بیمه بیکاری یکی از حمایت‌های تامین اجتماعی است و بر این اساس سازمان تامین اجتماعی مکلف است با دریافت حق بیمه مقرر، به بیمه شدگانی که طبق مقررات این قانون، بیکار می‌شوند مقرری بیمه بیکاری پرداخت کند.
در ماده یک قانون بیمه بیکاری آمده است که تمام مشمولان قانون تامین اجتماعی به جز بازنشستگان و ازکارافتادگان، صاحبان مشاغل آزاد و بیمه شدگان اختیاری و اتباع خارجی از این مزایا بهره‌مند می‌شوند مشروط به اینکه بدون میل و اراده بیکار شده باشند و علاوه بر آن آماده کار نیز باشند.
جدیدترین آمار مقرری بیمه بیکاری نشان می‌دهد که تا پایان سال گذشته ۲۶۲ هزار و ۳۰۰ نفر بیمه بیکاری می‌گرفتند که نسبت به سال قبل از آن (۱۳۹۶) ۱۹ درصد افزایش یافته بود. ۷۷ درصد مقرری بگیران مرد و ۲۳ درصد را زنان تشکیل می‌دادند.
بیشترین مقرری بگیران بیمه بیکاری مربوط به استان‌های تهران (۶۵ هزار نفر)، اصفهان (۲۸ هزار و ۶۲۳ نفر)، خراسان رضوی (۱۹ هزار نفر) و البرز (۱۸ هزار نفر) بود.
در قانون کار آمده است؛ کارگرانی که بدون میل و اراده از کار بیکار شوند با رعایت شرایط و ضوابط قانون بیمه بیکاری، در صورت مجرد بودن حداقل ۶ ماه و حداکثر ۳۶ ماه و در صورت تاهل حداقل ۱۲ ماه و حداکثر ۵۰ ماه مقرری بیمه بیکاری دریافت کنند.
براساس آمار سال گذشته ۲۵۹ هزار و ۲۸۶ نفر مقرری بگیر جدید ثبت شده که ۸۴.۱ درصد متاهل و ۱۸.۹ درصد مجرد بودند.
همچنین براساس آمار از میان بیکاران سال گذشته، ۳۰ هزار و ۳۱۸ نفر برای آموزش مهارت به سازمان فنی و حرفه‌ای معرفی شدند و می‌توان گفت که ۹ هزار و ۸۶۰ نفر هیچ مهارتی نداشتند.
البته در سال ۱۳۹۷ مقرری ۱۹۲ هزار و ۱۱۷ نفر قطع شد که بیشترین علت قطع مربوط به پایان دوره استحقاق مقرری است (۱۴۹ هزار و ۸۱ نفر). بررسی‌ها نشان می‌دهد ۱۸ هزار و ۱۱۲ نفر شغل جدید پیدا کردند، ۱۴ هزار و ۵۴۵ نفر اشتغال پنهان داشتند که شناسایی شد، ۴۶۴ نفر از حاضر به کار در مشاغل پیشنهادی نبودند.
ماده هشت قانون بیمه بیکاری به قطع مقرری بیمه بیکاری اشاره دارد و در آن آمده است؛ زمانی که بیمه شده مجددا مشغول به کار شود یا فرد بیکار بدون عذر موجه از شرکت در دوره‌های کارآموزی یا شغل پیشنهادی امتناع کند مقرری وی قطع می‌شود.