علیرضا عطری صحبت‌هایش درباره سیاست‌های وزارت جهاد کشاورزی در حوزه کشاورزی هوشمند را با تعریف کشاورزی هوشمند آغاز کرد. او گفت استفاده از فناوری‌های پیشرفته و نوین در نظام کشاورزی غذایی به منظور افزایش بهره‌وری پایدار را کشاورزی هوشمند می‌گویند. از این طریق می‌توان ضمن آگاهی رساندن به کشاورزان، کمک کرد که آن‌ها تصمیم بهتری بگیرند.
کشاورزی هوشمند در تمام دنیا وابسته به توسعه اقتصادی است. در دنیا شاخص‌هایی تحت عنوان شاخص آمادگی جهت کشاورزی هوشمند وجود دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به نفوذ تلفن‌های هوشمند، سرعت و نفوذ اینترنت، پوشش شبکه برق و نرخ قطعی آن، دسترسی به نزدیک‌ترین بازار عمده، تجربه مشارکت بخش‌های خصوصی و عمومی با فرصت‌ها در بخش کشاورزی، فرصت سرمایه‌گذاری بخش‌های خصوصی، زیرساخت‌ها، سیاست‌های دولتی و اولویت‌های آن جهت راه اندازی کشاورزی دیجیتال و قوانین و نظارت‌های مناسب جهت راه اندازی کشاورزی دیجیتال اشاره کرد. کشورها حداقل باید۷۰درصد این موارد را دارا باشند تا کشاورزی هوشمند در کشور آن‌ها محقق شود.
عضو هیات علمی سازمان تحقیقات کشاورزی افزود: سوال مهمی که در این میان وجود دارد، این است که ما به لحاظ کشاورزی کجا ایستاده‌ایم؟ مرحله اول در کشاورزی، شکل سنتی و مرحله دوم کشاورزی صنعتی است. ما این دو مرحله را در کشور پشت سر گذاشته‌ایم. مرحله سوم استفاده از ماشین آلات و ابزار دقیق است و قدم چهارم به کشاورزی دیجیتال ختم می‌شود. در بهترین حالت ما در حال گذار از مرحله دوم به سوم هستیم اما هدفی که در ذهن داریم قطعا کشاورزی هوشمند دیجیتالی است.
عطری افزود: برای دستیابی به این اهداف، اقداماتی را انجام دادیم که یکی از آن‌ها امضا تفاهم‌نامه سند اقدام مشترک بین وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و وزارت جهاد کشاورزی بود که به امضای وزرای ارتباطات و جهاد کشاورزی رسید.
این سند با هدف افزایش بهره‌وری و هوشمند سازی بخش کشاورزی از طریق ارتقای سطح دانش، آگاهی و توانمندی کشاورزان، پیشتازی در اقتصاد کشاورزی دانش‌بنیان و توسعه فرصت‌های شغلی و ایجاد فضای کسب و کار در چارچوب سند برنامه اقدام مشترک، منعقد شد.
وی تصریح کرد: دیدگاه بسیار خوبی نسب به این سند داشتیم، روزهای ابتدایی نیز همکاری وزارت ارتباطات خوب بود اما پس از چند روز و تا همین الان همراهی را از وزارت ارتباطات شاهد نبودیم.
در این سند ۶ برنامه کلان تامین زیرساخت مورد نیاز، استفاده از فناوری فضایی و سنجش از دور، افزایش بهره وری و استفاده بهینه از منابع پایه با استفاده از اینترنت اشیا، توسعه آموزش و ترویج و توانمندسازی، توسعه و بهبود فضای کسب و کار و بازار مبتنی بر فناوری اطلاعات در بخش کشاورزی و توسعه بسترهای حاکمیتی و تسهیل فضای کسب و کار در حوزه کشاورزی از جمله مواردی است که در این سند به آن‌ها اشاره شده است.
عضو هیات علمی سازمان تحقیقات کشاورزی افزود: پس از این که همکاری وزارت ارتباطات ادامه نیافت، خودمان ستادی تحت عنوان یکپارچه‌سازی اطلاعات و هوشمندسازی کشاورزی را ترتیب دادیم. در این ستاد، کارگروه‌های مختلفی تشکیل و برای هر کدام دبیری مشخص شد تا هر کدام به فراخور وظیفه‌ای که دارند، مسائل مربوط به حوزه را پیگیری کنند.
وی اظهار داشت: پروژه آبیاری هوشمند در خراسان رضوی و دریاچه ارومیه، سامانه هوشمند مانیتورینگ مدیریت باغ سیب در منطقه دماوند، پروژه امکان سنجی گاوداری هوشمند در منطقه آبیک، پروژه هوشمندسازی کندوی عسل، پروژه پرورش تاس‌ماهیان در منطقه شمال کشور و پروژه بررسی هوشمند سازی در زراعت برنج از جلمه پروژه‌های انجام شده و در دست اقدام با استفاده از فناوری اینترنت اشیا هستند.
دبیر کمیته هوشمندسازی با تاکید بر این‌که از تمام ایده‌های خلاقانه استارتاپ‌ها و شرکت‌های دانش بنیان در حوزه کشاورزی هوشمند استقبال می‌کنند و مشکل مالی در خصوص انجام پروژه‌های مشترک ندارند، گفت: پوشش مخابراتی و اینترنتی در سطح مزارع، گاوداری‌ها و مرغداری‌ها، فراهم نبودن زیرساخت‌های فنی در سطح دهستان‌ها و عدم ارائه مدل کسب و کاری از جمله موانع مهمی است که سر راه هوشمندسازی کشاورزی قرار دارد.