بغداد - ایرنا - راکت های سرگردان "کاتیوشا" که در دو هفته گذشته آسمان عراق را در نوردید، گرچه تلفات انسانی و خسارات مالی به دنبال نداشت، اما بهانه بزرگی برای تخریب سیاسی "الحشد الشعبی" و گروه های مقاومت اسلامی عراق بود.

به رغم گذشت دو هفته از این حادثه هنوز دستگاه‌های امنیتی عراق نتوانسته‌اند عوامل این راکت پرانی‌ها را شناسایی و یا فرد یا افرادی را در ربطه با این حادثه دستگیر کنند و همین امر بر ابهام این حادثه بیش از پیش افزوده است.

گرچه دستگاه‌های امنیتی عراق در دو سال اخیر بعد از پیروزی بر گروه تروریستی "داعش"، توانمندی بالایی در به دام انداختن سرکرده‌های تروریست‌ها در داخل و خارج عراق (با همکاری دستگاه‌های امنیتی کشورهای همجوار) به نمایش گذاشته‌اند، اما عجز این دستگاه‌ها در شناسایی نکردن یا دستگیری عوامل شلیک راکت‌ها تاکنون سوال برانگیز بوده است.

به رغم این عجز امنیتی عراق، اما در سطح رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی همچنان موج اتهام زنی به الحشد الشعبی و گروه‌های مقاومت اسلامی در عراق به این بهانه ادامه دارد.

آنچه در این موج تبلیغاتی حائز اهمیت است اینکه همواره این عبارت تکرار می‌شود که «عوامل شلیک کاتیوشا از گروه‌های وابسته به مقاومت هستند».

این درحالی است که الحشد الشعبی و فراکسیون «الفتح» نزدیک به گروه‌های مقاومت اسلامی عراق، هر دو در بیانیه‌های جداگانه به شدت عوامل این راکت پرانی‌ها را محکوم کرده و خواستار شناسایی و دستگیری عوامل آن شده‌اند.

الحشد الشعبی عوامل این راکت پرانی‌ها را «گروه های مشکوک» معرفی کرده که خواهان برهم زدن ثبات و آرامش در عراق هستند.

الفتح به رهبری «هادی العامری» دبیر کل سازمان «بدر» نیز در بیانیه‌ای گفته است که «یکسری دست‌های جنایتکار و فاسد» در پس این حملات هستند که هیچ گونه خیر و خوشی برای عراق نمی‌خواهند.

الحشد الشعبی و فراکسیون الفتح هر دو تاکید کرده‌اند که هدف این راکت پرانی‌ها «بهم زدن اوضاع» در این برهه حساس است.

دستگاه‌های امنیتی و دولت عراق نیز عوامل این حملات را برخی گروه‌های خارج از قانون و خودسر معرفی کرده‌اند.

گلوله‌های کاتیوشا نیز از حیث اهدافی که انتخاب کرده‌اند حائز اهمیت هستند و همگی به گونه‌ای است که این ذهنیت را ایجاد می‌کند که هدف همه این حملات، نیروها و منافع آمریکا در عراق است تا بهانه اتهام زنی به جمهوری اسلامی ایران نیز به تبع آن، سهل و باور پذیر جلوه کند.

اولین حمله راکتی به ۲۹ ادریبهشت ماه بر می‌گردد که به منطقه «امنیتی سبز» شلیک شد که رسانه‌ها، هدف این حمله را سفارتخانه عریض و طویل آمریکا دانستند، اما گلوله به یک منطقه باز در فاصله ۳ کیلومتری از سفارت آمریکا اصابت کرد.

در همان زمان برخی از گروه‌های مقاومت مانند «کتائب حزب الله»، «عصائب اهل الحق» و «النجباء» اصل هدف گیری را دلیلی بر عدم دست داشتن این گروه‌ها در شلیک آن دانستند و گفتند که موقعیت جغرافیایی سفارتخانه آمریکا با بیش از دو هزار مترمربع برای گروه‌های مقاومت کاملاً شناخته شده است و اگر بنا باشد سفارت آمریکا را هدف قرار دهند، این همه در هدف گیری اشتباه نمی‌کنند.

بعد از آن، یک گروه ناشناس در بیانیه‌ای در صفحات اجتماعی ادعا کرد که در واکنش به آزادی افسر آمریکایی عامل قتل یک زندانی عراقی در سال ۲۰۰۸ که به دستور «دونالد ترامپ» از زندان آزاد شده بود، دست به این حمله زده است.

این گروه ناشناس بر خود نام «یگان های شهید علی منصور محمد الجبوری» نهاده بود که اشاره به زندانی عراقی دارد که در سال ۲۰۰۸ به دست افسر آمریکایی در عراق به قتل رسید.

آنچه در باره این حادثه جالب توجه بود اینکه تنها یک سایت خبری مورد حمایت کشور قطر معروف به «عراق الترا» توانسته بود با سخنگوی این گروه ناشناس مصاحبه کرده و جزئیات حمله را از قول سخنگو که نامش ذکر نشده بود، منتشر کند.

پس از آن، حملات راکتی در مناطق دیگر تکرار شد که مهمترین آن حمله به پایگاه هوایی «بلد» در ۶۴ کیلومتری شمال بغداد در ۲۴ خرداد و اصابت یک راکت به منطقه «الجادریه» بغداد در همین تاریخ در نزدیکی منزل رئیس پارلمان عراق بود.

اصابت سه راکت کاتیوشا به پایگاه هوایی «التاجی» در ۲۰ کیلومتری شمال بغداد در ۲۷ خرداد ماه و بالاخره اصابت راکتی به میدان نفتی که شرکت «اکسون موبیل» آمریکا در آن فعالیت دارد در بصره در ۲۹ خرداد ماه، مجموعه این حملات کاتیوشایی در عراق بوده است.

هیچیک از این حملات تلفات انسانی و حتی خسارات مالی قابل ذکری نداشته، اما آنچه جای تعجب دارد واکنش شدید و بهره برداری تبلغیاتی آمریکایی‌ها از این حملات بی اثر بوده است.

گزارش‌ها حاکی است که نیروهای آمریکایی آموزش دهنده هواپیماهای «F16» در نتیجه حملات کاتیوشا به این پایگاه هوایی، قصد ترک پایگاه مزبور را دارند.

«هشام الهاشمی» کارشناس امنیتی عراق در واکنش به این اقدام گفته است که اگر نیروهای آمریکایی آموزش دهنده، این پایگاه را ترک کنند به این معنا است که هواپیماهای پیشرفته F16 تبدیل به تلی از آهن پاره خواهند شد.

آمریکایی‌ها از روزی که قرار داد فروش این هواپیماها را با عراق امضا کرده‌اند همواره از تحویل آنها به طرف عراقی بهانه تراشی کرده‌اند و در حالی که بغداد به این هواپیماها در اوج جنگ با داعش نیاز داشت، تحویل اولین سری آنها را به پایان جنگ با داعش موکول کردند.

الهاشمی در صفحه شخصی خود در «فیسبوک» نوشته است که عراق قرار داد خرید ۳۶ فروند هواپیمای F16 را در سال‌های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ با ارزش ۶ میلیارد دلار بسته است و تاکنون ۲۷ فروند آن را دریافت کرده و مابقی قرار است تا پایان امسال تحویل عراق شود.

از طرفی به محض اصابت راکت به میدان نفتی محل فعالیت اکسون موبیل، این شرکت تنها بعد از ۵ هفته از ترک خاک عراق دوباره هفته گذشته اعلام کرد که به دلیل شرایط امنیتی فعالیت خود را در بصره به حال تعلیق در می‌آورد.

برخی از رسانه‌های بین المللی مانند «رویترز» حتی به این رفتارهای اکسون موبیل واکنش نشان داده و نوشته است که تعطیلی سریع فعالیت توسط این شرکت آمریکایی به محض یک اتفاق امنیتی محدود، سرنوشت قرار داد ۳۵ میلیارد دلاری که قرار است وزارت نفت عراق با این شرکت ببندد، در هاله‌ای از ابهام فرو برده است.

همچنین دسترسی یک سایت خبری وابسته به یک کشور حاشیه خلیج فارس به یک گروه ناشناس که حتی برای دستگاه‌های امنیتی عراق هنوز ناشناخته هستند - از دیدگاه کارشناسان عراقی - دلیل روشنی است که بی ربط بودن این گونه گروه‌های ناشناس با مقاومت اسلامی و الحشد الشعبی عراق را آشکار می‌کند.

با وجود همه اینها، همچنان این سوال بی جواب باقی مانده که چه سازمان‌های امنیتی در پس دیکته کردن بانک‌های اهداف به این گروه‌های ناشناس هستند به نحوی که حملات کاتیوشایی آنها خسارات جانی و مالی به دنبال ندارد اما امکان بهره برداری‌های وسیع تبلیغاتی و سیاسی از آن وجود دارد.

اتهام زنی‌های از پیش آماده شده برای تخریب الحشد الشعبی و مقاومت اسلامی عراق و جمهوری اسلامی ایران و ضعیف جلوه دادن دستگاه‌های امنیتی و دولت عراق گرچه تاکنون - از نظر تبلیغاتی- تا حدی موفق بوده، اما اعتقاد بر این است که دستگاه‌های امنیتی با همکاری الحشد و گروه‌های مقاومت در نهایت نقاب از روی عوامل اصلی کاتیوشا پرانی‌های آسمان عراق بر خواهند برداشت و پشت پرده‌های این سناریوی را آشکار خواهند کرد.