این رسانه افزود، مذاکرات فشرده شرکت کنندگان بیست و پنجمین نشست سازمان ملل متحد درباره تغییرات اقلیمی (COP۲۵) موسم به نشست مادرید، جمعه شب به وقت اضافی کشیده شد.
گزارش افزود: این کنفرانس ممکن است به دلیل نامعلوم بودن آینده توافق آب و هوایی پاریس ۲۰۱۵ از مهلت تعیینشده برای برگزاری این نشست فراتر رود.
«اندرس لاندرتچ» هماهنگ کننده این کنفرانس در یک نشست مطبوعاتی در روز جمعه گفت فقط چند ساعت برای دستیابی به توافق مانده است و هر قدر که مذاکرات طول بکشد ما بر سر وعدههای خود خواهیم بود.
کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل برای برگزاری دربازه زمانی ۱۱ تا ۲۲ آذر (۲ تا ۱۳ دسامبر ) به ریاست دولت شیلی و در مادرید پایتخت اسپانیا برنامهریزی شده بود.
مذاکرات دو هفته گذشته در مادرید، توافق بر سر مجموعه ای از مقررات را بر اساس پیمان پاریس هدف قرار می داد که کشورها باید با کاستن از انتشار گازهای گلخانهای به آن عمل کنند. این مذاکرات همچنین تشویق کشورهای بیشتری برای موافقت با اهداف عالی تر این توافق را هدف قرار می داد.
اما در مذاکرات اخیر همان مسائل کلیدی که در دور قبلی مذاکرات لهستان در سال ۲۰۱۸میلادی همچنان بدون توافق باقی مانده بود، همچنان محور گفت وگوها بود و معلوم نیست که کشورها آیا تا دستیابی به توافقی درباره این مسائل به مذاکرات ادامه خواهند داد یا بدون توافق مذاکرات را ترک خواهند کرد.
یکی از اختلافات کشورها ایجاد بازار بین المللی کربن بر اساس اصل ۶ پیمان پاریس است. بیشتر کشورها با خطوط کلی این اصل موافق هستند اما روز جمعه «کارلوس رودریگز» وزیر انرژی و محیط زیست کاستاریکا، گفت آمریکا، استرالیا و برزیل اجازه نمی دهند توافقی در این زمینه حاصل شود.
این سازوکارهای تجارت کربن به دلیل چگونگی برنامه ریزی کشورها برای دستیابی به اهداف خود با استفاده از برخی تکنیک ها از جمله حفظ بخشی از جنگل های گرمسیری که می تواند به عنوان جذب کننده خالص دی اکسید کربن عمل کند، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
یکی دیگر از موانع پیشرفت مذاکرات، اصل ۸ توافق پاریس است. پیشنهادهایی درباره نحوه جبران خسارت کشورهای در حال توسعه به دلیل آسیب های کنونی ناشی از تغییرات آب وهوایی مطرح است. اولویت، بیشتر با کشورهایی است که شاهد افزایش سطح آب دریاها هستند یا کشورهای آفریقایی که تاکنون تاثیرات مخرب آب وهوایی ناشی از افزایش دما را تجربه کرده اند.
در این بخش نیز فعالان و مذاکره کنندگان بار دیگر آمریکا رامقصر می دانند و می گویند زبان مورد استفاده در این اصل مانع از ان می شود که آمریکا به عنوان بزرگترین تولیدکننده گازهای گلخانهای برای هرگونه تخریب آب وهوایی مقصر شناخته شود.
موضوعی که به ویژه مذاکره کنندگان را ناامید کرده است خروج آمریکا از توافق آب وهوایی پاریس در سال آینده است که با توجه به این که تحت تاثیر هیچ از مفاد این توافق قرار نخواهد گرفت روند مذاکرات را دشوار می کند.
به رغم اختلافات در نشست مادرید، اعلام توافق «پیمان سبز اروپایی» نقطه امیدی را در بین کمپینهای حوزه آب و هوایی ایجاد کرد. این طرح ۲۸کشور عضو اتحادیه اروپا را تا سال ۲۰۵۰ به «منطقه ای بی طرف در زمینه مسائل آب و هوایی» تبدیل می کند و تولید گازهای گلخانه ای این قاره را تا سال ۲۰۳۰ به نصف کاهش می دهد.
اتحادیه اروپا بزرگترین بلوک اقتصادی جهان است و سومین تولیدکننده بزرگ گازهای گلخانه ای است.