مهران ماروسی امروز چهارشنبه در نشست خبری یازدهمین جشنواره مونولوگ دانشگاه هنر تهران اظهار کرد: کانون نمایش دانشگاه هنر یک تشکل خود جوش بوده که از سال ۱۳۶۸ تشکیل شده است.
وی درباره حیطه وظایف کانون هنر دانشگاه افزود: این کانون به دلیل تشکیل خودجوش در زمان های گذشته اختیارات گسترده تری داشت، اما پس از چارچوب مند شدن کانون به واسطه تصویب اساسنامه وزارت علوم محدود شد.
دبیر کانون نمایش دانشگاه هنر درباره تفاوت کانون نمایش این دانشگاه با سایر دانشگاه ها یادآور شد: دانشجویان دانشگاه هنر همه افراد تحصیل کرده در رشته های هنری هستند، از این رو عملکرد آنها با دانشجویان سایر دانشگاه ها از جمله پزشکی و غیره متفاوت است؛ همه انتطار بیشتری از عملکرد دانشجویان دانشگاه هنر دارند.
به گفته ماروسی، دانشجویان دانشگاه هنر رسیدگی به مسائل فرهنگی جامعه را در اولویت امور قرار داده و علاوه بر ارائه خدمات فرهنگی برای دانشجویان فعالیت های دیگری مانند برگزاری جشنواره بین المللی تئاتر عروسکی و غیره را در نظر دارند.
وی افزود: کار این دانشگاه و دانشجویان فرهنگی محسوب می شود، اما مشکلات ناشی از کمبود بودجه مانعی اساسی بر راه دانشجویان است.
۳۵ اثر در جشنواره مونولوگ امکان اجرا دارد
دبیر یازدهمین جشنواره مونولوگ دانشگاه هنر گفت: زمان ارسال آثار تا ۱۳ آذر ماه ادامه دارد، اما امسال در نهایت ۲۰ اثر در سالن و ۱۵ اثر خارج سالن امکان اجرا دارند.
محمد حسین پورابولی در نشست خبری یازدهمین جشنواره مونولوگ دانشگاه هنر اظهار کرد: دانشجویان در دوره های ابتدایی این جشنواره که از سال ۱۳۹۱ برگزار شد، آثار مونولوگی خود را به نمایش می گذاشتند.
وی افزود: در دوره‌های گذشته دانشجویان بر روی فرم مونولوگ فعالیت می کردند، اما با توجه به آسیب شناسی انجام شده، جشنواره امسال به سمت اجرای بیشتر و بهتر آثار پیش می رود.
پورابولی با بیان اینکه یازدهمین دوره جشنواره مونولوگ از نظر اجرایی به سمت بهبود حرکت می کند، یادآور شد: صفر تا صد این جشنواره دانشجویی است، امسال در بسیاری از مراحل داوران نیز از میان دانشجویان انتخاب شده اند و این جشنواره در بخش های اجرا، نگارش مونولوگ، بداهه و کارگاه و سمینار برگزار می شود.
وی گفت: مهم ترین مشکل پیش روی برگزاری این جشنواره، بی توجهی مسئولان دانشگاه به توان این دانشجویان است.
پورابولی عنوان کرد: جشنواره های دانشگاه هنر از نظر مالی تحت فشار هستند، از این رو از معاون فرهنگی وزارت علوم درخواست بازدید از این دانشگاه و جشنواره ها را دارند.
دبیر یازدهمین جشنواره مونولوگ دانشگاه هنر خاطر نشان کرد: با توجه به بررسی‌ها، نیاز مالی جشنواره ۶۰ میلیون تومان در نظر گرفته شد، اما در شورای فرهنگی دانشگاه ۲۰ میلیون تومان بدون ضمانت پرداخت برای این جشنواره تصویب کرده‌اند.
پورابولی گفت: مشکل بودجه بندی دانشگاه به این دلیل است که هیچ شخص متخصصی از رشته ها در جلسات شورا حضور ندارد.
وی افزود: اگر نماینده ای از رشته های مختلف و دانشجویان در جلسات سیاست گذاری شورا حضور داشته باشند، بی شک مشکل بودجه جشنواره ها برطرف می شود.
دانشگاه هنر از جشنواره های دانشجویی حمایت کند
مشاور اجرایی جشنواره مونولوگ دانشگاه هنر گفت: مسئولان دانشگاه از برگزاری این جشنواره حمایت نمی کنند، اما هم چنان دانشجویان درخواست حمایت های مادی و معنوی بیشتری دارند
محمدرضا بهرامسری در این نشست خبری اظهار کرد: این جشنواره تاکنون سایت مستقلی نداشته است. از این رو در بخش اجرایی تلاش شده تا پا را فراتر گذاشته و با ایجاد سایت، پله‌های اول برای بین المللی شدن جشنواره برداشته شود.
وی افزود: دانشجویان توانمندی در این جشنواره با یکدیگر به رقابت می پردازند و از تمام دانشجویان با تجربه در سایر جشنواره‌ها نیز برای بهبود امور کمک گرفته شد.
مشاور اجرایی جشنواره مونولوگ دانشگاه هنر خاطر نشان کرد: افزایش ویدیو و کنفرانس ها، ساخت استیج برای بهبود کیفیت اجراهای محیطی در حیاط باغ ملی و ایجاد غرفه برای فعالیت های هنری دانشجویان از اقدامات متمایز در یازدهمین دوره جشنواره است.
بهرامسری در پایان از بی مهری مسئولان دانشگاه هنر گلایه کرد و گفت: مسئولان دانشگاه درخواست های مکرر دبیر جشنواره را ناخوانده می گذارند و همچنین اجازه ملاقات حضوری را نمی دهند، از این رو دانشجویان به شدت نگران افول این جشنواره ها هستند.
دانش جدید از مونولوگ ایجاد شد
مشاور هنری یازدهمین جشنواره مونولوگ نیز گفت: در این دوره تلاش شده محدودیت های مونولوگ رفع شود، امید است با کاهش کارشکنی ها بتوان به خوانش جدید از مونولوگ دست یافت.
ابوالقاسم نجاری افزود: جشنواره مونولوگ نیاز به بازنگری برای فرم مونولوگ داشت؛ چرا که در دوره‌های گذشته فرم مونولوگ بسیار دستی و دست دوم معنی می شد.
وی افزود: خوانش دوباره مونولوگ در یازدهمین جشنواره به منظور این است که آثار دانشجویان از نگاه دم دستی رهانیده شود.
به گفته مشاور هنری این رویداد،در یازدهمین دوره جشنواره، فرم مونولوگ از اینکه یک فرد بایستد و حرف بزند و فقط خاطره‌گویی کند فراتر رفته و قرار است فرد اجراکننده پدیدار کننده روح جمعی به زبان فرد باشد.