مسوول این تیم دوچرخه‌سواری در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: اعضای ۶ نفره این تیم صبح امروز با شعار «غار پاک، آب پاک و اکوسیستم پایدار» که شعار روز ملی غار پاک بود حرکت خود را از مهاباد شروع کردند و پس از چهار ساعت دوچرخه‌سواری در مسیر جاده برهان (محور مهاباد به بوکان ) خود را به غار آبی سهولان رساندند.
دیاکو توتونچی اضافه کرد: اعضای این تیم دوچرخه‌سواری سپس در مراسم روز ملی غار پاک که با حضور مسوولان و دوستداران محیط زیست برگزار شد شرکت کرده و در پاکسازی محیط بیرونی و دورنی غار سهولان دوستداران محیط زیست، ماموران یگان حفاظت محیط زیست مهاباد دانش‌آموزان روستای سهولان را یاری کردند.
وی هدف از این برنامه دوچرخه‌سواری را ایجاد نشاط و سلامت جسمی و روحی در شهروندان، توسعه فرهنگ پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری به عنوان یک شیوه کارآمد، جابجایی در مسافت‌های کوتاه درون شهری، کمک به کاهش آلودگی هوا و آلودگی های صوتی، ازدحام تردد و آسیب‌های ناشی از آنها شامل بیماری‌های روحی و روانی، حوادث، ناهنجاری‌های اجتماعی و کمک به مسائل زیست محیطی عنوان کرد.
غار سهولان
سهولان به زبان کُردی به معنی یخبندان است، این غار در نزدیکی روستایی به همین نام قرار گرفته است و مردم محلی این غار را به نام «کونه‌کوتر» یعنی لانه کبوتر نیز می‌نامند که دلیل این نامگذاری وجود تعداد زیادی لانه کبوتر درون غار است.
مساحت داخلی غار سهولان حدود ۶۰۰ متر مربع است و محتویات غار سنگ های آهکی، ارتفاع سقف غار تا سطح دریاچه آن ۵۰ متر است و عمق آب در برخی جاها به ۳۲ متر می‌رسد و اختلاف دمای درون و بیرون غار بین ۱۰ الی ۱۵ درجه است.
غار سهولان شبیه غار علیصدر در همدان است و با جلوه های طبیعی و قندیل های منحصر به فردی که دارد در دامنه رشته کوه‌های «کوتر» قرار دارد و دارای ۲ دهانه است.
مطالعات غارشناسان نشان می‌دهد که این غار بر اثر فعالیت‌های زمین‌شناسی اواخر دوره «کرتاسه» به وجود آمده و قدمت آن به ۷۰ میلیون سال قبل باز می‌گردد.
این غار ۱۰۰ سال پیش برای اولین بار توسط ژاک دمرگان فرانسوی مورد کاوش و بررسی قرار گرفت، پس از آن در سال‌های جنگ جهانی دوم نیز توسط یک هیات انگلیسی مجددا مورد مطالعه قرار گرفت و در مهرماه ۱۳۷۳ توسط غارشناسان ایرانی شناسایی شد.
کارشناسان میراث فرهنگی معتقدند به استناد لایه های سفالی که از منطقه دالان اصلی و تالار بزرگ و دهلیز ورودی کونه مالان به دست آمده این غار از هزاره های دوم و اول قبل از میلاد تا دوره پارتی و اسلامی و حتی زمان‌هایی از قرون وسطی مورد سکونت انسانها قرار گرفته است.
تنها موجودات زنده این غار کبوتر چاهی و خفاش است که قسمت‌هایی از غار را به عنوان آشیانه انتخاب کرده اند؛ به دلیل تاریک بودن و نبود نور هیچ نوع جلبکی در آب دریاچه این غار رشد نکرده و به غیر از جانداران میکروسکوپی هیچ موجوی دیگری زیست نمی‌کند.
درجه حرارت در فصل تابستان و زمستان بین ۱۰ تا ۱۳ درجه سانتیگراد در نوسان است و رطوبت حاکم بر غار نیز بین ۷۰ تا ۸۰ درصد متغیر است که در اثر رطوبت بالا، روی سنگ‌ها و صخره‌ها با خزه‌های سبز و قهوه‌ای پوشیده شده است.
دوم مهرماه به عنوان روز «ملی غار پاک» نامگذاری شده است، این روز فرصت خوبی برای ترویج ضرورت حفاظت از غارها بین مردم و البته مسوولان است.
روز غار پاک تقریبا مختص کشور ایران است و کمتر کشوری وجود دارد که چنین روزی را در تقویم خود داشته باشد با پیگیری‌های انجام شده روز غار پاک در تقویم مناسبت‌های زیست محیطی کشور ثبت شده است.
۳۰۲۰/۶۱۸۵/