روزنامه مورنینگ پست چین روز شنبه گزارش کرد او در جریان مراسمی دیپلماتیک در سفارت موقت تایوان در نیویورک تاکید کرد که تهدیدها علیه چین تایپه به نتیجه نخواهد رسید و این جزیره هرگز در برابر فشارها سر تعظیم فرود نخواهد آورد.
وی در این مراسم بی سابقه و در جمع شماری از نمایندگان دائم سازمان ملل گفت که تایوان همه تلاش‌های خود را برای پیوستن به سازمان ملل بکار خواهد گرفت و وقعی به فشارهای چین نمی نهد.
این اظهارات درست پس از آن صورت می‌گیرد که آمریکا اعلام کرد ۲ میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار سلاح به تایوان می‌فروشد و چین هم گفته است شرکت‌های آمریکایی فروشنده این تسلیحات به تایوان را تحریم می‌کند.
از سال ۱۹۷۹ میلادی که آمریکا روابط رسمی با تایوان را قطع و با چین برقرار کرد، رییس حکومت تایوان حق حضور در ملاء عام در آمریکا را نداشته است با این وصف تسای در اقدامی بی سابقه در مقابل نمایندگی فرهنگی و اقتصادی این جزیره در نیویورک که از آن با عنوان سفارت تایوان در آمریکا یاد می‌شود، سخنرانی کرد و برای نخستین بار رسانه‌ها نیز اجازه پوشش آن را داشتند.
وی تصریح کرد که ۲۳ میلیون تایوانی حق دارند به جامعه بین المللی ملحق شوند و دیگران حق ندارند با نفوذ سیاسی از این کار جلوگیری کنند.
چین اعلام کرده است که تایوان بخش لاینفک خاک این کشور است و حق ندارد به سازمان‌های بین المللی که درهای آن به روی کشورهای دارای حق حاکمیت باز است، ملحق شود.
رهبر تایوان از حضار در این مراسم خواست که در جریان همایش مجمع عمومی سازمان ملل در ماه سپتامبر امسال حمایت خود را از ورود رسمی تایوان به سازمان ملل اعلام کنند.
چین، منطقه تایوان را که در سال ۱۹۴۹ میلادی در پایان جنگ داخلی از این کشور جدا شد، همچنان بر اساس قانون 'اصل چین واحد' بخشی از خاک خود می داند مقام های چین و تایوان در سال ۱۹۹۲ میلادی به توافق رسیدند هر اقدامی در این منطقه و در روابط طرفین بر اساس اصل «چین واحد» باشد بر اساس این اصل، چین و تایوان به یک کشور که همان سرزمین مادری است تعلق دارند.
بر اساس اصل 'یک چین' هر کشوری که دارای روابط رسمی با پکن است حق ندارد با تایوان روابط رسمی داشته باشد.
اما از زمانی که «تسای اینگ ون» در سال ۱۳۹۴ شمسی به عنوان اولین زن تایوانی از حزب حاکم دمکراتیک ترقی خواه رئیس حکومت تایوان شد، روابط دو سوی تنگه تایوان (چین و تایوان) تیره شده است.
حزب او از نظر چین، دارای دیدگاه های استقلال طلبانه است و بخش هایی از اساسنامه آن از استقلال و منفک شدن تایوان از چین حمایت کرده است.