تهران - ایرنا - حمید گورابی رییس سابق پژوهشگاه رویان گفت: مرحوم کاظمی آشتیانی، بنیانگذار پژوهشگاه رویان جهاد دانشگاهی، همواره به دنبال کارهای جدید، بدیع و نوآورانه بود و تلاش وافر داشت تا در قالب کارهای جاری و بی روح قرار نگیرد و از این طریق قدم‌های بزرگ‌تری برای پیشرفت کشور بردارد و به عبارتی ایشان کانون امید، ابتکار و نوآوری بود.

زنده یاد کاظمی آشتیانی سال ۱۳۶۱ با همکاری دو تن از همکارانش جهاد گروه پزشکی را در دانشگاه علوم پزشکی ایران تأسیس کرد. این گروه هسته اولیه جهاد دانشگاهی علوم پزشکی ایران بود که در سال ۱۳۶۵ شکل گرفت و دکتر کاظمی تا سال ۱۳۷۰ عهده دار مسؤولیت بخش طرح ها و تحقیقات آن بود.

از سال ۱۳۷۱ با تغییرات ساختار مدیریتی جهاد دانشگاهی، دکتر کاظمی به سمت ریاست جهاد دانشگاهی واحد علوم پزشکی ایران منصوب شد که این مسؤولیت تا پایان  حیاتش بر عهده وی بود.

طی این سال ها، مراکز درمانی متعددی تأسیس و گروه های مختلف پژوهشی راه اندازی شد که از آن میان پژوهشکده رویان جهاد دانشگاهی یکی از مهمترین این مراکز بود.

غروب چهاردهم دی ماه ۱۳۸۴ قلب این انسان والا از تپیدن ایستاد و علاوه بر خانواده و دوستانش،‌ جامعه علمی کشور را نیز در سوگ و ماتم فقدانش نشاند.

نام زنده یاد کاظمی همیشه در کشور جاویدان و ماندگار خواهد ماند و اینگونه افراد همیشه در قلب و جان ایرانیان جا دارند و آنان سبب پیشرفت کشور می شوند.

حمید گورابی، رییس سابق پژوهشگاه رویان در این خصوص به خبرنگار علمی ایرنا گفت: یکی از خصوصیات اصلی مرحوم کاظمی عزم و اراده جدی در انجام کار بود و ایشان احساس نمی‌کردند کمبود می‌تواند مانع کارش شود و با تلاش موانع را از سر راه برمی‌داشتند.

وی ادامه داد: ایشان با قدرت، تاسیس موسسه رویان را پذیرفت و از تمام توان خود بهره گرفت تا این کار به نتیجه برسد. عزمی که این مرحوم داشتند سبب شد تا همکاران شان هم ترغیب شوند و همین راه را بروند.

گورابی افزود: وقتی مسؤولان، خیرین و دست اندرکاران، عزم و استواری را در صحبت‌های دکتر آشتیانی مشاهده می‌کردند، کمک می‌کردند تا کار انجام شود و ایشان هم پاسخگوی این افراد بود.

وی یکی دیگر از خصوصیات ایشان را پاسخگویی اعلام کرد و گفت: این روحیه موجب پیشبرد کارها می‌شد. با وجودی که چندین سال از فوت ایشان می‌گذرد هنوز نام ایشان در رویان و کشور بر سر زبان‌ها است. 

رییس سابق پژوهشگاه رویان ادامه داد: نحوه رفتار، کردار و همچنین کارهایی که انجام داده، سرمشقی برای همکاران اش بود و آنان هم سعی کردند راه این مرحوم را با قوت ادامه دهند. حتی کسانی که در آن زمان در رویان حضور نداشتند و ایشان را هرگز ندیدند، وقتی می خواهند فعالیت علمی را ارائه دهند با صحبت، یاد و عکس ایشان کار خود را آغاز می‌کنند.

گورابی افزود: وقتی مسؤولی عملکرد خوبی داشته باشد و به عبارتی با دل و جان کار کند، سایرین هم تاثیر می‌گیرند و امید در آنان ایجاد می‌شود، در این شرایط، کارها رو به جلو می رود.

کاظمی ها باید تکرار شوند

وی با اشاره به اینکه ما انتظار داریم دکتر کاظمی‌ها در کشور تکرار شوند، گفت: اینگونه مدیران جوان سرمایه‌های جمهوری اسلامی هستند، خود مرحوم هم حتما دوست داشتند که اینگونه افراد در کشور بیشتر شوند.

رییس سابق پژوهشگاه رویان به محققان توصیه کرد به فعالیت های پژوهشی توجه بیشتری داشته باشند و افزود: در دهه ۶۰ هم شرایط آسان و سهلی نبود و دکتر کاظمی و همکارانش، دانشجویانی بودند که قدم بزرگی را برداشتند، دانشجویان فعلی هم باید از آنها الگو بگیرند و جدی تر وارد پژوهش شوند.

گورابی ادامه داد: هرچند الان هم شرایط سختی است ولی به نظر می رسد با همت و عزم، می‌توان کارهای خوبی را انجام داد و زمینه پیشرفت کشور را در زمینه های مختلف فراهم کرد.

وی به فعالیت های پژوهشی و درمانی رویان اشاره کرد و گفت: رویان با ناباروری کار خود را شروع کرد و آن را در حوزه‌هایی مانند سلول‌های بنیادی و طب بازساختی و زیست فناوری توسعه داد.

گورابی ادامه داد: حرکتی که در حوزه سلول های بنیادی اتفاق افتاد دستاورد بزرگی بود و خیلی مراکز علمی کشور هم وارد این عرصه شدند و در کشور جنبشی در زمینه سلول های بنیاد رخ داده است.

نام دکتر سعید کاظمی آشتیانی بنیانگذار پژوهشگاه رویان جهاد دانشگاهی که تا پایان عمر تلاش بی وقفه ای را جهت اعتلای جایگاه پژوهش و نوآوری کشور به عمل آورد، نامی همیشه ماندگار در تارک علم ایران است.

پژوهشکده رویان جهاد دانشگاهی خرداد ماه ۱۳۷۰ با مدیریت این دانشمند بزرگ ایرانی رسما فعالیت خود را آغاز کرد، این مرکز تاکنون خدمات فراوانی به بیماران ارائه کرده است. ناباروری زمینه فعالیت اولیه پژوهشگاه رویان بود که با سلول های بنیادی، بیوتکنولوژی، همانندسازی و حیوانات تراریخت ادامه پیدا کرد. به واقع، این فعالیت های پژوهشی و تحقیقاتی حاصل نگاه عمیق دکتر کاظمی آشتیانی است که با تلاش وی و سایر محققان به بار نشست.