خبرگزاری آل افریکا روز شنبه گزارش داد که تحویل ۵۴ دستگاه خودروی نفر بر زرهی از نوع "هوویز" به جیبوتی، بخشی از طرح مشارکت ۳۱ میلیون دلاری سرفرماندهی نظامی آمریکا در آفریقا (افریکوم) در بخش نظامی جیبونی است تا در عملیات های گردان های واکنش سریع این کشور مورد استفاده قرار گیرند.
مایکل سیمپسون، فرمانده افریکوم در جیبوتی به این خبرگزاری گفت که با این اقدام وزارت دفاع آمریکا، یگان های واکنش سریع تحت فرماندهی آمریکا به راحتی می توانند در هر ماموریت گشت زنی و رزمی علیه دشمنان شرکت کنند.
وی بدون اشاره با نام کشور و یا گروه خاصی به عنوان دشمن آمریکا، جیبوتی را از شرکای کلیدی آمریکا در منطقه در زمینه امنیت و ثبات منطقه ای و نیز اقدامات بشردوستانه توصیف کرد گفت که حضور نیروهای فرامنطقه در جیبوتی و به ویژه در شاخ آفریقا و فعالیت های غیرقانونی و خرابکارانه تروریست های نشان دار چون "الشباب" سومالی و داعش و القاعده موجب شده است آمریکا نتواند به راحتی اهمیت این کشور آفریقایی را در منطقه و جهان نادیده بگیرد.
کشور جیبوتی در شاخ آفریقا قرار دارد و جمعیت ۸۰۰ هزار نفری را در دل خود جا داده است.جیبوتی کوچک ترین و کم جمعیت ترین کشور آفریقایی محسوب می شود. این کشور از سمت شمال با اریتره و از سمت غرب و جنوب با اتیوپی همسایه است همینطور از سمت جنوب شرقی با سومالی هم مرز است.
پایتخت جیبوتی شهری هم نام با خودش است. بیشتر جمعیت این کشور را مسلمانان تشکیل می دهند و اغلب مردم به زبان عربی و فرانسوی صحبت می کنند.
به همین دلیل آمریکا حضور نظامی گسترده ای در جیبوتی دارد به گونه ای که فقط در اردوگاه "لمونییر" در این کشور، حدود ۴ هزار نیروی نظامی آمریکایی مستقر هستند.
چندی پیش بود که وبگاه "سام تریبیون" سومالی نیز گزارش داده بود که مقام های رژیم صهیونیستی بارها به دولت آمریکا توصیه کردند برای تقویت مواضع نظامی خود در جیبوتی همزمان با افزایش حضور نظامی چین در این کشور، تعجیل کند.
در واقع این توصیه های تل آویو صرفا برای آمریکا نیست، بلکه مقامات رژیم صهیونیستی در دیدارهای آشکار و پنهان با مقامات عربستان سعودی و امارات متحده نیز توصیه های مشابهی را مطرح کرده و می کنند تا به بهانه رقابت با حضور نظامی چنین در جیبوتی و در واقع شاخ آفریقا با تشکیل یک چهار ضلعی آمریکا، اسرائیل، عربستان و امارات حضور خود را در باب المندب تقویت کنند.
به همین دلیل هم هست که محور سعودی، اماراتی، آمریکایی و صهیونیستی بشدت در حال نفوذ در کشورهای شاخ آفریقا به ویژه در جیبوتی، اریتره و سومالی و حتی اتیوپی و سودان است تا هم بتواند به زعم خود یمن را در کنترل خود بگیرد و هم در رقابت بین المللی با چین در منطقه عقب نماند.
آمریکا مدت ها است که علاوه بر تقویت پایگاه های خود در سومالی لند (منطقه خارج از کنترل دولت مرزی سومالی) و اریتره، از دو هفته گذشته نیز به بهانه خارج کردن نام سودان از فهرست کذایی حامیان تروریست و لغو تحریم ها علیه آن کشور، مذاکرات آشکار و پنهانی را با مقامات سودانی به ویژه "عبدالله حمدوک" نخست وزیر موقت این کشور برای تقویت حضور نظامی در سودان آغاز کرده است.
واشنگتن پیش از این دولت اریتره را تحت تحریم های سیاسی و اقتصادی خود قرار داده بود و حتی شورای امنیت سازمان ملل را نیز برای اعمال تحریم های مشابه تحریک کرده بود، اما از سال گذشته سعی کرد با حمایت سعودی ها و اماراتی ها تحریم شورای امنیت سازمان ملل متحد را علیه اریتره لغو کند تا بتواند برای تقویت حضور نظامی محور آمریکایی -اماراتی - سعودی در این کشور از مقامات آن کشور امتیازاتی بگیرد.
به همین دلیل هم بود که با آغاز تجاوز ائتلاف سعودی و اماراتی تحت عنوان "توفان شن" به کشور یمن، دولت امارات بارها تلاش کرد با استفاده از بندر "عصب" اریتره که در فاصله کمی از ساحل یمن قرار دارد، از این بندر به عنوان سرپل نیروهای ائتلافی برای تهاجم به یمن استفاده کند.
همین بهانه ها، یعنی رقابت آمریکا با چین، فعالیت‌های سازمان‌های تروریستی مرتبط با القاعده و داعش در سومالی و یمن، حضور دزدان دریایی سومالی و به ویژه جنگ نابرابر کشورهای مرتجع عرب به سرکردگی عربستان سعودی علیه مردم مظلوم یمن موجب شد تا آمریکا بر اهمیت حضور خود در این منطقه بیشتر تاکید کند و آنها را بهانه ای برای همکاری بیشتر با عربستان سعودی و امارات متحده عربی قرار دهد تا در عین حال منافع رژیم صهیونیستی در این منطقه را نیز بیشتر و بهتر تامین کند.
در واقع باید گفت که کشور جیبوتی که چین نیز به تازگی یک پایگاه نظامی بزرگ را برای نخستین بار در خارج از مرزهایش در آنجا ایجاد کرده است امروزه می رود تا یک بار دیگر به کانون رویارویی آمریکا و چین تبدیل شود.
زیرا تا قبل از شروع ساخت این پایگاه تا تابستان سال ۲۰۱۷ که نهایتا چین کار احداث پایگاه را به پایان رساند، آمریکا به این اقدام اعتراض می کرد و نسبت به پیامدهای آن هشدار می داد اما در اسفند ماه ۱۳۹۶ بود که نمایندگان کنگره آمریکا ابراز نگرانی کردند که ممکن است به تدریج قدرت آمریکا در جیبوتی افول کند و این بندر به سمت چین گرایش بیشتری پیدا کند.
توماس والد هاسر ژنرال ارشد آمریکا که فرماندهی نظامیان آمریکا در آفریقا را برعهده دارد همچون مقامات رژیم صهیونیستی تاکید کرد که اگر جیبوتی به سمت چین گرایش پیدا کند تبعات بسیار سنگینی برای آمریکا خواهد داشت.
سال ها بود که غربی ها بخصوص آمریکا و بعضا ژاپن، اتحادیه اروپا و ایتالیا، فرانسه در این بندر قدرت نمایی و یکه تازی می کردند و امروزه با وجود پایگاه نظامی چین، قدرتی در جیبوتی پا به عرصه گذاشته است که راهبردهایی بسیار متفاوت در مقایسه با این کشورها در باره مسایل جهانی دارد.
جیبوتی یک مسیر بسیار مهم راهبردی در مدخل ورودی دریای سرخ و در مجاورت یمن در آن سوی باب المندب قرار دارد که به سمت کانال سوئز راه پیدا می کند و برای همین بسیاری از کشورهای بزرگ امیدوارند در آنجا پایگاهی دایر کنند و یا توجه دولت این کشور را به خود جلب کنند.
نگرانی دیگر آمریکا این است اپراتورهایی که بندر را اداره می کنند به تدریج تغییر کنند و قراردادهای تازه باعث شود تا چین نفوذ بیشتری در بندر پیدا کند که آن زمان کار سوختگیری برای کشتی های آمریکایی و یا عرضه بسیاری از تجهیزات و کالاها برای این کشور در جیبوتی ممکن است، محدود شود.
آمریکا نزدیک به ۴ هزار نیروی نظامی و برخی از نیروهای ویژه خود را در این بندر حفظ کرده است و بخش بزرگی از عملیات در یمن و سومالی را از آنجا هدایت می کند.
در واقع، تلفیق پایگاه‌های نظامی خارجی در جیبوتی و برنامه‌های چین که ناشی از جنگ تجاری "دونالد ترامپ" رییس جمهوری آمریکا با چین است، باعث می‌شود که کارشناسان این کشور کوچک را به عنوان "نقطه جرقه" در نظر گیرند که می‌تواند با بروز حادثه‌ای کوچک موجب درگیری شود.
به همین دلیل هم هست که کارشناسان به ویژه کارشناسان صهیونیستی عنوان می‌کنند که برای مقابله با این مشکل آمریکا باید حضور نظامی خود را در منطقه افزایش دهد.
کشور جیبوتی در شاخ آفریقا قرار دارد و جمعیت ۸۰۰ هزار نفری را در دل خود جا داده است.
جیبوتی کوچک ترین و کم جمعیت ترین کشور آفریقایی محسوب می شود. این کشور از سمت شمال با اریتره و از سمت غرب و جنوب با اتیوپی همسایه است همینطور از سمت جنوب شرقی با سومالی هم مرز است.
پایتخت جیبوتی شهری هم نام با خودش است. بیشتر جمعیت این کشور را مسلمانان تشکیل می دهند و اغلب مردم به زبان عربی و فرانسوی صحبت می کنند.