در خبرها آمده بود که کردهای شمال سوریه پس از حمله ارتش ترکیه به نقاطی در این منطقه تلاش می کنند با دولت مرکزی سوریه کنار آمده و با مقامات دمشق برای مقابله با تجاوز ارتش ترکیه همکاری کنند.
خبر پذیرش حق حاکمیت دولت مرکزی سوریه از طرف اکراد ساکن در شمال این کشور خبر مسرت بخشی بود که گرچه دیر اتفاق افتاد، اما امری لازم بود که باید پیش از این صورت می گرفت ؛ حتی خود کردها در شمال حسکه یکشنبه شب با شنیدن این خبر به جشن و پایکوبی پرداختند؛ موضوعی که اگر هوشمندانه و به سرعت اتفاق بیفتد و ترکیه نیز این اطمینان را کسب کند که مرزهایش از ناحیه اکراد مسلح مستقر در شمال سوریه آسیبی نخواهد دید و امنیت سرزمین هایش نیز به مخاطره نخواهد افتاد، به طور قطع می توان دورنمایی آرام توام با صلح و آرامش را برای این منطقه تصور کرد. گرچه در آن زمان نیز هرگز نمی توان از توطئه چینی و دسیسه های دشمنان دیگر از جمله آمریکا و رژیم صهیونیستی و حتی برخی کشورهای اروپایی غافل بود.
با مروری اجمالی بر روند تحولات چند سال اخیر در سوریه و به خصوص شمال این کشور به سادگی می توان رئوس برنامه های تخریبی برخی کشورها، اتحادیه ها، دولت ها و حتی سازمان های سری و غیر سری فعال در عرصه بین الملل برای ایجاد بلوا و آشوب در یک منطقه یا سرزمین تحت حاکمیت یک دولت مستقل پی برد.
سوریه و تحولاتی که در چند سال اخیر در این کشور رخ داد از این منظر یک استثنا در جهان است که به دلایل مختلف در طول تاریخ از یک سو همواره مورد تهاجم قرار داشته و از سوی دیگر نقش بی بدیلی نیز در تحولات منطقه داشته است. در سال های اخیر این کشور که در معرض حملات متعدد تروریست ها قرار داشته و بازیگران منطقه ای و جهانی بسیاری از دور و نزدیک برای بهره برداری از موقعیت پیش آمده در این کشور وارد سوریه شدند، شاید دهها هزار مقاله، کتاب، یادداشت و تحلیل و صدها هزار خبر نیز نتوانست حتی یک مقطع از مشکلاتی که بر این کشور باستانی و اسلامی وارد آمد را به درستی تبیین و توضیح دهد.
مهمترین نکته ای که شاید بتوان درباره علل و انگیزه بازیگران متعدد برای حضور در سوریه پس از آغاز درگیری های این کشور در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۱ ( هشتم بهمن ۱۳۸۹) ذکر کرد، این است که سوریه به علت قرار گرفتن در یک موقعیت استثنایی در حوزه دریای مدیترانه و قلب آسیای غربی ( خاورمیانه) و نیز قدمت طولانی که این کشور در جبهه مقدم مقابله با زیاده خواهی صهیونیست ها دارد، مورد توجه بیشتر کشورها و دولتها قرار دارد.
دسترسی به سایر منابع آبی و خشکی این کشور که می تواند در آینده متضمن تولید « غذا و خوراک » برای تعداد زیادی از کشورهای منطقه و حتی اروپا ! باشد از جمله مهمترین و شاید اصلی ترین گزینه طمع ورزان برای ورود به این کشور است که باید بیشتر مورد مطالعه قرار بگیرد.
موضوع امنیت و آرامش خیالی هم که صهیونیست ها از زمان تشکیل اسرائیل به دنبال دسترسی به آن هستند نیز از مهمترین انگیزه های توطئه چینی علیه سوریه از سوی صهیونیست هاست که سال هاست این موضوع با شدّت و حدّت تمام علیه این تکه از سرزمین های اسلامی در جریان بوده و خواهد بود.
در این میان اما، موضوع اکراد ساکن در شمال این کشور که جدای از مساله سرزمین مادری آنها یعنی سوریه نیست، و هر از گاهی دستاویز برخی توطئه های کشورهای دور و نزدیک از جمله اروپاییان و آمریکا قرار دارد، مساله ای مهم و قابل تامل است. مساله ای که پیش از این در شمال عراق، جنوب شرق ترکیه و حتی در بخش هایی از غرب ایران روی داده و این بار ماهیت خود را بهتر از پیش در پس ناآرامی های سوریه به وضوح نشان داد.
زمانی که در سال های اولیه آغاز ناآرامی ها در سوریه که در پی تحولات مجموع کشورهای عربی موسوم به « بهار عربی » در سال ۲۰۱۱ پای تروریست ها از جمله عناصر وابسته به تشکیلات ارتش آزاد و سپس جبهه النصره و در نهایت تروریست های داعش که در سال ۲۰۱۴ به طور جدی به سوریه باز شد، در کنار تمام خشونت ها و مشکلاتی که برای مردم سوریه و منطقه به وجود آمد، کشورهای همواره مدعی دفاع از حقوق بشر از جمله اروپائیان جز صادر کردن سلاح و افراد مظنون به خرابکاری و گردن کش های سلاح به دست که وجودشان برای اروپائیان خطرناک بود، به کشور سوریه و به عضویت درآورن آنها در گروه های تروریستی، چه کار دیگری کردند؟ چرا که با این کار هم افراد افراطی و خرابکار را به جای دیگری منتقل کردند و هم با فتنه گری زمینه ایجاد درگیری در میان مسلمانان را در یک سرزمین اسلامی فراهم آوردند.
ترکیه در طول سال های اخیر همواره یکی از طرف های جدی در تحولات سوریه بوده و اکنون نیز با جدیت تمام ! در تحولات این کشور دخیل است. به همین علت حضور این کشور در سوریه بیش از سایر بازیگران دیگر ملموس و قابل لمس است. به همین علت شرایط کنونی سوریه و به خصوص ماجرای حضور نظامی ترکیه و نیز شرایط سخت و دشواری که برای اکراد ساکن در منطقه به وجود آمده را می بایست به طور یکجا مورد بررسی و تامل قرار داد.
البته در این خبر ممکن است برخی اخبار راست و دروغ به گونه ای ماهرانه در هم تنیده شده باشد که نتوان به صحت و سقم آن به درستی پی برد، چرا که ممکن است ترکیه، قبل از عملیات نظامی، ایران و روسیه را در جریان گذاشته باشد اما به طور حتم هیچکدام از بازیگران حاضر در سوریه از جمله ایران و روسیه مجوزی را برای حضور غیر قانونی نظامیان یک کشور دیگر به سوریه را نداده و این حضور را نیز بر نخواهند تابید. در ثانی ترکیه خود نیز به عنوان یکی از کشورهای ضامن صلح در سوریه هرگز نمی تواند زمینه ناامنی در این کشور را دستکم در شرایط کنونی مهیا سازد.
بنابراین طبیعی خواهد بود که کردهای ساکن شمال سوریه نباید برای رفع گرفتاری موجود، بار دیگر خود را در دام کشور و یا بازیگر دیگری گرفتار سازند. بدون تردید آمریکا، رژیم صهیونیستی و برخی کشورهای اروپایی هرگز به مانند دولت مرکزی سوریه نخواهند توانست امنیت را در تمامی مناطق این کشور از جمله نوار شمالی سوریه برقرار سازد. اثبات این موضوع نیز زیاد سخت نیست. برای مثال کشورهای اروپایی به دنبال آن هستند که تروریست های داعش را که تعداد زیادی از آنها اروپایی هستند ، به رغم خروج آمریکا از منطقه همچنان در سوریه و آن هم به وسیله کردهای این کشور مهار کنند. بدون آنکه هزینه آن را بپردازند !
در همین راستا فرانسه به نمایندگان شورای سوریه دموکراتیک، شاخه سیاسی نیروهای سوریه دموکراتیک (قسد)، اطمینان داد که در پی عقب‌نشینی نیروهای آمریکایی از سوریه، از کردها در این کشور حمایت می‌کند.
این مطلب را مشاوران امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه در ملاقات با هیاتی از اکراد شمال سوریه در کاخ الیزه و قبل از انجام عملیات نظامی ترکیه در این منطقه خطاب به آنان عنوان کردند.
یک مسؤول کاخ الیزه در این رابطه گفت: مشاوران ماکرون پیام حمایت و همبستگی خود را به این هیات انتقال داده و محتوای مذاکراتی که پاریس با مسؤولان آمریکایی درباره تضمین ادامه نبرد با داعش انجام داده را به این هیات شرح دادند.
الهام احمد، مسؤول سیاسی نیروهای سوریه دموکراتیک نیز پس از استقبال از او در کاخ الیزه گفت: از این نگران هستیم که کنترل اوضاع از دست خارج شده و با حمله ترکیه نگهداری اسرای داعشی در منطقه‌ای محدود دشوار شود.
این موضوع نشان می دهد که هر دو طرف به خوبی درک کرده اند که مشکل اروپایی ها تروریست ها و بازگشت آنان به کشورهای خود در اروپا است و به همین علت از یک سو اکراد سوریه را تشویق به مبارزه با تروریست های داعش می کنند و از سوی دیگر سلاح های خود را از طریق کشورهای دیگر به تروریست ها می رسانند. همانگونه که تا کنون انجام داده اند.مشکل اروپایی ها تروریست ها و بازگشت آنان به کشورهای خود در اروپا است و به همین علت از یک سو اکراد سوریه را تشویق به مبارزه با تروریست های داعش می کنند و از سوی دیگر سلاح های خود را از طریق کشورهای دیگر به تروریست ها می رسانند. همانگونه که تا کنون انجام داده اند.
حضور نیروهای آمریکایی نیز با اندکی تفاوت مانند دوستان اروپایی آنهاست. آمریکایی های از یک سو خواهان نابودی تروریست ها هستند و از سوی دیگر دائم تلاش می کنند تا محل مناسبی را برای اسکان آنها در کشورهای دیگر از جمله افغانستان بیابند. اینکه آمریکا با پدید آوردن داعش و سایر تروریست های دیگر تلاش می کند امنیت اسرائیل را تامین کند بر کسی پوشیده نیست، اما اینکه چرا همزمان تسلیحات زیادی را در اختیار گروه ناراضی کُرد در شمال سوریه قرار می دهد، پرسشی است که باید در آن بسیار تامل کرد.
بر این اساس و در نهایت آنچه که در این آشفته بازار شمال سوریه می ماند، همچنان دود باروت است و ناامنی و ناآرامی که که مشکلات آن را باید مردم کُرد منطقه تحمل کنند.
اما چاره کار چیست و چگونه باید این ناامنی را مهار کرده و به کشتن و خونریزی در منطقه پایان داد؟
بدون تردید اگر تمایلی برای برقراری آتش بس و نیز استقرار امنیت در نوار شمالی سوریه از سوی کردهای ساکن در این منطقه وجود دارد، باید تمام قد در برابر قوانین مرتبط با یکپارچگی سوریه سر تعظیم فرود آورده و حق حاکمیت دولت مرکزی این کشور را با جان و دل بپذیرند. بدون تردید اگر تمایلی برای برقراری آتش بس و نیز استقرار امنیت در نوار شمالی سوریه از سوی کردهای ساکن در این منطقه وجود دارد، باید تمام قد در برابر قوانین مرتبط با یکپارچگی سوریه سر تعظیم فرود آورده و حق حاکمیت دولت مرکزی این کشور را با جان و دل بپذیرند. اگر این موضوع از سوی تمامی اقوام سوریه مورد پذیرش قرار بگیرد، که تاکنون گرفته، اکراد و ساکنین شمال سوریه نیز به خوبی خواهند توانست در آینده ای نزدیک مواهب آن را از نزدیک لمس کنند و توان و نیروی خود را نه در راستای تامین خواسته های کشورهای بیگانه، بلکه صرف امور سازندگی کشور خود نمایند.
بدون تردید از ترکیه نیز انتظار می رود همانطور که رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری این کشور به صراحت عنوان کرد که، آنکارا چشمی به خاک سوریه ندارد و در مقابل کسانی که خواهان تجزیه این کشور هستند، می‌ایستد، پس از اطمینان از برقراری امنیت شمال سوریه که تضمینی برای امنیت جنوب شرق ترکیه که به کردستان این کشور شهرت دارد، به زودی زود و پیش از آنکه هزینه های این حمله غیرقانونی چه از نظر تلفات و چه سایر هزینه های دیگر، افزایش یابد، از شمال سوریه عقب نشینی کند. از طرفی، این برداشت وجود دارد که آمریکایی ها در حال کشاندن ترکیه به باتلاقی در منطقه جنوبی هستند؛ همانگونه که با سعودی ها در یمن انجام دادند؛ آیا کسی شک دارد که عربستان با چراغ سبز آمریکا وارد باتلاق یمن شد؟