هفته هفتم رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران به اتمام رسید. یکی از جالب‌ترین نتایج این هفته، برتری چهار بر صفر استقلال در ورزشگاه شهدای شهر قدس در برابر سایپا بود. دومین پیروزی متوالی در لیگ، چهارمین برد پیاپی در لیگ و جام حذفی و دومین مسابقه بدون دریافت گل.
آبی‌ها در پنج بازی اخیر خود حداقل در هر مسابقه ۲ گل به ثمر رسانده‌اند. آنها در چهار بازی نخست خود ۲ شکست و ۲ تساوی داشتند و در پنج دیدار بعدی به چهار برد و یک تساوی دست پیدا کرده‌اند. این یعنی استقلالِ استراماچونی، روزهای پرتلاطم را پشت سر گذاشته و به دوران شکوفایی نزدیک و نزدیک‌تر می شود.
آنچه بر استرا گذشت...
استراماچونی با اینترمیلان شروع طوفانی داشت. سپس نتایج ضعیف از راه رسید و او اخراج شد. به اودنیزه رفت و هیچ‌وقت نتوانست رضایت هواداران و مدیران را به دست بیاورد. از ایتالیا رفت و راهی یونان شد. در پاناتینایکو از او قهرمانی می‌خواستند. بازهم ناکام بود. این بار به چِک رفت و هدایت اسپارتا پراگ را برعهده گرفت اما بازهم قصه تکرار شد؛ حضور در فوتبال آسیا و لیگ برتر ایران، یک عقب‌گرد واضح برای سرمربی اسبق نراتزوری بود. شاید بخشی از خشم استرا در هفته‌های ابتدایی لیگ به عملکرد خودش هم ارتباط داشت. او در فاصله هفت سال، از سطح اول فوتبال اروپا به قاره آسیا و لیگ ایران آمده بود.
تصمیم درست استرا؛ استقلال باید سه دفاعه بازی کند
حالا اما اوضاع بهتر شده است. استرا با آرامش بیشتری کارش را به جلو می‌برد. روزهای غربت و بازخواست خودش به دست خودش به اتمام رسیده است. تیمش هم رفته رفته بهتر و بهتر می‌شود. آندره‌آ اسکلت اصلی تیمش را پیدا کرده و اگر محرومیت‌ها و مصدومیت‌ها به او اجازه بدهد، حتی دست به یازده بازیکن اصلی‌اش هم نخواهد زد. او متوجه شده که با موجودیت فعلی نفراتش، باید با دفاع سه نفره کار کند. چشمی از وقتی به استقلال آمده این تیم شکست نخورده است. او راس عقب دفاع آبی‌پوشان شده و قدرت رهبری بالایش به موفقیت وی کمک کرده است. در ۲ سمت او محمد دانشگر و عارف غلامی حضور دارند. هر ۲ نفر رونده و پرتلاش. آبی‌ها سه مدافع در ترکیب اصلی خود دارند که به خوبی می‌توانند حمل توپ کنند و بازیسازی داشته باشند. پشت سر آنها سید حسین حسینی هم فشارها را پشت سر گذاشته و ۲ کلین شیت متوالی به ثبت رسانده است.
در خط میانی فرشید باقری در حال آماده شدن است. زوج او و کریمی با حضور بازیکنی چون رضاوند به عنوان آلترناتیو کمربند میانی را محکم خواهد کرد. وریا با دعوت نشدن به تیم ملی، به خودش آمده و در ۲ دیدار اخیر یکی از بهترین بازیکنان بوده است. در سمت چپ رقابت بین زکی‌پور و میلیچ به اوج رسیده اما به نظر می‌رسد، شماره ۳ ایرانی به بازیکن کروات ارجحیت دارد. شجاعیان و اسماعیلی ۲ بازیکن فانتزی تیم هستند که البته حالا باید راجع به یکی از آنها گفت چرا که شجاعیان رباط صلیبی‌اش پاره شد و این یک خلل بزرگ برای تیم استرا خواهد بود. با این حال اسماعیلی در اوج به سر می‌برد. جلوتر از او مهدی قائدی نقش یک مهاجم کاذب را ایفا می‌کند. در روزهایی که تبریزی آماده نیست و دیاباته نتوانسته با شرایط تطابق پیدا کند، استفاده از مورچه اتمی در این پست، بد جواب نداده است. به این جمع سجاد آقایی را هم اضافه کنید که بسیار موقعیت‌شناس است.
استرا رکورد زد؛ بهترین برد تاریخ در خارج از خانه
برد چهار بر صفر مقابل سایپا، دومین برد مقتدرانه استرا در دوران هفت ساله مربیگری‌اش بود. او یک بار در آوریل ۲۰۱۶ موفق شد با هدایت پاناتینایکو در خانه با نتیجه ۶ بر یک از سد پانتاراکیکوس بگذرد. پس از این برد، پیروزی چهار بر صفر استقلال مقابل سایپا و ۲ پیروزی چهار بر صفر پاناتینایکوس مقابل تیم‌های جیانینا و ایراکلیس بوده است. با این تفاوت که پیروزی استقلال در برابر سایپا، بهترین برد خارج از خانه تاریخ سرمربی‌گری مرد ایتالیایی به حساب می‌آید. او یک پیروزی پنج بر یک در قامت سرمربی اودینزه در جام حذفی مقابل تیم دسته سومی ترنانا هم دارد که چندان قابل توجه نیست.
شباهت‌های عجیب استقلالِ استرا و اینترمیلانِ استرا
باخت در شهرآورد حسابی برای استراماچونی مفید بود. آنها بعد از باخت ۳۱ شهریور مقابل پرسپولیس در هفته چهارم، در مهرماه طوفانی خود دیگر شکست نخورد. یک تساوی خارج از خانه مقابل ذوب آهن و چهار پیروزی در لیگ و جام حذفی ماحصل آن شکست تلخ بود. استقلال در هفته‌های نخست راحت گل می‌خورد و سخت گل می‌زد اما حالا همه چیز برعکس شده است. آنها با شیوه‌های مختلف دروازه حریفان را باز می‌کنند و خیلی سخت دروازه‌شان تهدید و یا باز می‌شود. این چهار برد، دومین آمار فوق‌العاده استرا در پیروزی‌های متوالی بوده است. او زمانی که در اینترمیلان حضور داشت به رکورد بهتری دست پیدا کرده بود؛ کسب ۱۰ پیروزی متوالی. نراتزوری با هدایت استرا از ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۲ تا ۸ نوامبر ۲۰۱۲ به هیچ تیمی رحم نکرد و از سد تیم‌های کیه‌وو، فیورنتینا، نفتچی آذربایجان، آث‌میلان، کاتانیا، پارتیزان بلگراد، بلونیا، سمپدوریا، یوونتوس و پاترتیزان بلگراد گذشت. جالب این است که اوج‌گیری مجدد استرا در استقلال دوباره در ماه‌های سپتامبر و اکتبر بوده است. او در آن زمان با اینترمیلان هم از سیستم سه دفاعه بهره می‌برد و اغلب با یک مهاجم بازی می‌کرد. در آن تیم هندانوویچ دروازه‌بان بود. در خط دفاع والتر ساموئل، خوان ژسوس و آندره‌آ رانوکیا انجام وظیفه می‌کردند. زانتی و ناگاتومو ۲ بازیکن کناری بودند. زانتی پیستون راست بود و بازوبند کاپیتانی را می‌بست؛ درست مثل وریا در استقلال. گارگانو و کامبیاسو ۲ هافبک تدافعی تیم بودند و جلوتر از آنها کوتینیو و کاسانو حضور داشتند که پشت سر دیگو میلیتو انجام وظیفه می‌کردند. مهمترین تفاوت آن اینتر با این استقلال در داشتن یک مهاجم نوک واقعی بود. میلیتو بازیکن درخشان آن روزهای استرا بود ولی حالا مرد ایتالیایی مهاجم تخصصی آماده‌ای در تیمش ندارد.
ماموریت غیرممکن استرا برای شکستن رکورد خودش در اینتر
استقلال باید در هفته‌های آتی مقابل پارس جنوبی جم، تراکتور (میهمان)، صنعت نفت، نساجی مازندران (میهمان)، سپاهان (میهمان)، شهر خودرو، پیکان (میهمان) و شاهین بوشهر به میدان برود. به عبارتی تازه چالش‌های جدی استرا آغاز شده است. او برای شکستن رکورد دوران حضورش در اینتر، باید از سد تیم‌های مدعی تراکتور، سپاهان و شهر خودرو بگذرد. کاری بسیار دشوار که اگر رخ بدهد؛،چیزی فراتر از معجزه خواهد بود.