تیم فوتبال «استقلال تهران» فردا در یکی از حساس ترین بازی‌های لیگ برتر باید به مصاف تیم «فولاد خوزستان» برود فولادی که با «جواد نکونام» آمده است تا نتایج خوب دوران «فرانچیچ» و «فرکی» را تکرار کند. بازی های این ۲ تیم همیشه زیبا و پرگل بوده و از فولاد به عنوان گربه سیاه سرخابی ها یاد می‌شود.
ابن گربه سیاه باشگاه استقلال در حالی فردا باید با سربازان خود در آوردگاه آزادی صف آرایی کند که هواداران امید آنچنانی به موفقیت استقلال «آندره آ استراماچونی» ندارند زیرا آنان سال‌هاست مدعی بودن را فراموش کرده‌اند. این فراموشی بی جهت نیست زیرا عملکرد تیم استقلال در فصل نقل و انتقالات برخلاف رویه دیگر تیم های بزرگ لیگ برتر به شمار می‌رود.
مدیریان و کادر فنی برای هر بازی و هر نتیجه ای یک بهانه دارند اما بهانه‌ها در سه سال گذشته تکراری شدند و از استقلال تحت مدیریت فتحی تنها برندی باقی مانده است که اگر به همین روال ادامه پیدا کند بدون شک در آینده باید انتظار تیم متوسطی از آن داشته باشیم که هواداران با خاطرات روزهای خوش قهرمانی آن زندگی کنند.
پشت اتاق های مدیریتی این تیم چه می گذرد چرا فتحی ترجیح داد که منتظری، رحمتی، نورافکن، چشمی و پاتوسی از تیم کوچ کنند تا هواداران بازی بازیکنانی را نظاره گر باشند که برخی از آنان نخستین بار است از نزدیک ورزشگاه آزادی را می ببینند. بر کسی پوشیده نیست که ترکیب استقلال ناهمگن است و چیدمان درستی ندارد این تیم از ستاره خالی شده و مدیران به جای استخدام باتجربه‌ها، اتوبوسی بازیکن جوان را به تیم تزریق کردند.
راهبرد ادامه لیگ برای استقلال به مانند سه فصل گذشته است و تغییرات آنچنانی ندارد اما در این فصل آنچه حسرت‌ها را بیش از پیش می‌کند سرمایه سوزی نسبت به فصل گذشته است. هزینه های استخدام مربی خارجی است که بدون شک با نرخ کنونی ارز بیش از تصور به نظر می رسد و این مربی از هم اکنون نیز ساز نارضایتی را کوک کرده است سازی که مدیران استقلال در برابر آن حرفی برای گفتن ندارند.
البته سرمایه سوزی این تیم تنها به مربی مربوط نمی شود بلکه شمار بازیکنان جوان نیز از جمله تباه‌شدگان تصمیمات مدیریتی فتحی و تیم او در فصل نقل و انتقلات هستند. محمد بلبلی شش ماه محروم شد و مسعود ریگی آهنگ جدایی را از بازی نخست کوک کرده است. آرش رضاوند نیز در ترکیب استقلال گم بود. شیخ دیاباته با پیراهن شماره هفت این ترس را در دل هواداران ایجاد کرده که به مانند بختیار رحمانی، حسن بیت سعید و مامه تیام یک نیم فصل بیشتر دوام نخواهد آورد و قفس توری استقلال بدون سنگربان است و این تیم با یک دروازه بان لیگ را شروع کرده است.
در جبهه مقابل استقلال شرایط کاملا متفاوت است و «ایرج عرب» با وجود آنکه تیم را قوی تر از سال گذشته بست و تیمش در نخستین بازی لیگ مقتدر ظاهر شد در برابر برخی از انتقادات مقاومت نکرد و استعفا داد تا پرسپولیس به یکی از مهره‌های قدیمی خود بازگردد. اینکه فتحی با شرایطی که ایجاد کرده چگونه می خواهد تا پایان فصل در برابر انتقادات دوام بیاورد امری است که باید هفته ها منتظر آن ماند. اما بدون شک با رویه کنونی و فشاری که از سوی هواداران و پیشکسوتان به مدیریت باشگاه است نتیجه گیری برای این تیم سخت به نظر می رسد و ممکن است حاشیه ها بر متن بازی استقلال غلبه کند.
حاشیه هایی که بازیکنان جوان قدرت جمع کردن آن را ندارند بلکه ممکن است تحت تاثیر این حاشیه ها بدترین عملکرد ورزشی دوران خود را به نمایش بگذارند. در این شرایط است که فتحی باید فارغ ار منافع مدیریتی به دنبال منافع جمعی که همان موفقیت استقلال است باشد.