بجنورد- ایرنا- مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان شمالی گفت: فصل اول مطالعات باستان‌شناسی محوطه تاریخی ویران شهر فاروج با هدایت گروهی متشکل از باستان شناسان دانشگاه تهران و موزه لوور پاریس در ماه جاری انجام شد.

حبیب یزدان پناه روز شنبه اظهار داشت: به دنبال مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، گروهی متشکل از باستان شناسان دانشگاه تهران و موزۀ لوور پاریس به سرپرستی مشترک دکتر میثم لباف خانیکی و دکتر روکو رانته هدایت مطالعات باستان‌شناسی محوطه تاریخی ویران شهر فاروج را بر عهده گرفتند.

وی با بیان اینکه محوطه ویران شهر به‌عنوان یکی از مهم‌ترین سکونتگاه‌های دره اترک شناسایی و معرفی‌شده و به‌عنوان یکی از اهداف مطالعات باستان‌شناسی منطقۀ شمال شرق ایران مورد قرار دارد، افزود: این برنامه که در قالب پروژه‌ای پنج‌ساله تعریف شده است، فصل اول آن در آبان ماه جاری انجام شد.

او عنوان کرد: در این فصل، با هدف شناسایی دقیق محوطه و محیط پیرامون آن اقداماتی در راستای تهیۀ نقشۀ توپوگرافی، برداشت و مستند نگاری عناصر مشهود معماری، بررسی سیستماتیک عرصۀ محوطۀ ویران شهر و شناسایی و بررسی پیمایشی محیط پیرامون محوطه صورت گرفت.

سرپرست گروه باستان‌شناسی محوطه تاریخی ویران شهر نیز گفت: نتایج اولیه نشان می‌دهد که محوطۀ ویران شهر به وسعت ۱۴ هکتار از دو بخش حکومتی و عامه نشین تشکیل یافته و در عرصۀ آن بقایای معماری از بناهای یادمانی و منازل مسکونی وجود دارد.

میثم لباف خانیکی تصریح کرد: شیوۀ معماری و سفال‌های سطحی بیانگر آن‌ است که این محوطه در نیمۀ اول دورۀ ساسانی مسکون بوده است، اطلاعات بیشتر پس از تحلیل داده‌های جمع‌آوری‌شده و کاوش‌های گسترده فصل‌های آتی حاصل خواهد شد.

وی اظهار داشت: آنچه هم‌اکنون ضروری به نظر می‌رسد، حفاظت از عرصۀ محوطه و جلوگیری از تخریب بیشتر آثار معماری و تپه‌های باستانی داخل محوطه است که در معرض تهدید جدی فعالیت‌های گسترده کشاورزی و کانال‌های آبیاری قرار گرفته است.

خانیکی تأکید کرد: بدون شک حفظ این آثار، کاوش و معرفی بقایای معماری محوطۀ ویران شهر، نتایج مؤثری در شناخت تاریخ و فرهنگ منطقۀ شمال شرق ایران، رونق گردشگری و توسعۀ اقتصادی ناحیۀ فاروج خواهد داشت.

محوطۀ تاریخی ویران شهر در حدود ۱۰ کیلومتری شمال شهر فاروج و در شرق استان خراسان شمالی واقع شده است. این منطقه که سرچشمه‌های اترک را در خود جای داده است از دیرباز موردتوجه جوامع انسانی قرار داشته و عبور یکی از مهم‌ترین شریان‌های ارتباطی شرق به غرب بر اهمیت زیستی آن منطقه افزوده است.