امام جمعه کابل در این مراسم گفت: آیت الله قربانعلی محقق کابلی از جهت علمی نقطه عطفی در تاریخ افغانستان بود و پرچم اجتهاد امام صادق (ع) را در دست گرفت و به اهتزاز درآورد.
حجت الاسلام عبدالقدیر عالمی افزود: آن مرحوم در میدان علم درخشید و ۲۰ سال حضور علمی و تحقیقی در مرکز علمیه نجف و در کنار مراجع بزرگ داشت.
وی ادامه داد: آن مرحوم از افتخارات دنیای اسلام بود، به همه کشورها و ملت‌ها تعلق داشت و باعث افتخار ماست که چنین شخصیت‌هایی در افغانستان وجود دارند و باعث عزت و سند افتخار هستند. نماز جمعه توسط این مرجع فقید در کابل و شهرهای بزرگ افغانستان از جمله بامیان، دایکندی، هرات، مزارشریف به راه افتاد و هم اکنون رونق پیدا کرده است.
امام جمعه کابل از دیگر فعالیت‌های اجتماعی این مرجع تقلید را فعالیت در حوزه‌های علمیه عنوان و بیان کرد: حوزه علمیه جامعه الاسلام در کابل از مراکز علمی و تخصصی که تأسیس شده و همتراز حوزه‌های علمیه در مشهد و قم است و دو هزار و ۵۰۰ طلبه نخبه و مستعد در آن درس می‌خوانند. دفاتر و نمایندگی‌های آیت الله محقق نیز به مردم و مهاجران خدمت رسانی می‌کند و برای رفع مشکلات آنان می کوشند. این مرجع فقید در عرصه سیاست نیز بی تفاوت نبوده و در صحبت‌هایش مردم را راهنمایی می‌کرد.
در این مراسم مسئولان سیاسی افغانستان در مشهد، اساتید و طلاب حوزه‌های علمیه و بیش از هزار نفر از مهاجران شرکت کردند.
آیت الله قربانعلی محقق کابلی از علمای افغانستانی مقیم قم، دوشنبه شب هفته گذشته در قم دارفانی را وداع گفت. این عالم ربانی از شاگردان آیت‌الله العظمی خویی (ره) در نجف اشرف بود که پس از رسیدن به درجه اجتهاد سالیان طولانی در حوزه‌های علوم دینی کابل و قم به تدریس و تربیت شاگردان و ترویج معارف اسلامی مشغول بود و در دوران جهاد مردم افغانستان در سطوح رهبری مبارزات مردم مسلمان آن کشور قرار داشت.
وی تابستان سال ۱۳۰۷ خورشیدی در استان پروان افغانستان دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش فراگرفت و دوره عالی را در کابل ادامه داد. آیت الله کابلی برای ادامۀ تحصیل سال ۱۳۲۲ هجری شمسی روانه نجف اشرف شد و دورۀ عالی علمی را نزد استادانی چون سیدعبدالعلی سبزواری، شیخ کاظم تبریزی و امام خمینی (رفه) گرفت. آن مرحوم سال ۱۳۵۱ هجری شمسی پس از ۲۰ سال تحصیل و کسب درجه اجتهاد به افغانستان و کابل بازگشت و به تبلیغ دین پرداخت. آیت الله کابلی سال ۱۳۵۷ به شهر قم مهاجرت نموده و مشغول تدریس شد. وی پیشینه جهادی نیز داشت و پس از پیروزی مجاهدین در سال ۱۳۷۱ دوباره به افغانستان بازگشت و یک سال در کابل ماند و سپس به ایران آمد و با پذیرش مرجعیت، تدریس خارج فقه را در حوزه علمیه قم پی‌گرفت.
۷۴۸۹/۱۸۵۸