به گزارش پایگاه اینترنتی نیواطلس، از آنجایی که تنه گیاه موز نسبتا بلند و مستقیم و محکم است اشتباها به آن «درخت» می‌گویند. در حالیکه آن‌ها تنها شاخه‌هایی هستند که پس از دادن میوه، خشک شده و از بین می‌روند. به این ساقه‌ها «ساقه کاذب» یا Pseudostem می‌گویند.
دسته‌های موزی که از فروشگاه‌ها می‌خریم بر روی ساختاری به نام ساقه کاذب رشد کرده‌اند. این بخش از گیاه به طور معمول هنگام برداشت میوه دور ریخته می‌شود اما محققان از آن برای ساخت نوعی پلاستیک با قابلیت بازیافت کامل استفاده کرده‌اند.
پرورش موز به طور خاص یک فرایند کشاورزی است که دورریزهای زیادی دارد و فقط حدود ۱۲ درصد گیاه مصرف می‌شود. ساقه کاذب موز بخش اعظم این گیاه را تشکیل می‌دهد و هرچند می‌توان از آن برای تولید کامپوست یا در صنایع نساجی استفاده کرد، اما به طور معمول دور ریخته می‌شود.
اکنون برای جلوگیری از این موضوع محققان دانشگاه «نیو ساوت ولز» در استرالیا فرایندی برای بازیافت ساقه کاذب موز ابداع کرده‌اند که در آن این بخش از گیاه به چند قطعه تبدیل می‌شود؛ سپس این قطعات در یک اجاق با حرارت پایین خشک می‌شوند و در مرحله بعد قطعات خشک شده آسیاب و به نوعی پودر تبدیل می‌شود. این پودر با یک ماده شیمیایی نرم شسته می‌شود. در این مرحله ماده‌ای به نام« نانوسلولز» از بقیه پودر جدا می‌شود. نانوسلولز از فیبرهای سلولزی بسیار کوچک تشکیل شده است و ورقه های پلاستیک نیز از همین نانوسلولز ساخته می‌شوند.
به گفته محققان، محصول به دست آمده بسیار یکدست است و می‌توان از آن در محصولاتی مانند کیسه‌های پلاستیکی و بسته‌بندی مواد غذایی استفاده کرد. این ورقه پلاستیکی را می‌توان تا ۳ بار بدون ایجاد تغییری در کیفیت آن به طور کامل بازیافت کرد.
آن‌ها خاطر نشان کردند، زمانی‌که این پلاستیک دور انداخته می‌شود و در خاک قرار می‌گیرد بطور ارگانیک تجزیه می‌شود. همچنین آزمایش‌های اولیه نشان می‌دهند از این ماده هیچ گونه ترکیبات مضری به ماده غذایی نشت نمی‌کند.