به گزارش ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، محققان دانشگاه نورث‌وسترن موفق به ارائه روشی شدند که با استفاده از آن می‌توان دریافت که نانوذرات رهایش دارو را با موفقیت در سایت هدف انجام داده‌اند یا نه، برای این کار تنها از یک آنالیز زنده نانوذرات استفاده می‌شود.
زمانی که نانوذرات وارد بدن می‌شوند، پروتئین‌های مختلفی به آن می‌چسبند؛ محققان نگران هستند که این پروتئین‌ها موجب انحراف نانوذرات از ماموریت خود شوند، این گروه تحقیقاتی روشی ارائه کردند که با آن می‌توان این نانوذرات را در بدن رهگیری کرد تا مشخص شود که آیا برنامه از پیش‌تعیین شده را انجام داده‌اند یا خیر.
با مطالعه نانوستاره‌های طلا که در آن‌ها دارو بارگذاری شده و در غشاء سلول سرطانی قرار داده شده است، محققان دریافتند که نانوستاره‌هایی که برای هدف قرار دادن نشانگرهای زیستی سرطانی طراحی شده‌اند در سطح وسیع‌تری پخش شده و بسیار سریع‌تر از همتایان غیرهدفمند خود می‌چرخند، حتی وقتی که توسط پروتئین‌ها محاط شده باشند نانوستاره‌های هدف‌گیر حرکات مشخص و امضایی خود را حفظ می‌کنند که این نشانه‌ها قابل تشخیص هستند.
تری اودم از محققان این پروژه گفت: این اطلاعات می‌تواند برای مقایسه ویژگی‌های مختلف نانوذرات نظیر ابعاد، شکل و شیمی سطح، مورد استفاده قرار گرفته و از آن برای بهبود طراحی نانوذرات به‌منظور هدف‌گیری یا عامل رهایش دارو استفاده کرد.
پزشکان سال‌ها است که به دنبال روش‌های جایگزین برای شیمی‌درمانی و رادیودرمانی هستند تا مانع از آسیب به سلول‌های سالم شوند، بنابراین آن‌ها روش‌های رهایش هدفمند را پیشنهاد می‌کنند که اثرات جانبی کمی دارد. اودم افزود: رهایش انتخابی داروی ضدسرطان به داخل تومور یکی از اهداف پزشکان است. نانوذرات طلا پتانسیل بالایی برای رهایش دارو دارند و این نانوذرات را می‌توان برای هدف‌گیری سلول‌های سرطانی طراحی کرد.
نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای با عنوان Revolving single-nanoconstruct dynamics during targeting and nontargeting live-cell membrane interactions در نشریه ACS Nano به چاپ رسیده است.