«مظاهر یوسفی» روز شنبه در گفت و گو با ایرنا با بیان اینکه چنین طرحی در سال ۹۶ نیز اجرا شده، افزود: کرم خراط از جمله مهمترین آفات چوبخوار درختان گردو در اکثر مناطق کشور است که این آفت تا اواسط دهه هفتاد کم و بیش به میزبانان مثمر خود از جمله درختان گردو، سیب، به و گلابی خسارت وارد می‌کرد.
وی ادامه داد: بر اساس مستندات موجود خسارت قابل توجه آفت از اواخر آن دهه به خصوص در استان های شرقی(کرمان، خراسان های جنوبی و رضوی) و مرکزی(یزد، اصفهان، مرکزی، تهران و البرز) آغاز شده است.
وی گفت: این آفت زمستان را به صورت لارو سنین مختلف در داخل تنه و سرشاخه‌های درختان گردو سپری کرده و همزمان با مساعد شدن شرایط آب و هوا در ماه‌های اردیبهشت تا اواسط تیرماه وارد به مرحله شفیرگی می شوند.
عضوهیات علمی و استادیار پژوهش بخش تحقیقات گیاهپزشکی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی اظهار داشت: شفیره‌های این آفت در طول سال به تدریج به شب پره‌های کرم خراط تبدیل می شوند و علائم خسارت آفت در مرحله اول با نفوذ به محل اتصال دمبرگ به شاخه های جوان آغاز می شود.
وی ادامه داد: لاروهای کرم خراط با گذشت زمان، تغذیه خود را کامل کرده و در سنین بالاتر لاروی چندین بار در شاخه ها، مکان خود را به شاخه های ضخیم تر تغییر داده و در اواخر فصل به تنه درختان گردو حمله کرده و در اثر تغذیه از آوندها، فضولات آفت به همراه شیره گیاهی از روی تنه و سرشاخه های درختان گردو سرازیر می شود که این علائم نشان از وجود فعالیت لارو در داخل تنه است.
عضوهیات علمی و استادیار پژوهش بخش تحقیقات گیاهپزشکی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی یادآور شد: در سال‌های اخیر به دلایل متعدد از جمله خشکسالی و بالارفتن درجه حرارت محیط، جمعیت آفت حالت طغیانی پیدا کرده و خسارت آن به حدی رسیده که در مواردی نابودی درختان کهنسال گردو را به همراه داشته است.
یوسفی مهمترین میزبان کرم خراط در استان مرکزی را درختان سیب و گردو عنوان کرد و گفت: با توجه به محدودیت کشت این درختان، احتمال حمله این آفت به سایر درختان میوه استان از جمله گیلاس و زیتون و بهره‌گیری از آنها به عنوان میزبان جدید وجود دارد.
وی ادامه داد: برای کنترل این آفت روشهای مختلفی وجود دارد که هیچیک از این روش‌ها به تنهایی موجب کاهش خسارت و جمعیت آفت نشده و تلفیقی از تمامی روش‌ها برای مبارزه با این آفت ضروری است.
عضوهیات علمی و استادیار پژوهش بخش تحقیقات گیاهپزشکی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی گفت: استفاده از تله‌های نوری و فرمونی(فرمون یک عامل شیمیایی است که موجب پاسخ اجتماعی در اعضای یک گونه می شود)، کاربرد مفتول سیمی برای معدوم سازی لاروهای آفت درون دالان‌های مربوطه روی تنه و شاخه های اصلی، تزریق خمیر سمی (آنتی تارلو) به منافذ ورودی لارو در سرشاخه ها و تنه اصلی درخت و مدیریت صحیح باغ از نظر تغذیه و آبیاری از جمله راهکارهای مقابله با این آفت است.
وی ادامه داد: از نتایج کلی این تحقیق می‌توان نتیجه‌گیری کرد روش تلفیقی(کاربرد هم زمان فرمون جنسی به شیوه شکار انبوه و استفاده از مفتول مسی و خمیر سمی)، در مجموع نتایج بهتری در بر داشته است.
وی خاطرنشان کرد: در این روش بخشی از جمعیت که از مفتول زنی و کاربرد خمیر سمی، مصون می مانند، به تله های فرمونی جلب شده و در حقیقت در این تیمار سه مرحله از زندگی آفت(لارو وشفیره با روش مفتول زنی و استفاده از خمیر سمی و بخشی از پروانه‌های نر آفت، نیز توسط تله های فرمون جنسی) تحت تاثیر قرار گرفته و نتیجه بهتری به دست می‌آید.
یوسفی افزود: نتایج یک پژوهش دیگر در زمینه ارزیابی کارایی فرمون‌های جلب کننده کرم خراط نشان داد که میزان شکار در فرمون‌های تجاری پروانه زنبور مانند ساخت شرکت اگریساینس و فرمون کرم خراط ساخت شرکت سانتاموس اختلاف معنی داری وجود نداشته و این ۲ فرمون تجارتی بیشترین شکار را در طی ۲ سال داشتند.
وی ادامه داد: نتایج بررسی فرمون‌های از لحاظ دوام و پایداری نشان داد که فرمون‌های تجارتی به مدت یک ماه می توانند کارایی خوبی از نظر شکار داشته باشند بنابراین ضروری است این فرمون‌ها هر ماه یک بار تعویض شوند که این مهم در اوایل فصل که جمعیت شب پره کرم خراط زیاد می شود، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
مرکز تحقیقات کشاورزی استان مرکزی در سال ۶۲ و مرکز تحقیقات منابع طبیعی و امور دام استان سال ۷۲ به بهره برداری رسیده است که با ادغام وارتخانه های کشاورزی و جهاد سازندگی در سال ۷۹ با عنوان مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی سپس در سال ۹۴ با ادغام مراکز آموزش جهاد کشاورزی استان‌ها این مرکز با نام مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان فعالیت کند.
این مرکز دارای بخش‌های تخصصی پژوهشی مشتمل بر گیاهپزشکی، منابع طبیعی، آبخیزداری، زراعی و باغی، فنی و مهندسی است.
مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی دارای هفت ایستگاه است که بستر مناسبی برای اجرای طرح‌های پژوهشی فراهم کرده است.
۲ ایستگاه از این ایستگاه‌ها به صورت ملی (پردیس تحقیقات و آموزش ملی لوبیای خمین و پردیس تحقیقات و آموزش انار ساوه) و پنج ایستگاه دیگر (ایستگاه منابع طبیعی مهندس یونسی خسبیجان، گیاهان دارویی علی آباد، علوم دامی فدک، آبخوان‌داری خشکرود و ایستگاه تحقیقات کشاورزی اراک) بصورت استانی فعالیت می‌کنند.