مجازی شخص آزارگر ممكن است هرگز شناخته نشود و با اندكی احتیاط و مهارت، حتی از پیگیری قانونی مصون بماند. این بعد از قضیه است كه خشونت مجازی را سخت تر و تاثیر آن را عمیق تر كرده است. در این شرایط، شخص آزاردهنده می‌تواند اقدامات خود را از محیط ملی به بین‌المللی گسترش دهد و افراد بیشتری را در معرض تهدید قرار دهد. به عبارت دیگر، پدیده خشونت علیه زنان، امری جهانی و از این رو، نیازمند اقدامی جهانی نیز است.
یك كارشناس حوزه زنان، معتقد است توهین و آزارهای جنسی آنلاین همان تاثیری را دارند كه زنان در زندگی واقعی با آزارها و توهین های جنسیتی آن‌را تجربه می كنند. وی می گوید با افشاگری و انتشار محتوای توهین‌آمیز و زن ستیز پیغام های برخی كاربران، شاهد كاهش حمله و توهین و آزارهای جنسی آنلاین در صفحات شخصی بوده است.
بسیاری بر این باورند كه آزارهای جنسی آنلاین روی سلامت روح و روان كاربران تاثیر چندانی ندارد اما به جرات می توان گفت آزارهای جنسی آنلاین به همان اندازه دنیای واقعی تاثیرگذارند. این گروه معتقد هستند، روش افشاگرانه ای كه علیه كاربران زن ستیز به‌كار گرفته می‌شود تا امروز نتیجه خوبی داشته است. به نظر می رسد تجربه زیسته این آدم‌ها و نوع مواجهه آن‌ها با پدیده خشونت علیه زنان در فضای مجازی- یعنی مقابله با خشونت‌گر از طریق افشا و بازنشر پیام های ارسالی-، می‌تواند روش مناسبی برای روبه‌رو شدن با این پدیده باشد.
در عین حال باید بر این نكته تاكید كرد كه ارائه اطلاعات آگاه كننده در فضای مجازی، عامل موثری در ایجاد اعتماد به‌نفس به كاربران از هر قشر و طبقه ای با هر ویژگی جنسیتی مخصوصا برای زنان، نقش پیشگیرانه موثری دارد. نباید از نظر دور داشت كه به علت وجود برخی تهدیدها و خشونت‌های موجود علیه زنان در فضای مجازی، نمی توان حكم به تعطیلی آن یا محدود كردن آزادی عمل كاربران داد.
منبع: روزنامه قانون؛ 1397.9.26
گروه اطلاع رسانی**9370**2002
تاریخ انتشار: ۲۶ آذر ۱۳۹۷ - ۰۹:۳۴
تهران- ایرنا- یكی از معضلات اجتماعی دنیای كنونی، خشونت علیه زنان و گسترش آن در حوزه های دیگری چون فضای مجازی است. پدیده خشونت علیه زنان چه در محیط خانواده و چه در سطح جامعه، نه تنها امری غیرقابل انكار بلكه در حال رشد است.