به گزارش تارنمای روزنامه استرالیایی «Age»، غلط یاب تیم تحقیقاتی دانشگاه گرفیث استرالیا در واقع فناوری ویرایش ژن موسوم به کریسپر (CRISPR) است که در آن از رشته‌های مهندسی شده دی.ان.ای برای قطع کردن بخش‌هایی از دی.ان.ای هدف در ویروس‌ها و سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود.
نایجل مک میلان مولف ارشد این پژوهش با اشاره به این که آزمایشات نتیجه خیلی خوبی داشته و با نرخ بقای ۱۰۰ درصدی موش‌های تحت درمان و از بین رفتن همه تومورها همراه بوده است، می‌گوید: «ما روی سرطان دهانه رحم تمرکز کردیم چون دقیقا می‌دانیم که کدام ژن را باید خاموش کنیم، بنابراین هدف قرار دادن آن ساده می‌شود. بدون این ژن، سرطان از بین می‌رود.»
«حصول اطمینان از این که می‌توانیم ژن مدنظر خود را تحت تاثیر قرار داده و سلول سرطانی را از بین ببریم، گام بعدی برای این فناوری خاص بود.»
آزمایش بر روی موش‌ها با آزمایشات بالینی بر روی انسان‌ها تفاوت زیادی دارد و مک میلان اعتراف می‌کند که هنوز راه زیادی تا آمادگی برای آزمایش این روش بر روی انسان باقی مانده است. به طور خاص، پیش از این مرحله باید اطمینان حاصل شود که در این فرآیند پروتئین Cas۹ باعث قطع آن بخش از دی.ان.ای که قرار بر قطع آن نبوده، نمی‌شود.
اما این امر از اهمیت نتایج به دست آمده از این تحقیق کم نمی‌کند.
به گفته مک میلان، «این تحقیق نشان داد که فناوری ویرایش ژن کریسپر موثر است و این امر یک مشوق بزرگ برای محققان این حوزه است تا این روش را به سمت دستیابی به یک حقیقت بالینی توسعه دهند.»
تقریبا تمام سرطان‌های رحم در اثر ویروس پاپیلوم انسانی ایجاد می‌شوند که ژن‌های خود را به درون ژن‌های انسان وارد کرده و جهش‌هایی را ایجاد می‌کند که به تشکیل سلول‌های سرطانی منجر می‌شوند.
مک میلان می‌گوید، روشی که وی و تیم همراهش ابداع کرده‌اند نه تنها در موارد ابتلا به سرطان دهانه رحم بلکه در مورد طیف گسترده‌ای از سرطان‌ها و دیگر بیماری‌های مربوط به سیستم ایمنی بدن نیز قابل استفاده است.
این محقق می‌افزاید: استفاده از این فناوری بسیار ساده است، تنها کافیست آدرس را تغییر دهید تا (سیستم) یک ژن جدید را هدف قرار دهد.
به گفته وی، فناوری مذکور یکی از ابزارهای جدید فوق‌العاده است که به ما اجازه می‌دهد تا با سرطان به طور ریشه‌ای برخورد کنیم.
جزئیات این پژوهش در مجله Molecular Therapy منتشر شده است.