اگرچه محتوای این مطالب، عاری از خشونت و تهدید است ، اما دستگاه تبلیغاتی طالبان به گونه ای عمل می کند که گویی مردم افغانستان باید برای پذیرش حکومت آنان، خود را آماده کنند.
آنان در محتواهای تولیدی خود، بخش اعظمی از جامعه افغان را طرفدار طالبان معرفی کرده که پا به پای این نیرو طی 18 سال جهاد، در آستانه اخراج نیروهای خارجی از کشور قرار دارند.
دستگاه تبلیغاتی طالبان دولت مستقر در کابل را دست نشانده متجاوزان و همه تصمیمات سیاسی آنان را به معنای اجرای منویات کشورهای خارجی تفسیر می کنند.
از منظر افکارسازان طالبان، برگزاری انتخابات اجرای دستور کشورهای خارجی است و مشروعیت ندارد لذا مردم مسلمان افغانستان باید با عدم شرکت در انتخابات، دست رد به سینه اشغالگران بزنند.
دستگاه تبلیغانی طالبان همزمان با تبیین دیدگاههای امارت اسلامی در باره انتخابات، قدرت نظامی خود را نیز به رخ مردم و به قول خودش دشمنان داخلی و خارجی هم می کشد.
بعد از اعلام حکومت افغانستان مبنی بر اندیشیدن تمهیدات امنیتی لازم برای برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، طالبان اجرای عملیات در قلب پایتخت را با هدف به سخره گرفتن دستگاههای اطلاعاتی کابل، آغاز کرد.
اولین روز از کارزار تبلیغات انتخاباتی در کابل، رنگ خون و آتش بخود گرفت. نزدیک ترین عنصر به رئیس جمهوری افغانستان، هدف واقع شد تا پیام آشکار طالبان به حاکمیت سیاسی کابل برسد.
طالبان دفتر سیاسی «امرالله صالح» را منهدم و 25 تن از اطرافیانش را کشت تا بگوید توان جلوگیری از برگزاری انتخابات در افغانستان را دارد.
تمرکز عملیات نظامی طالبان طی هفته های گذشته در کابل، بی گمان در راستای هدف استراتزیک این گروه در براندازی جمهوریت و برقراری امارت اسلامی در افغانستان است.
طالبان تازه دیپلمات شده ، به قدرت شبکه های اجتماعی نیز واقف است. آنان همزمان با کوبیدن بر طبل جنگ، دستی هم در جنگ روانی و رسانه ای دارند.
ایالات متحده آمریکا با پذیرفتن طالبان روی میز مذاکره ، خواسته یا ناخواسته، آنان را به رسمیت شناخت.
جامعه افغانستان امروز با نیرویی روبرو است که هم خاک دارد، هم اسلحه و هم پرستیز سیاسی. حالا ساکنان دروازه های کابل، کابوس طالبان می بینند.