عزیز عطایی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: از سال‌های گذشته تاکنون مدیریت غار آبی سهولان به دست جوامع محلی بوده که نیاز است در این راستا نقش محیط زیست از نظارتی به مدیریت غار ارتقا یابد.
وی با بیان اینکه تلاش سازمان محیط زیست در خصوص غار آبی سهولان حفظ صورت خدادادی و بکر بودن آن است، ادامه داد: ویژگی داخل غار طوری است که هم باید بحث زیست محیطی غار و هم مسایل گردشگری به صورت کارشناسی بررسی و نسبت به رفع موانع آن اقدام شود.
وی اضافه کرد: هم اکنون در ورودی غار، سنگی بزرگ وجود دارد که تهدیدی برای گردشگران محسوب می‌شود و با ارزیابی کارشناسان محیط زیست برای جلوگیری از خطر احتمالی و حفظ ویژگی این اثر تاریخی باید مهار شود.
وی با بیان اینکه نصب نرده و پله در بعضی از قسمت‌های غار به دلیل شرایط صعب العبوری اجتناب ناپذیر است، اظهار داشت: وجود چراغ و روشنایی در داخل غار موجب افزایش پرنده در داخل غار شده که باید با لامپ‌های سنسوردار جایگزین شود.
غار سهولان که یکی از مهمترین غارهای آبی ایران است با مساحت ۲ هکتار اثر طبیعی ملی است و جزو مناطق چهارگانه کشور به شمار می‌آید.
این غار طبیعی در ۴۲ کیلومتری شهرستان مهاباد و در مسیر مهاباد– بوکان واقع شده است؛ سالانه بیش از ۱۰۰ هزار گردشگر داخلی و خارجی از غار آبی سهولان دیدن می‌کنند.
سهولان به زبان کُردی به معنی یخبندان است، این غار در نزدیکی روستایی به همین نام قرار گرفته است و مردم محلی این غار را به نام «کونه‌کوتر» یعنی لانه کبوتر نیز می‌نامند که دلیل این نامگذاری وجود تعداد زیادی لانه کبوتر درون غار است.
مساحت داخلی غار سهولان حدود ۶۰۰ متر مربع است و محتویات غار سنگ های آهکی، ارتفاع سقف غار تا سطح دریاچه آن ۵۰ متر است و عمق آب در برخی جاها به ۳۲ متر می‌رسد و اختلاف دمای درون و بیرون غار بین ۱۰ تا ۱۵ درجه است.
غار سهولان شبیه غار علیصدر در همدان است و با جلوه های طبیعی و قندیل های منحصر به فردی که دارد در دامنه رشته کوه‌های «کوتر» قرار دارد و دارای ۲ دهانه است.
مطالعات غارشناسان نشان می‌دهد که این غار بر اثر فعالیت‌های زمین‌شناسی اواخر دوره «کرتاسه» به وجود آمده و قدمت آن به ۷۰ میلیون سال قبل باز می‌گردد.
این غار ۱۰۰ سال پیش برای اولین بار توسط «ژاک دمرگان» فرانسوی مورد کاوش و بررسی قرار گرفت، پس از آن نیز در سال‌های جنگ جهانی دوم توسط یک هیات انگلیسی دوباره مورد مطالعه قرار گرفت و در مهرماه ۱۳۷۳ توسط غارشناسان ایرانی شناسایی شد.
تنها موجودات زنده این غار کبوتر چاهی و خفاش است که قسمت‌هایی از غار را به عنوان آشیانه انتخاب کرده اند؛ به دلیل تاریک بودن و نبود نور هیچ نوع جلبکی در آب دریاچه این غار رشد نکرده و به غیر از جانداران میکروسکوپی هیچ موجوی دیگری زیست نمی‌کند.
درجه حرارت در فصل تابستان و زمستان بین ۱۰ تا ۱۳ درجه سانتیگراد در نوسان است و رطوبت حاکم بر غار نیز بین ۷۰ تا ۸۰ درصد متغیر است که در اثر رطوبت بالا، روی سنگ‌ها و صخره‌ها با خزه‌های سبز و قهوه‌ای پوشیده شده است.
مهاباد ۹۲ اثر تاریخی ثبت شده ملی دارد که سد مهاباد، غار سهولان، تالاب کانی‌برازان، موزه و حمام میرزا رسول، تخته سنگی «فقره‌قا»، «برده‌کنته» و مسجد جامع از مهمترین اثرهای تاریخی و جاذبه‌های گردشگری این شهرستان است.
مهاباد در ۱۱۶ کیلومتری مرکز آذربایجان‌غربی در جنوب این استان واقع شده است.
۲۰۹۳/۹۹۰۳/۶۱۸۵
نظر شما