مسعود تجریشی روز شنبه در گفتوگو با خبرنگار علمی ایرنا افزود: آلودگی هوا در کشور ما مساله جدیدی نیست و حداقل در تهران حدود ۴۵ سال است که درگیر آن هستیم، حتی روزنامههای سالهای ۱۳۵۴ و ۱۳۵۵ بارها به این مشکل پرداختهاند یعنی آن روزها هم این مشکل وجود داشته و یک مساله قدیمی است.
وی اظهار داشت: از سال ۱۳۹۲ با جدیت به این مساله پرداخته شد و در سال ۱۳۹۶ نیز قانون هوای پاک به تصویب رسید که نشان از اهمیت موضوع دارد بنابراین در زمینه آلودگی هوا هم پیشینه تاریخی و هم قانون داریم شاید قانون هوای پاک ایدهآل نباشد ولی قانون خوبی است، اما چرا همچنان درگیر آلودگی هوا هستیم در حالی که اگر مفاد قانونی آن اجرایی میشد کمک بزرگی به برونرفت از این معضل میکرد.
تجریشی ادامه داد: مثلا بر اساس قانون هوای پاک قرار بود امسال موتورسیکلتسازان در ازای هر موتورسیکلتی که تولید میکنند یک موتورسیکلت فرسوده را اسقاط کنند که متاسفانه با وارد آوردن فشار به دولت به رغم مخالفت سازمان حفاظت محیط زیست، اجرای آن را یک سال به تعویق انداختند، یا اینکه قرار بود به ازای یک موتورسیکلت انژکتوری، یک برقی تولید شود که وزارت صمت به بهانههای مختلف زیر بار نرفت و کار اجرا نشد.
وی گفت: همچنین بر اساس قانون هوای پاک قرار بود خودروهای با مصرف سوخت بیش از ۸ لیتر در هر ۱۰۰ کلیومتر، تولید نشوند و یا به ازای آن یک خودروی اسقاطی از مدار خارج شود اما اجرا نشد، این در حالی است که شهری مانند تهران در شمال و شرق کوههایی که مانع عبور آلایندهها از سطح شهر میشوند، با تمام اینها باز هم اجرای قوانین مورد توجه قرار نمیگیرد.
تجریشی ادامه داد: حدود ۴۵ سال پیش مصوبهای به تایید هیات وزیران رسید مبنی بر اینکه در تهران تا شعاع ۱۲۰ کیلومتری و برخی کلانشهرها از شعاع ۳۰ تا ۵۰ کیلومتری صنایع مستقر نشوند اما بدون استثنا در پایان دوره هر مجلس و دولت، شاهد بارگذاریهای سنگینی در شعاعهای تعیین شده هستیم.
معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست افزود: به عنوان مثال با وجود چنین مصوبهای برای شهر تهران اما شاهد تصویب استقرار باراندازی روبروی فرودگاه بینالمللی امام خمینی (ره) هستیم که قرار بود بالای ۱۷۰ هزار نفر در آنجا متمرکز شوند و روزانه ۷۴ هزار کامیون تردد کند که ما فقط میتوانیم آن را تعدیل کنیم چون مصوبه و لازمالاجراست، یا اینکه الان ۴۶ شهرک صنعتی در شعاع ۱۲۰ متری شهر تهران مستقر شدهاند که بدون مجوز هستند اما آب، برق و گاز دارند.
وی اظهار داشت: یا اینکه شهرداری تهران مجوز ساخت و ساز را در منطقه ۲۲ تهران صادر کرد که قرار بود فقط برای جمعیتی حدود ۳۰۰ هزار نفر ساخته شود اما همین الان بالای ۴۰۰ هزار نفر در آن منطقه مستقر هستند و قرار است برای جمعیت ۵۰۰ هزار نفری مجوز ساخت و ساز داده شود.
تجریشی گفت: سال گذشته ۸۰۰ هزار خودرو تولید شد که ۴۰۰ هزار دستگاه آن وارد تهران شد، با این شرایط انتظار داریم وضعیت هوا بهتر شود؟ البته فقط هوا نیست بلکه آب و خاک نیز تحت تاثیر قرار میگیرد، با نگاه آمایش سرزمینی به موضوع، میبینیم که کلانشهرها به ویژه تهران به یک بازنگری دقیق نیاز دارند، ظرفیت اکولوژیک تهران ۲۰ سال پیش پُر شده است و دیگر توان پذیرش جمعیت بیشتر، صنایع مختلف و خودروهای زیادتر را ندارد.
وی تاکید کرد: باید سیاستگذاریها در راستای کاهش افزایش بارگذاریها باشد که در این میان هم دولتها، نمایندگان مجلس، شهرداریها و شورای شهر نقش دارند، این بارگذاریها باید یک جایی متوقف شود زیرا در صورت ادامه آن دودش به چشم خودمان میرود.
معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: طبق تکالیف برنامه ششم توسعه، باید ۶۰ درصد حمل و نقل شهری توسط ناوگان حمل و نقل عمومی صورت گیرد اما الان برعکس است یعنی ۶۰ درصد مردم از خودروهای شخصی خود استفاده میکنند درست است که باید حمل و نقل عمومی توسعه یابد اما میدانیم که بسیاری از مردم تمایلی به استفاده از آن ندارند و باید فرهنگسازی شود و حتی کاری کنیم که تردد خودروهای شخصی در محدوده شهرها بدون ملاحظه زیست محیطی هزینهبَر باشد و گران تمام شود.
وی افزود: تا پایان امسال ۲۰۰ هزار تاکسی فرسوده در کشور خواهیم داشت که اگر فکری برای نوسازی آنها نکنیم نباید هم انتظار هوای پاک داشته باشیم، وضعیت اتوبوسها هم بهتر نیست. همچنین باید در تولید خودرو به سمت استاندارد روز دنیا پیش برویم مثلا اگر استاندارد مصرف ۵ لیتر سوخت در ۱۰۰ کیلومتر پیمایش است و خودروهای ما در این میزان پیمایش ۱۰ لیتر مصرف میکنند باید اسقاط شوند اما چون برای خودروساز گران تمام میشود از این رو زیر بار نمیرود.
تجریشی با اشاره به اینکه خودمان با استفاده از خودروی شخصی آلایندگی را تولید میکنیم، تاکید کرد: قطعا در این میان برخی دستگاهها کمکاری میکنند و برخی نه تنها برای بهبود هوا کاری نمیکنند بلکه در تشدید آن هم مقصر هستند، در تهران اگر ۳ تا ۴ روز هوا ساکن شود آلودگی افزایش مییابد و رهایی از آلودگی هوا نیازمند عزم جدی تمام بخشهای یک جامعه اعم از مسوولان و مردم است.