مهدی نکومنش روز پنجشنبه در گفتوگو با خبرنگار علمی ایرنا اظهار داشت: در حال حاضر اداره پژوهشگاهها و دانشگاهها مانند گذشته نیست و مراکز علمی نسل ۴ مطرح است.
وی ادامه داد: در دانشگاههای نسل ۴ به درخواست اجتماع پاسخ داده میشود. بنابراین باید تحقیقاتی که تدوین میشود، در اجتماع ایجاد ثروت کند که یکی از ابزارهای تحقق این موضوع وجود یک مرکز است.
رئیس پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی عنوان کرد: برنامه پژوهشگاه پلیمر این است که سالانه ۵ طرح را به مرحله تولید برساند. باید در نظر بگیریم که همیشه سرمایهگذار ریسک پذیر وارد پروژه نمی شود و باید پژوهشگاه بتواند دانش خود را بفروشد.
نکومنش ادامه داد: ساختمان تجاری سازی پژوهشگاه حدود ۵ هزار متر مربع فضای کاری دارد و مملو از متقاضیان و شرکتهای دانش بنیان است. زیرساختهای اولیه کارگاهی و آزمایشگاهی جهت به تولید رساندن ایده، در این ساختمان وجود دارد و در راستای هدف تجاری سازی به محققان جوان پژوهشگاه و سایر دانشگاههای سراسر کشور کمک میکند.
وی تصریح کرد: طرحهای تیم های مستقر در ساختمان تجاری سازی داوری و بررسی میشود و در صورت نتیجه مثبت امکانات لازم در اختیار آنها برای اجرایی شدن گذاشته میشود و با سرمایههای اندک خود و حمایت نهادهایی مثل معاونت علمی، پروژه را آغاز میکنند. در حال حاضر حداقل ۱۲ شرکت از فضا استفاده میکنند و برنامهریزی جهت ایجاد سه استارتاپ در فضایی ۵۰۰ متری انجام شده است.
نکومنش اضافه کرد: شرکتها در حوزه گاز، پتروشیمی، صنایع دارویی، مواد دندانی، داروهای ضد سرطان و مواد اولیه پلاستیکی فعالیت میکنند و موضوعات مورد تحقیق گروههای استارتاپی بررسی و در این راستا شرکت ها جذب میشوند.
به گفته وی نه تنها از دانشگاههای سراسر کشور در ساختمان تجاری سازی مستقر هستند بلکه مدیر ایرانی یک شرکت دانش بنیان، دانش آموخته کشور کانادا است و با تیم خود روی طرح داروی ضد سرطان فعالیت میکند.
فضای فیزیکی و بودجه مشکل اصلی پژوهشگاهها
رئیس پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی اظهار داشت: برای راه اندازی ساختمان تجاری سازی نیاز به زیر ساخت است که بسیاری از پژوهشگاههای کشور این بودجه و امکانات را ندارند. به عنوان مثال محل استقرار بعضی پژوهشگاهها یک ساختمان مسکونی است و به شدت از نظر فضای فیزیکی مشکل دارند.
وی ادامه داد: از طرف دیگر بعضی پژوهشگاهها به دلیل عدم تخصیص بودجه عمرانی، هنوز ساختمان نیمه کاره خود را کامل نکردهاند. اگر تمامی پژوهشگاهها موقعیت مناسب داشته باشند، از تجاری سازی استقبال می کنند زیرا با این اقدام پژوهشگاه به نسل چهار ورود و نیازهای خود و کشور را تامین میکند.