به گزارش گاردین، فعالان محیط زیست از سراسر جهان ناامیدی خود را به دلیل نبود پیشرفت در یافتن راه حلی برای مشکلات اصلی ابراز کردند هرچند که برخی از سازمان دهندگان این اجلاس و به ویژه اتحادیه اروپا درباره اهداف جدید بلندمدتی در زمینه کاستن از گازهای گلخانه ای به توافقاتی دست یافتند.
هدف از این مذاکرات ، تلاش برای حصور توافق بر سر سقف تازه‌ای برای کاهش آلاینده‌های کربنی تا پایان سال ۲۰۲۰ میلادی است.
مذاکراتی که از دو هفته پیش در مادرید پایتخت اسپانیا آغاز شد فرصتی را فراهم کرد تا شرکت کنندگان در آن درباره مسائل فنی مربوط به مسائل زیست محیطی جهان گفت وگو کنند.
براساس این گزارش، برخی دولت ها به ویژه آمریکا و برزیل در این اجلاس به مانع ترشی در قبال ابعادی از مذاکرات متهم شدند.
گروهی متشکل از ۳۱ کشور به رهبری کاستاریکا و شامل بریتانیا، آلمان، اسپانیا و نیوزلند تلاش کردند با انتشار مجموعه اصولی که شالوده ایجاد یک بازار کربنی عادلانه را فراهم می کند، شفافیت بیشتری در مذاکرات ایجاد کنند. به گفته آنها چنین اصولی می تواند گرمایش زمین را به حدود ۱.۵ درجه سانتیگراد محدود کند.
در صورتی که این اصول مورد توافق قرار گیرد، ادعای استرالیا و برزیل مبنی بر کسب اعتبار کربنی تحت پیمان پاریس به دلیل گام های برداشته شده تحت پروتکل کیوتو رد خواهد شد.
تجارت یا معامله کربن، یک سازوکار بازار است که هدف آن جلوگیری از گرم شدن هوای جهان است. اگرچه سابقه این امر به سال ۱۹۸۹ برمی گرددد، توجه به تجارت کردن تازه پس از امضای پروتکل کیوتو آغاز شد. بر مبنای پیمان کیوتو که از فوریه ۲۰۰۵ به اجرا درآمد، کشورهای صنعتی باید در فاصله سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ میزان انتشار گاز های گلخانه ای را به طور متوسط نسبت به سال ۱۹۹۰ تا ۵.۲ درصد کاهش بدهند. مهمترین گاز در میان گازهای گلخانه ای دی اکسید کربن است که عمدتا از مصرف سوخت فسیلی ناشی می شود. به موجب پیمان کیوتو هریک از کشورهای عضو هدف ملی جداگانه ای در زمینه کاهش انتشار گاز دی اکسید کربن دارد.
از ابتدا هم انتظار نمی رفت مذاکرات امسال مادرید که بیست و پنجمین اجلاس آب وهوایی سازمان ملل موسوم به COP۲۵ بود، به پیشرفت چندانی دست یابد اما ناظران دست کم امید داشتند شاهد روحیه همکاری و تمایل کشورها برای تاکید بر اهداف پیمان پاریس باشند. پیمان پاریس حفظ افزایش دمای زمین به زیر دو درجه سانتیگراد هدف گذاری شده است.
با ادامه مذاکرات تا صبح روز شنبه (روز گذشته) توافقی درباره این دو موضوع بدست نیامد. کشورهای فقیرتر از آنچه که نقض تعهدات از سوی کشورهای ثروتمندتر می دانند، خشمگین بودند و در عین حال اتحادیه اروپا و ائتلافی از کشورهای در حال توسعه از دیگر شرکت کنندگان خواستند به طرح های بلندپروازنه تری برای مقابله با تغییرات آب وهوایی دست یابند.
در ساعات پایانی مذاکرات، مذاکره کنندگان درباره نحوه عبارت بندی موضوع «ضرر و زیان» دچار اختلاف شدند. کشورهای در حال توسعه امیدوارند کمک های مالی را به دلیل خسارت ناشی از تغییرات آب وهوایی دریافت کنند. آمریکا به دلیل خودداری از موافقت با تقاضای کشورهای در حال توسعه تحت عنوان سازوکار بین المللی ورشو مقصر شناخته شد.
برزیل نیز مانع از دستیابی به توافقاتی درباره موضوعاتی شد که به دولت ها اجازه می دهد با استفاده از اعتبارات کربنی در بازار کربن تجارت کنند. برزیل با توجه به این که جنگل های آمازون را در خود جای داده است سهم زیادی در کاهش کربن جهان دارد و اگر بتواند به تعهدات خود از این طریق برای دستیابی به اهداف کاهش گازهای گلخانه ای عمل کند به نفع این کشور خواهد بود.
دولت های حاضر در مذاکرات مادرید دوهفته درباره چنین مسائلی مذاکره کردند اما به مسائل فوری تر و گسترده تری برای مثال درباره این که کشورها چگونه می تواند در برنامه های خود برای کاهش کربن در یک دهه آینده اقدام کنند، توجهی نداشتند.
اعتراض ها در خارج و داخل محل برگزاری اجلاس ها به هشدارهای علمی جدی و شکست جهان برای کاهش گازهای گلخانه ای تاکید داشت.
تحقیقاتی که در طول مذاکرات منتشر شد نشان می داد که انتشار گازهای گلخانه ای از زمان امضای پیمان پاریس در سال ۲۰۱۵ میلادی ۴ درصد افزایش یافته است و در یک دهه آینده برای کاهش سطح خطرناک گرما باید تولید گازهای گلخانه ای بیش از ۷ درصد کاهش یابد.
فقدان پیشرفت در مذاکرات، بریتانیا را به عنوان میزبان مشترک مذاکرات سال اینده با یک فشار دیپلماتیک مواجه خواهد کرد که باید در ۱۰ ماه آینده بر آن غلبه کند. کشورها نوامبر سال آینده بار دیگر در گلاسکو جمع می شوند تا درباره اهداف خود برای تقویت تعهدات شان در خصوص کاهش گازهای گلخانه ای بر اساس مفاد پیمان پاریس مذاکره کنند. شرایط فعلی، جهان را در مسیر هشدار افزایش گرمای زمین به میزان دستکم ۳ درجه سانتیگراد قرار خواهد داد که از نظر دانشمندان یک فاجعه خواهد بود.
نظر شما