داوینچی ۱۴ نواده زنده و مستقیم دارد

به گزارش روز سه‌شنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا از روزنامه گاردین، نتایج مطالعه‌ای که بر روی تاریخچه خانوادگی لئوناردو داوینچی انجام شد، نشان داد این هنرمند معروف ایتالیایی ۱۴ نواده زنده دارد که جوان‌ترین آنها یک ساله است.

این یافته‌های غافلگیرکننده حاصل پروژه‌ای است که از دهه ۱۹۷۰ میلادی با هدایت دو تاریخ‌دان هنر به نام‌های الساندرو وزوسی و اگنس ساباتو با هدف بازسازی شجره‌نامه داوینچی و درک بهتر نبوغ این هنرمند استثنایی کلید خورد، هنرمندی که اگرچه هیچگاه ازدواج نکرد و بچه دار نشد اما دستکم ۲۲ برادر ناتنی داشت. 

این مطالعه جدید که در نشریه Human Evolution منتشر شده است، ۶۹۰ سال از نسب پدری خانواده داوینچی را به تصویر می‌کشد؛ شجره‌نامه بازسازی شده از جد داوینچی به نام مایکل شروع می‌شود که در سال ۱۳۳۱ متولد شد، ۲۱ نسل بعد او شامل پنج شاخه خانوادگی مختلف را دربرمی‌گیرد و به ۱۴ نواده زنده می‌رسد.

داوینچی، نقاش، دانشمند، مهندس و معمار برجسته دوره رنسانس که فرزند نامشروع یک سردفتردار بود، به عنوان عضوی از نسل ششم این درخت خانوادگی در سال ۱۴۵۲ در شهر وینچی توسکانی متولد شد و در سال ۱۵۱۹ در امبواز فرانسه درگذشت.

محققان در این پروژه کروموزوم ایگرگ که از پدر به پسر می‌رسد را در خاندان داوینچی دنبال می‌کردند که به گفته وزوسی به مدت ۲۵ نسل در این خانواده تقریبا بدون تغییر باقی مانده بود.

محققان در سال ۲۰۱۶ هم ۳۵ قوم و خویش زنده داوینچی شامل چند نفر از نسب مادری او را شناسایی کردند که البته عمدتا از نوادگان غیرمستقیم وی بودند. آن زمان ادعا شد یکی از معروف‌ترین نوادگان غیرمستقیم داوینچی فرانکو زفیرلی فیلمساز برجسته ایتالیایی است که در سال ۲۰۱۹ درگذشت.

به گفته وزوسی، از این نوادگان غیرمستقیم نمی‌شد اطلاعات مفیدی درباره دی‌ان‌ای لئوناردو و از همه مهمتر کروموزوم ایگرگ او به دست‌ آورد. 

این محقق درباره نوادگان مستقیم و زنده داوینچی که به تازگی کشف شده‌اند، می‌گوید: آنها بین یک تا ۸۵ سال سن دارند. در وینچی زندگی نمی‌کنند اما در شهرهای اطراف ساکن هستند که دورترینشان ورسیلیا در ساحل توسکانی است. آنها مشاغل معمولی دارند و کارمند، نقشه‌بردار و صنعتگر هستند. دی‌ان‌ای این ۱۴ نفر در ماه‌های آتی از طریق مقایسه با کروموزوم ایگرگ اجدادشان، مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد.

بازیابی و تایید کروموزوم ایگرگ داوینچی می‌تواند اطلاعات جدیدی درباره خاستگاه جفرافیایی و سلامت ژنتیکی خاندان وی آشکار کند. از لحاظ نظری، داده‌های زیستی جدید درباره داوینچی همچنین می‌تواند به تایید اصالت آثار وی نیز کمک کند.