تهران- ایرنا- فاصله ۲ نماینده وزنه‌برداری زنان ایران با رقبا جهت کسب سهمیه المپیک بسیار زیاد است و این بدان معناست که آنها هیچ شانسی برای حضور در المپیک ۲۰۲۰ توکیو ندارند اما وایلد کارت یا همان سهمیه اهدایی فدراسیون بین‌المللی تنها راه حضور نخستین بانوی وزنه‌برداری ایرانی در المپیک است.

چهارمین مسابقات انتخابی المپیک دختران وزنه‌بردار نیز با کسب عنوان نهمی و هفتمی «سیده الهام حسینی» و «پریسا جهانکفریان» در مسابقات بین‌المللی قطر کاپ به پایان رسید.

رقابتی که در قیاس با مسابقات بین‌المللی جام نعیم سلیمان اوغلو متفاوت‌تر بود. حسینی در این مسابقات در گروه A دسته ۷۶ کیلوگرم، ۹۰ کیلوگرم یک ضرب، ۱۱۷ کیلوگرم دوضرب و مجموع ۲۰۲ کیلوگرم را ثبت کرد و برای نخستین مرتبه موفق شد از مرز ۲۰۰ کیلوگرم عبور کند و از میان ۱۳ وزنه بردار در رده نهم قرار بگیرد.

این وزنه‌بردار از مسابقات نعیم اوغلو تا قطر کاپ چهار کیلوگرم به رکورد خود افزود.

«پریسا جهانفکریان» نیز برای نخستین بار در یک تورنمنت بین‌المللی در گروه A قرار گرفت. وی در دسته ۸۷ کیلوگرم و در حرکت یک ضرب ۸۸ کیلوگرم، دو ضرب ۱۱۴ کیلوگرم و رکورد مجموع ۲۰۲ کیلوگرم را به ثبت رساند و از بین ۹ شرکت‌کننده در رده هفتم قرار گرفت.  نباید از یاد ببریم که او نیز برای نخستین مرتبه به رکورد بالای ۲۰۰ کیلوگرم دست یافت.

با وجود آنکه حسینی و جهانفریان به تدریج به رکوردهای خود در مسابقات بین‌المللی می‌افزایند اما هنوز جایگاه آنان با نفرات اول تا هشتم جهان در دسته ۷۶  و ۸۷ کیلوگرم که کسب سهمیه المپیک می کنند، بسیار زیاد است.

نفرات اول تا هشتم دسته ۷۶ کیلوگرم از کشورهای کره شمالی، چین، کلمبیا، مکزیک، کره‌جنوبی، آمریکا و بلاروس هستند که نفر اول این دسته  «سیم جونگ ریم» از کره شمالی با امتیاز ۴۴۲۲ و رکورد ۲۷۸ کیلوگرم و نفر هشتم «داریا نیوماوا» از بلاروس با امتیاز ۲۶۵۸ و رکورد ۲۴۲ کیلوگرم است. حسینی بدون احتساب امتیازات رقابت‌های بین‌المللی قطر کاپ در دسته ۷۶ کیلوگرم از بین ۶۷ وزنه‌بردار در رده ۵۰ جهان قرار دارد.

همچنین نفرات اول تا هشتم دسته ۸۷ کیلوگرم از کشورهای چین، کره شمالی، اکوادور، ونزوئلا و آمریکا هستند که نفر اول این دسته  «ژویو وانگ» از چین با امتیاز ۳۸۲۵ و رکورد ۲۸۱ کیلوگرم و نفر هشتم آن «آراسلیس دایانا چرینوس لئون» از ونزوئلا با امتیاز ۲۳۳۸ و رکورد ۲۴۲ کیلوگرم است.جهانفکریان نیز بدون احتساب امتیازات قطر کاپ در دسته ۸۷ کیلوگرم از میان ۵۱ وزنه‌بردار در رده ۴۳ جهان قرار دارد.

با توجه به شرایط موجود به نظر میرسد که 2 نماینده کشورمان هیچ شانسی برای کسب سهمیه المپیک ندارند و به نظر میرسد که با توجه به نوپا بودن وزنهبرداری زنان کشورمان، فدراسیون بین‌المللی سهمیه وایلد کارت برای کشورمان در نظر بگیرد که در این صورت است که نخستین بانوی وزنه‌بردار تاریخ کشورمان پای به بازی‌های المپیک خواهد گذاشت.

براساس اعلام فدراسیون بین‌المللی وزنه‌برداری تیم ملی زنان کشورمان برای بازی‌های المپیک 2020 توکیو 2 سهمیه دارد که برای کسب آن نمایندگان کشورمان باید در رقابت‌های گزینشی امتیازات لازم را بدست آورند. رقابت‌های بین‌المللی غرب آسیا و همچنین قهرمانی سال 2020 آسیا از دیگر رقابت‌های گزینشی است که قرار است وزنه‌برداران تیم ملی در آن حضور یابند.

از سوی دیگر با توجه به اینکه بیشتر قهرمانان جهان و المپیک از آسیا هستند، زنان وزنه‌بردار باید تمامی تلاش خود را برای بهبود امتیازات خود انجام دهند. این پیشرفت را باید در مسایل بسیاری جست و جو کرد. در اختیار داشتن تمامی امکانات، حضور در مسابقات برون‌مرزی بیشتر و افزایش تجربه، داشتن مربیانی برجسته و متبحر می‌تواند راه زنان ما را برای رسیدن به المپیک باز کند.

مسیری که سال‌هاست که مردان وزنه‌بردار آن را طی کرده‌اند و مدال‌های رنگارنگی را برای ایران زمین به ارمغان آورده‌اند.

البته زنان ایرانی مدت طولانی باید این مسیر پر پیچ و خم را بپیمایند و کسب یک مدال دال بر رسیدن به سهمیه و تداوم مدال‌آوری در عرصه‌های برون‌مرزی نیست.

هر مسابقه‌ای دارای شرایط خاص و امتیازات منحصربفرد است. در هر مسابقه انتخابی المپیک تعداد قهرمانان و نوع وزنه زدن آنها سرنوشت وزنه‌برداری زنان ایران را تغییر می‌دهد.

دخترانی که برای نخستین‌بار تنها برای کسب تجربه در میادین بین‌المللی به روی تخته می‌روند راه آنان با وزنه‌بردارانی که برای رسیدن به سهمیه پشت میله‌های سرد قرار می‌گیرند، متفاوت است.

راه درازی که فدراسیون وزنه‌برداری در نخستین گام با حضور مدرس مجرب جهانی و آموزش به مربیان این عرصه می‌تواند اندکی کوتاه‌تر کند و نه تنها مسیر کسب تجارب مربیان بلکه وزنه‌برداران را هموار سازد.

همچنین استعدادیابی، محوری مهم و اساسی برای پیشبرد اهداف وزنه‌برداری زنان است و باید در این زمینه با برنامهریزی درست و طولانی مدت پیش برویم و پشتوانه‌های خوبی چون «آیسان ادیب» برای نسل آینده پرورش دهیم. وی در هشت سالگی با علاقه به روی تخته رفت و ۲ سال از آن زمان می‌گذرد و به تمرینات خود ادامه می‌دهد.

هر چند در جامعه امروز استعدادیابی وزنه‌برداری در مدارس مشاهده نمی‌شود. به ویژه آنکه برای دخترانی در سن و سال آیسان این موضوع با واکنش منفی مسوولان مدارس روبرو شده است.

فراهم کردن زمینه رشد دختران در این عرصه و نیز آموزش مربیان مجرب باید یکی از اهداف مهم فدراسیون وزنه‌برداری باشد تا در آینده قهرمانانی چون سهراب مرادی و علی هاشمی و سعید علی حسینی را به جامعه وزنه‌برداری زنان اهدا کنیم.