به گزارش خبرگزاری رویترز، برخی کارشناسان این آزمایش را مورد تردید قرار داده و گفته اند که موی کشف شده قطعا متعلق به داوینچی نیست حال آنکه امکان انجام آزمایش دی‌ان‌اِی آن وجود ندارد.
داوینچی در سال ۱۵۱۹ درگذشت و جسدش در قصر «آمبروآز» در نزدیکی شهر «تور» فرانسه دفن شد. این قصر پس از انقلاب فرانسه در سال ۱۷۸۹ به شدت آسیب دید و بسیاری از قبرهای واقع در آن از جمله قبر داوینچی تخریب شد.
به گفته «آلساندرو وزوسی» مدیر موزه داوینچی در شهر وینچی ایتالیا، فردی مسئول از طرف یک کمیسیون سلطنتی برای مکان‌یابی بقایای جسد داوینچی، این طره گیسو را در سال ۱۸۶۳ پیدا کرد.
وی افزود که یک مجموعه دار آمریکایی در سال ۱۹۲۵، طره گیسو را در پاریس خریداری کرد و قبل از مرگش به مجموعه دار آمریکایی دیگری فروخت.
وزوسی یادآور شد که موزه داوینچی قصد دارد دی‌ان‌اِی این نمونه مو را استخراج و آن را با نمونه گروهی از نوادگان داوینچی مقایسه کند.
این آزمایش همچنین ثابت می کند که آیا بقایای جسد کشف شده در فرانسه در سال ۱۸۶۳ واقعا به داوینچی تعلق دارد یا خیر.
این در حالی است که برخی کارشناسان از اساس این آزمایش را بی نتیجه دانسته اند. «آیک اشمیت» مدیر گالری «یوفیزی» در نزدیکی فلورانس گفت: بسیار بعید است که این طره گیسو به داوینچی ربط داشته باشد.
کشف یک ارتباط دی‌ان‌اِی با نوادگان در قید حیات، بسیار پیچیده است، زیرا ردیابی تنها از طریق مادر و یک نسل پی در پی مونث و یا پدر و یک نسل متوالی مذکر امکان پذیر است و حال آنکه هویت مادر لئوناردو، مشخص نیست.
داوینچی هرگز ازدواج نکرد و وارث مستقیمی از خود برجا نگذاشت، از اینرو دی‌ان‌اِی وی در مقایسه با دی‌ان‌اِی نوادگان کشف شده با دنبال کردن شجره نامه دیگر فرزندان پدر لئوناردو مورد آزمایش قرار می گیرد.
در این میان، شانس خلق مجدد یک نسل پی در پی مذکر با گذشت بیش از ۵۰۰ سال از زمان مرگ داوینچی، به شدت غیرمحتمل است.
لئوناردو ۶۴ سال داشت که از جانب «فرانسوای اول» پادشاه جوان فرانسه به این کشور دعوت شد، درست زمانی که «میکل‌آنژ» و «رافائل» رقبای داوینچی در شبه جزیره ایتالیا به عنوان ستاره هایی نوظهور می درخشیدند.
فرانسوای اول که به «پادشاه خورشید قرن شانزدهم» معروف بود به پادشاهی شهرت داشت که رنسانس ایتالیا را به فرانسه آورد. در حال حاضر، تابلوهای معروف «مونا لیزا»، «مریم مقدس و کودک» و «سنت جان باپتیست» لئوناردو در موزه لوور پاریس آویزان است.
در چند ماهه اخیر حقایقی در مورد داوینچی منتشر شده است. یکی از این موارد، توانایی وی در استفاده از هر دو دست برای خلق آثارش بوده است.
نتایج تحقیقی که روی یکی از آثار اولیه لئوناردو انجام شد، نشان داد که این هنرمند، برای خلق آثارش از هر دو دست استفاده می کرده است.
قدمت اولین نقاشی داوینچی به ۵ اوت ۱۴۷۳ برمی گردد. وی در آن زمان تنها ۲۱ سال داشت و این نقاشی، چشم اندازی از قلعه «مونته لوپو» و دره رود «آرنو» را به تصویر می کشد.
مورد قابل اشاره دیگر، مجسمه‌ای سفالی منتسب به لئوناردو است که تنها مجسمه موجود از این هنرمند سده شانزدهم به شمار می‌رود.
این مجسمه از چهره مریم مقدس و کودکی خندان که به موزه «ویکتوریا و آلبرت» در لندن تعلق دارد، به داوینچی نسبت داده شده است.
از جمله موارد جالب دیگری در مورد داوینچی، اثر انگشت شست وی روی یکی از نقاشی هایش است که در مجموعه سلطنتی انگلیس نگهداری می‌شود. این اثر انگشت در قسمت چپ یکی از نقاشی‌های داوینچی برجا گذاشته شده است.
داوینچی نقاش دوره رنسانس بود که در زمینه‌هایی چون مجسمه‌سازی، معماری، موسیقی، ریاضی، مهندسی، اختراعات، آناتومی، زمین‌شناسی و نویسندگی نیز فعالیت داشت.
فراهنگ**۹۱۰۹** ۹۰۵۳