عباس صوفی روز سه‌شنبه در اولین همایش همدان استان تاب‌آور افزود: وضعیت مدیریت شهری در کشور به گونه‌ای است که به دلیل درگیر شدن در مشکلات شهری فکر برنامه‌ریزی از مدیران خارج شده است.
وی ادامه داد: بیشتر شهرداران درگیر مسائل روزمره شدند و برنامه ریزی برای اتفاقات و حوادث غیرمترقبه پیش بینی نشده است.
شهردار همدان با اشاره به سیل فروردین ماه در غرب کشور خاطرنشان کرد: بارش باران در همدان به دلیل پیش‌بینی‌هایی که شده بود با مدیریت صحیح تبدیل به سیلاب نشد و خسارات وارده فقط به دلیل بارش شدید باران بود.
صوفی اظهار داشت: بحث های مطالعاتی خطرات زلزله در شهر همدان نیز انجام شده است و در این راستا برای کاهش مخاطرات در حوادثی مانند سیل و زلزله با ۲۰ میلیارد تومان هزینه مطالعات شروع شده و اقدامات مختلفی در حوزه سیل در شهر انجام می‌شود.
وی با تاکید بر همراهی شهروندان برای کاهش مخاطرات خاطرنشان کرد: شهر همدان ۷۵ محله دارد که مردم را در این راستا در حوزه تاب آوری به مشارکت در می آوریم که این طرح از محلات پرخطر شروع شده است.
صوفی ادامه داد: با اقدامات انجام شده شهر باید به سطحی از آمادگی برسد که در برابر هیچ فاجعه‌ای از هم فرو نپاشد.
شهردار همدان گفت: با توجه به اینکه ایران جزو ۱۰ کشور با احتمال خطر زیاد در مقابل بلایای طبیعی است، توجه به تاب آوری شهرها بسیار حائز اهمیت است.
صوفی افزود: هر شهری که در مقابل مخاطرات طیبعی تحمل لازم را داشته باشد و بعد از وقوع مخاطره به سرعت به حالت طبیعی برگردد از تاب آوری بسیار برخوردار است.
وی با بیان اینکه شهر تاب آور بحران نمی شناسد افزود: فراهم بودن شیوه های امرار معاش مردم در شرایط بحران از مولفه های شهر تاب آور است به طوریکه با تاب آوری شهرها می توان در کنار بلاهای طبیعی زندگی کرد و زنده ماند.
همایش همدان استان تاب‌آور با حضور نجار معاون وزیر و رییس سازمان مدیریت بحران کشور در حال برگزاری است.
تاب آوری مفهوم جدیدی در طراحی شهری است که رویکرد اصلی آن طراحی با آسیب پذیری کمتر و انعطاف پذیری بیشتر برای شهر ها در برابر تنش ها و حوادث است به گونه ای که یک شهر تاب آور، شهری آماده است که در مواقع اضطراری به سرعت به شرایط جدید پاسخ داده و با کمترین آسیب به کار خود ادامه می دهد.
مفهوم تاب آوری برای اولین بار در سال ۱۹۷۳ توسط شخصی به نام هولینگ مطرح شد. مطابق تعاریف بیان شده توسط وی، تاب آوری معیاری از توانایی سیستم برای جذب تغییرات است در حالی که هنوز مقاومت قبلی وجود دارد. در تعریفی دقیق تر تاب آوری توانایی سیستم های تحت استرس در بازگشت به حالت اصلی و توانایی باز سامان دهی خود است.