به گزارش ایرنا، در صورتی که هر یک از ساکنان شهر پردیس دار فانی را وداع کند، خانواده عزادار او با مصیبت و مشکلاتی بیش از ساکنان دیگر شهرها روبرو می شوند زیرا ناچارند پیکر عزیزان از دست رفته خود را با طی مسافتی بیش از ۵۰ کیلومتر به آرامستان بهشت زهرا(س) در جنوب تهران بسپارند.
مسئولان شهرستان پردیس می گویند تاکنون جلساتی را برای برگزاری این مشکل برگزار کرده اند اما در عمل هنوز اتفاقی رخ نداده است.
عبدالعظیم رضایی فرماندار شهرستان پردیس می گوید که در این جلسات علاوه بر خود او، علیرضا آغاجری دادستان عمومی و انقلاب شهرستان، سید مهدی هدایت مدیرعامل شرکت عمران شهر جدید پردیس، کوروش گلریز شهردار پردیس و عزیز میکائیلی رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان پی گیر رفع این مشکل بوده و در حوزه اختیارات خود اقداماتی را انجام داده اند.
فرماندار شهرستان پردیس در این باره به خبرنگار ایرنا گفت: با توجه به جمعیت رو به افزایش ۳۰۰ هزار نفری شهرستان پردیس، نبود آرامستان یکی از دغدغه‌های مهم مردم منطقه است و به همین دلیل، از دادستان پردیس به‌عنوان مدعی العموم خواسته ام جلساتی را با مسئولان شرکت عمران پردیس به عنوان مسئول مستقیم این موضوع برگزار کند تا هرچه زودتر تکلیف آرامستان پردیس مشخص شود.
وی افزود: راه‌اندازی آرامستان یکی از وظایف شرکت عمران شهرهای جدید است که هنوز به آن عمل نشده و تاکنون شرکت عمران پردیس هیچ اقدامی در این زمینه انجام نداده است.
هنوز زمینی برای ساخت آرامستان در شهر ۳۰۰ هزار نفری شهر پردیس واقع در شرق پایتخت تخصیص داده نشده و ساکنان عزیزان از دست رفته خود را مانند قبل به آرامستان بهشت زهرا(س) در تهران می سپارند.
از سوی دیگر، دادستان عمومی و انقلاب شهرستان پردیس تاکید کرد: مکان آرامستان باید تا انتهای سال تعیین شود و اگر در موعد مقرر وضعیت آرامستان پردیس مشخص نشود باید منتظر برخوردهای قانونی دادستانی باشند.
علیرضا آقاجری به خبرنگار ایرنا گفت: شرکت عمران بانی این موضوع است و از سوی دادستانی ملزم شده است تا پایان سال ۹۸ زمینی که مناسب تکریم گذشتگان باشد برای احداث آرامستان تخصیص بدهد.
این در حالی است که شهردار پردیس از جانمایی زمینی برای ساخت آرامستان خبر داده و گفته است منتظر دریافت مجوزها و پاسخ استعلام‌ها از سوی سازمان حفاظت محیط زیست هستیم.
کوروش گلریز در این باره اظهارداشت: یکی از خواسته‌های به حق مردم شهر پردیس ساخت آرامستان است که طی آخرین جلسه مشترک با حضور رئیس شورای اسلامی شهر و مدیران شرکت عمران، پیشرفت های خوبی در این موضوع داشتیم.
وی با بیان اینکه زمینی برای ساخت آرامستان جانمایی شده و منتظر دریافت مجوزها و پاسخ استعلام ها از سوی سازمان محیط زیست هستیم، افزود: پس از اعلام نظر دستگاه یادشده، شهرداری آمادگی دارد تا پس از دریافت زمین از سوی شرکت عمران، عملیات عمرانی احداث آرامستان را آغاز کند.
شهردار پردیس گفت: زمین درخواستی ما برای ساخت آرامستان ۵۰ هکتار بود اما مقدار زمین اختصاص یافته یا قابل انتقال به شهرداری هنوز مشخص نشده است.
سیدمهدی هدایت مدیر عامل شرکت عمران شهر جدید پردیس هم گفت: محل آرامستان تعیین و برای دریافت تاییدیه شورای عالی معماری و شهرسازی ارسال شده است که در صورت تایید به شهرداری پردیس واگذار خواهد شد.
این در حالی است که رئیس اداره حفاظت از محیط زیست شهرستان پردیس تاکید دارد با وجود ضرورت احداث آرامستان در این شهرستان، هنوز هیچ زمینی از سوی سایر دستگاه های مرتبط به این اداره معرفی نشده است.
عزیز میکائیلی اظهار داشت: در سال ۹۷ یک پلاک در قالب مکاتبه و بدون گزارش و یا پیوست زیست محیطی از سوی شرکت عمران شهر جدید پردیس به این اداره معرفی شد.
وی ادامه داد: زمین معرفی شده در انتهای روستای باغکمش این شهرستان و داخل پهنه حفاظتی محیط زیست قرارگرفته است.
رئیس اداره محیط زیست شهرستان پردیس با اشاره به اهمیت موضوع ساخت آرامستان و عام المنفعه بودن آن اظهار داشت : هر پلاکی که داخل پهنه های حفاظتی محیط زیست قرار نگرفته باشد به قید فوریت توسط این اداره بررسی و اعلام نظر خواهد شد.
میکائیلی گفت: معرفی پلاکی که مشکل قرارگیری در پهنه محیط زیستی را نداشته باشد تاکنون محقق نشده است.
وی با بیان اینکه اداره حفاظت محیط زیست دستگاه نظارتی و حاکمیتی است، اظهار داشت: جانمایی محل آرامستان پردیس بر عهده این اداره نیست اما با توجه به اهمیت موضوع برای تسریع در احداث آرامستان همکاری خواهد کرد.
اظهارات میکائیلی در حالی است که قرارگیری ۸۵ درصد از مساحت شهرستان پردیس در پهنه محیط زیست، مشکلات زیادی را بر ساکنان این شهرستان تحمیل کرده که یکی از آنها نداشتن آرامگاهی در نزدیکی بازماندگان است.
شهرستان پردیس با جمعیتی در حدود ۳۰۰ هزار نفر در شرق پایتخت هر روز جمعیت بیشتری را در خود جای می دهد اما به نظر می رسد هنوز ساخت آرامستان برای این جمعیت که در میان آنان، افرادی در سنین مختلف سکنی دارند، اولویت جدی برای مسئولان محلی و استانی نیست.