تهران- ایرنا- بیژن زنگنه این روزها با حملاتی روبروست که بیش از آنکه معطوف به عملکردش در وزارت نفت باشد، به مقاومت وی در مورد شیوه فروش نفت در دوران تحریم و کوتاه کردن دست واسطه‌ها باز می‌گردد. امری که اجازه تحقق رویای بابک زنجانی‌ها برای بازگشت به نفت را نمی‌دهد.

بیژن زنگنه زمانی که به عنوان گزینه وزارت نفت در دولت یازدهم به مجلس معرفی شد اعلام کرد که «گمان نکنید مرا به هتل ۵ ستاره می‌فرستید» اما در همان زمان هم به نظر نمی‌رسید بر سر راه هدایت این وزارتخانه تا این حد سنگ‌اندازی و مخالفت صورت گیرد.

زنگنه می‌دانست که باید در دوره کوتاهی اعتبار از دست رفته ایران را در بازارهای جهانی بازگردانده و در داخل نیز علاوه بر مدیریت تنش با مخالفانش، تولید نفت را به زمان قبل از تحریم‌ها برساند.

در آن زمان ایران به دنبال رسیدن به توافق بر سر موضوع هسته‌ای خود بود و در حالی که ظریف در قامت وزیر امورخارجه با غربی ها مذاکره می‌کرد، زنگنه بازارهای ایران را از رقبای همیشه مدعی خود پس می‌گرفت. تا آنجا که به فاصله چند ماه از اجرای برجام، ایران تولید نفت خود را به نزدیک چهار میلیون بشکه در روز و صادرات را تا ۲.۵ میلیون بشکه رساند.

در همان زمان با وجود موفقیت‌هایی که حیرت رقیبان را نیز به دنبال داشت، پای زنگنه به هر بهانه‌ای به مجلس کشیده می‌شد. رفت و آمدی که همچنان ادامه دارد و وزیر پاسخگوی نفت همچنان راه خیابان طالقانی تا بهارستان را طی می‌کند.

این موضوع در یکسال گذشته شدت گرفته و در حالی که اقتصاد ایران با خروج آمریکا از برجام دست و پنجه نرم می‌کند و با یک جنگ تمام عیار اقتصادی روبروست، هر روز سوالی از وزیران در کمیسیون‌ها و یا صحن مجلس مطرح می‌شود.

در سال سوم کاری مجلس دهم ۸۶۵ تقاضای سوال از وزرا به هیات رئیسه داده شد که ۳۷ درصد سوالات در کمیسیون‌های تخصصی بررسی شد و در نهایت ۷۰ سوال به دلیل اقناع نشدن سوال کنندگان به هیات رئیسه برای رسیدگی در صحن ارسال شد که ۵۹ سوال ملی و ۱۱ سوال منطقه‌ای بوده است.

نکته مهم این است که بیشترین تعداد سوالات از وزیران نفت و خارجه بوده که از هر کدام ۱۰ سوال مطرح شده است.

بنابراین اگرچه عملکرد بیژن زنگنه در وزارت نفت موافقان پر و پاقرصی دارد اما مخالفان اندک و انگشت‌شمار وی نیز در مجلس بیکار نبوده‌اند و هر روز بهانه و شایعه‌ای جدید را مطرح می‌کنند.

تکذیب پشت تکذیب

چند ماه قبل بود که یکی از نمایندگان از اختلاف نظر زنگنه و ظریف در حوزه دیپلماسی خارجی خبر داده بود و گفته بود که وزیر خارجه منتقد کم‌کاری وزیر نفت در این زمینه است و حتی استعفای وزیر خارجه در آن زمان را نیز به این اختلاف نسبت داده بود. شایعه‌ای که به سرعت تکذیب شد اما این پایان ماجرای این نماینده با شیخ‌الوزرا نبود.

یک ماه بعد از انتشار و تکذیب این خبر، دوباره ابوترابی به سراغ زنگنه آمد اما این بار اتهام مالی را متوجه وی کرد. ابوترابی گفت که در دفتر وزیر نفت ۳ دستگاه کارت‌خوان و مقدار زیادی طلا و دلار کشف شده و این امر اختلاف وزیر نفت و اطلاعات را در هیات دولت به دنبال داشته است. این بار هم ادعای این نماینده مجلس از سوی وزارت اطلاعات تکذیب شد.

اما گویی این نماینده خستگی‌ناپذیر در اتهام‌زنی به وزیر نفت دست‌بردار نیست. ابوترابی دیروز پا را فراتر گذاشت و این بار اختلاف زنگنه را نه محدود با یکی از وزرا بلکه با خود رئیس جمهور عنوان کرد و همانگونه که انتظار می‌رفت این موضوع نیز توسط سخنگوی دولت تکذیب شد. ربیعی در نخستین نشست خبری خود با رسانه‌ها زنگنه را یکی از کلیدی‌ترین وزرای دولت عنوان کرد.

سوالی که مطرح می‌شود این است که چرا این نماینده و همفکران قبلی آن تا این حد به دنبال حذف زنگنه از راس وزارت نفت هستند.

دوست دارند زنگنه در راس وزارت نفت نباشد

«جلال میرزایی»، عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی در این زمینه می‌گوید که نمایندگانی که مشغول تخریب وزیر نفت هستند به اخبار محرمانه و مذاکرات رئیس جمهوری و وزرا دسترسی دارند و هر گونه اختلاف‌نظر در دولت بین رئیس جمهوری و وزیران را به عنوان داده در نظر گرفته و با تجزیه و تحلیل روی آن، هر آنچه که دوست دارند را به جامعه القا می‌کنند.

در ادامه عضو کمیسیون انرژی مجلس به خبرنگار اقتصادی ایرنا گفت که اختلاف‌نظر نه در راهبردها بلکه در روش‌ها بین وزیران، نمایندگان و رئیس جمهوری امری طبیعی است.

وی آرزوی برخی از نمایندگان را خداحافظی زنگنه از وزارت نفت عنوان کرد و افزود: پیش از این نیز تعداد محدودی از نمایندگان مانند آقای ابوترابی و همفکرانشان در مجلس سوالاتی را از وزیر نفت پرسیدند و زمانی که از این مسیر برای تضعیف وزیر نفت ناامید شدند در نامه‌ای به سران قوا درخواست برخورد با زنگنه را داشتند.

میرزایی با اشاره به اینکه نتیجه مورد نظر از سوی این افراد حاصل نشد، ادامه داد: برای حذف زنگنه از وزارت نفت، اعلام کردند که وی در راستای جنگ اقتصادی عمل نمی‌کند. صحبت‌هایی که اکنون مطرح می‌شود نیز در ادامه سناریوی تضعیف وزارت نفت و بیژن زنگنه است.

وی سیاست این افراد را سیاست «تفرقه بنداز و حکومت کن» دانست و گفت: دوست دارند زنگنه محتاط و جدی در راس ورزارت نفت نباشد و فردی جایگزین شود که بتوانند منافع خود را از این طریق پیش ببرند و از هر فرصت و خبری نیز برای رسیدن به این هدف استفاده می‌کنند.

این نماینده مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: امیدواریم که دولتمردان و به ویژه آقای رئیس جمهوری با هوشمندی در برابر این افراد بایستد.

وی افزود: در کمیسیون انرژی مجلس این بحث مطرح نیست و اختلاف‌نظری با وزیر نفت وجود ندارد.

زنگنه فرمانده جنگ اقتصادی است

«حسین امیری خامکانی»، نایب رئیس کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی نیز معتقد است که بیژن زنگنه در خط مقدم جنگ نفت و جنگ اقتصادی قرار دارد و فشار آمریکا و متحدانش در این زمان از کانال نفت به اقتصاد و مردم وارد می‌شود.

وی در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی ایرنا، وزیر نفت را فرمانده جنگ اقتصادی دانست و گفت: هیچ کجای دنیا در زمان جنگ پشت فرمانده را خالی نمی‌کنند.

نایب رئیس کمیسیون انرژی ادامه داد: این رفتارها دشمن را با انگیزه‌تر می‌کند تا فشار را بر ایران بیشتر کند.

به گفته امیری خامکانی، در شرایط فعلی اگر اختلاف‌نظری وجود دارد باید در آرامش و بدون هیاهو به شورای هماهنگی سران سه قوه منتقل شود اما امروز روزی نیست که بخواهیم پایه‌های دولت را در این جنگ لرزان کنیم.