در روزنامه آفتاب یزد می خوانیم: رسانه‌هایی که موفقیت زنان برای حضور در استادیوم را مانع کسب و کار خود می‌دانستند، در این چند روز از هر موقعیتی برای کوچک نشان دادن این موضوع و ترویج یاس و نا امیدی استفاده کردند در حالی که هیچ گوشی بدهکار حرف‌های صد من یک غاز و تحلیل‌های آنها نبود. زنان ایرانی با تلاش‌های چند ده ساله خود موفق شدند که به یک مطالبه خود جامه عمل بپوشانند و همین شوق و اشتیاق کوچک امید به آینده‌ای روشن را پیش روی زنان به نمایش می‌گذارد. زنانی که به بهترین نحو ممکن در استادیوم حضور پیدا کردند و با برخورد هوشیارانه و زیبای خود حتی آداب حضور درست و منطقی در استادیوم را به مردان کشورمان گوشزد کردند. دلواپسان خارجی اما از همین حضور گرم و صمیمی‌احساس نا امنی کرده بودند وبه همین دلیل هم با بزرگ نمایی مسائل جزئی سعی در کتمان زیبایی این حضور زنان در ورزشگاه داشتند.
حال و هوای ورزشگاه در حضور زنان
بازی ایران و کامبوج یک مسابقه مقدماتی و به قول خیلی‌ها کم‌اهمیت بود اما رسانه‌های داخلی و خارجی از هفته‌ها قبل از این بازی به گفت‌وگو و تحلیل درباره آن پرداخته بودند و خبرگزاری‌ها و پایگاه‌های خبری داخلی و خارجی از صبح پنجشنبه ۱۸ مهر به پوشش اخبار آن پرداختند. یک مسابقه مقدماتی کم اهمیت به رویدادی مهم تبدیل شده و عکس‌ها و فیلم‌های ورود زنان به ورزشگاه آزادی در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود. به ظن خیلی‌ها ورزشگاه آزادی ۱۸ مهر شاهد یک دیدار تاریخی بود و این موضوع به ماهیت و اهمیت بازی مربوط نمی‌شود، بلکه به حضور پر شکوه تماشاچیان زن در استادیوم باز می‌گردد. زنانی که این بار با ریش و گریم پا به ورزشگاه نگذاشتند بلکه ظاهری آراسته در حالی که روی صورت‌هایشان نقش پرچم کشورمان نقاشی شده بود پا به استادیوم گذاشتند و این بار به جای ترس از بازرسی بدنی و لو رفتن جنسیتشان در ابتدای ورود با هندوانه و شربت مورد پذیرایی قرار گرفتند؛ بعضی از آنها از خوشحالی گریه می‌کردند و برخی دیگر بر شیپورهایشان می‌دمیدند تا با صدای بلند حضورشان را فریاد بزنند.
جایگاه مردان در استادیوم آزادی اما خالی مانده بود؛ با این همه چیزی از هیجانات بازی کم نشد و زنان تمام ۹۰ دقیقه بازی را اشک ریختند و بر طبل شادانه کوبیدند، هیجاناتشان را فریاد زدند و از خوشی در پوست خود نمی‌گنجیدند.
تیم ملی کشورمان هم سنگ تمام گذاشت و در ۹۰ دقیقه چهارده گل به حریف زد، با این همه اما اصل خبرها کماکان به حضور زنان در ورزشگاه گره خورده بود. در این بین خیلی از زنانی هم که نتوانسته بودند بلیت تهیه کنند اجازه ورود گرفتند و وارد ورزشگاه شدند. کم کم شمار تماشاچیان زن در این بازی به بیش از ۴ هزار نفر رسید و خیلی از رسانه‌های داخلی شور و شوق تماشاچیان زن و انتظار آنها برای ورود به آزادی را پوشش دادند.
تصاویر منتشر شده از زنان در این بازی اما حال و هوای دیگری داشت. زنی قرآن دست گرفته بود و میخواند، دیگری صورت دوستش را نقاشی می‌کرد و در این بین زنی دختر بچه‌اش را در آغوش گرفته بود تا هر دو با هم برای اولین بار بازی تیم ملی کشورمان را از نزدیک ببینند. با شروع بازی شیپور و شعارها هم آغاز شدند و هر بار که گلی زده می‌شد زنان بیشتر از گذشته فریاد شادی سر می‌دادند. در انتهای بازی و بعد از برد شیرین تیم ملی کشورمان، بازیکنان تیم به سمت جایگاه زنان آمدند و از آنها بابت تشویق‌های پایان‌ناپذیرشان تشکر کردند. در انتها نیز زنان با در دست داشتن پلاستیک‌های حمل زباله، زباله‌های موجود در جایگاه را جمع‌آوری کردند. این دقیقا یک حضور منطقی و درست از زنان در ورزشگاه بود، چیزی که دشمنان آن طرف آبی از آن هراس دارند.
رسانه ملی و سانسور حضور زنان
بازی ایران- کامبوج از شبکه ۳ پخش شد اما در تمام مدت، حضور زنان در استادیوم سانسور شد. در ابتدای بازی تنها چند دقیقه جایگاه خالی زنان به نمایش گذاشته شد و بعد از آن هم تنها ۲ بار، آن هم لحظات بسیار کوتاهی به حضور زنان در استادیوم اختصاص داده شد. این در حالی است که صندلی جایگاه‌های مردان به کلی خالی بود و در جایگاه طرفداران کامبوج هم تنها یک مرد برای تشویق حضور داشت. با این همه رسانه ملی ترجیح داد که تصاویری از صندلی‌های خالی پخش کند اما حضور پر شور زنان در ورزشگاه را به تصویر نکشد!
چرا رسانه‌های آن طرف آبی ناراحتند؟
کافی است طی چند روز گذشته نگاه کوتاهی به رسانه‌های فارسی زبان آن طرف آبی داشته باشید تا متوجه شوید این رسانه‌ها چه اندازه از حضور زنان در ورزشگاه عصبانی و ناراحت هستند. بی‌بی سی، ایران اینتر نشنال و حتی شبکه ماهواره‌ای VOA و خیلی رسانه‌های معاند دیگر بارها و بارها با تصویر کشیدن حواشی مربوط به بازی سعی داشتند حضور زنان در ورزشگاه را کمرنگ جلوه دهند، هر چند که در این راه موفق نبودند. آنها بارها و بارها با به تصویر کشیدن فیلمی‌از برخورد یک مامور با زنی در ورزشگاه سعی در ایجاد چالش داشتند، در حالی که خیلی از خبرنگاران ناظر در آن لحظه بر این موضوع تاکید دارند که برخوردی در این خصوص رخ نداده و بعد از چند دقیقه این مسئله فیصله پیدا کرده و زن مذکور نیز بازداشت نشده است! از طرف دیگر چنین رخدادهایی در همه بازی‌ها وجود دارد و ماموران همیشه برای حفظ آرامش و امنیت با برخی از تماشاگران برخورد می‌کنند، بنابر این این مسئله یک امر عادی است و بزرگنمایی و پرداختن به آن تنها به یک دلیل می‌تواند رخ دهد و آن هم سیاه‌نمایی و ترویج یاس و نا امیدی در جامعه است. پر واضح است که رسانه‌های آن طرف آبی که نان شان را از راه بر هم زدن آرامش مردم درکشور در می‌آورند، تزریق امید در جامعه را مانع رونق بازارشان می‌دانند و به هر ریسمانی چنگ می‌زنند تا بتوانند از آن جلوگیری کنند. این در حالی است که روز ۵ شنبه ثابت شد زنان برای رسیدن به مطالباتشان هیچ وقت تحت تاثیر رسانه‌های بیگانه قرار نمی‌گیرند و اجازه نمی‌دهند آن طرف آبی‌ها برای آنها تصمیم بگیرند. با این حال رسانه‌های معتبر خارجی نیز نسبت به این اتفاق بزرگ و تاریخ ساز واکنش نشان داده‌اند.
واکنش رسانه‌های معتبر خارجی
فاکس ساکر در توییترش درباره حضور زنان در ورزشگاه نوشت: «پس از چهل سال محرومیت از حضور در ورزشگاه‌ها سرانجام به چندهزار بانوی ایرانی در دیدار ایران مقابل کامبوج در مقدماتی جام جهانی، اجازه حضور داده شد. ای‌اس‌پی‌ان
گفت: برای اولین بار پس از چهل سال، به زنان اجازه داده شد تا یک بازی خانگی را در ایران تماشا کنند. آنها ۱۴ بر صفر برنده شدند. »
توییتر سایت گل در این باره نوشت: «یک عکس باورنکردنی؛ برای اولین بار در چهل سال اخیر، امروز تماشاگران زن اجازه حضور در ورزشگاه برای تماشای بازی تیم ملی ایران را یافتند. این بازی با برتری ۱۴ بر صفر ایران به پایان رسید.»
ان‌بی‌سی هم درباره حضور بانوان نوشت: «پس‌از چهل سال محرومیت، سرانجام بانوان ایرانی اجازه ورود به استادیوم برای بازی ایران - کامبوج را یافتند.»
بین اسپورت نوشت: «تماشاگران زن ایرانی برای تماشای تیم ملی ایران اجازه حضور در استادیوم را پیدا کردند.»
بلیچر ریپورت هم در این باره گفت: «زنان ایرانی از سال ۱۹۷۹ از حضور در استادیوم محروم بودند؛ امروز ۳۵۰۰ زن اجازه حضور در استادیوم و تماشای بازی مقابل کامبوج را پیدا کردند.»
ItaSportPress نوشت: «ایران تاریخ‌سازی کرد. این دیدار یک بازی دو سر برد برای ایران بود. آنها هم به برد پرگلی برابر کامبوج دست یافتند و هم آنکه تماشاگران بانو ایرانی نیز در ورزشگاه بازی تیم ملی کشورشان را از نزدیک تماشا کردند.»
گلوبو نوشت: «از ۵ اکتبر ۱۹۸۱ که دو تیم استقلال و پرسپولیس برابر هم قرار گرفتند، ۳۸ سال می‌گذرد و در این مدت تماشاگران زن نتوانستند در ورزشگاه آزادی تیم ملی کشورشان را حمایت کنند ولی این روند در بازی برابر کامبوج به پایان رسید. هیچ قانون شفافی درباره ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه وجود ندارد ولی ایرانی‌ها که تمایل به تغییرات دارند و علاقه وافری نیز به فوتبال دارند توانستند به این اتفاق مهم دست یابند.»
در گزارش نشریه اکیپ آمده است: «پیروزی ایران برابر کامبوج تنها در زمین بازی به دست نیامد و در رابطه با برابری زنان و مردان نیز اتفاق مثبتی در ورزشگاه رخ داد و برای اولین بار زنان اجازه حضور در ورزشگاه را به دست آوردند تا یک برد دیگر برای ایران ثبت شود.»
صفحه اینستاگرام کنفدراسیون فوتبال آسیا به این موضوع واکنش نشان داد و آن را اتفاقی خوب برای فوتبال ایران دانست. رویترز، آسوشیتدپرس و تی‌دی آلمان نیز به بررسی حضور زنان در ایران و همکاری خوب ایران با فیفا پرداختند که یکی از اتفاقات خوب فوتبالی جهان
رخ داد. گاردین هم در مقاله‌ای مفصل به این بحث پرداخت و از آینده حضور تماشاگران زن ایرانی در ورزشگاه نوشت. بی‌بی‌سی و سی‌ان‌ان نیز در کنار آس اسپانیا از جشن هواداران زن ایرانی در آزادی خبر دادند که در یک روز تاریخی به وقوع پیوست و در آن تیم ملی ایران توانست برد پرگلی برابر کامبوج به دست بیاورد. همچنین رسانه‌های دیگر از جمله لوموند فرانسه، بخش رسانه‌ای گاردین و شبکه‌های توئیتر رسانه‌های ورزشی دنیا نیز این اتفاق را بازتاب دادند.
بیانیه رئیس فیفا
رئیس فیفا با صدور بیانیه‌ای ضمن استقبال از حضور زنان در ورزشگاه، این اتفاق را روندی توصیف کرد که قابل توقف یا برگشت‌پذیر نیست. جانی اینفانتینو که یکی از حامیان مهم حضور زنان در ورزشگاه بوده، در این بیانیه، حضور زنان در ورزشگاه را گامی‌بسیار مثبت خواند که فیفا به همراه زنان و دختران ایرانی، بی‌صبرانه انتظارش را می‌کشید. او همچنین از مقام‌های فدراسیون فوتبال ایران، کنفدراسیون فوتبال آسیا و همه مقام‌هایی که همکاری کردند تا زنان بتوانند وارد ورزشگاه شوند، تشکر کرد. رئیس فیفا در این بیانیه، حضور مشتاقانه هزاران نفر از زنان را در ورزشگاه ستود و نوشت: «این اشتیاق ما را تشویق می‌کند تا بیش از پیش، راهی را که شروع کردیم ادامه دهیم.» اینفانتینو همچنین تاکید کرده که فیفا تلاش خواهد کرد تا هرگونه تبعیض جنسیتی برای دیدن فوتبال رفع شود.
حضور پر شکوه
شکوه حضور زنان در ورزشگاه غیر قابل انکار است و واکنش‌ها در فضای مجازی مهر تائیدی بر این موضوع است. از سیاسیون گرفته تا ورزشکاران، مردان و زنان، هنرمندان و پیشکسوتان همگی حضور زنان در ورزشگاه را قدم مثبتی برای رسیدن به آینده‌ای روشن دانستند و معتقدند که این حضور، آغازی است بر راه پر فراز و نشیبی که زنان برای مطالباتشان در پیش دارند.